Οι «δύο όψεις» της Ειρήνης Αγαπηδάκη και η νέα πρόκληση

Μέχρι το 2019 η Ειρήνη Αγαπηδάκη δεν είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή της χώρας, αλλά κατάφερε μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια να βρεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΝΔ.

Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε την επιλογή του λέγοντας πως «είναι ένα πρόσωπο που δεν γνώριζα, έκανε εξαιρετική δουλειά με τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και στη συνέχεια ήταν στον τομέα της Δημόσιας της Υγείας».

Σκοπός του είναι, όπως είπε να δώσει την ευκαιρία να μπουν στην

πολιτική νέα πρόσωπα που δεν έχουν μεγάλη αναγνωρισιμότητα και δεν θα ήταν εύκολο να εκλεγούν με σταυρό.

Ποια είναι, όμως, η Ειρήνη Αγαπηδάκη και γιατί η επιλογή της έχει διχάσει;

Καταρχάς, πράγματι δεν προέρχεται από τον κομματικό πυρήνα της ΝΔ και γι' αυτό πιθανόν να δυσαρεστήθηκαν ορισμένοι ακόμα και εντός του κυβερνώνοντος κόμματος.

Κακώς κείμενα

Επίσης, στο παρελθόν η κα. Αγαπηδάκη είχε υποστηρίξει με υπέρμετρο φανατισμό τη Νέα Δημοκρατία και μάλιστα την τεταμένη περίοδο του 2015 είχε μάλλον χάσει το μέτρο σε κάποιες περιπτώσεις.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που αντιδρά ο ΣΥΡΙΖΑ στην επιλογή της και υπενθυμίζει πως η κα. Αγαπηδάκη είχε κάνει αναρτήσεις στα social media με προσωπικές επιθέσεις στον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο απειλούσε με ποινικές διώξεις και φυλακίσεις, ενώ είχε επίσης χαρακτηρίσει "δολοφόνους" τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ που τότε συγκυβερνούσαν.

Σίγουρα, μιλάμε για μία άλλη περίοδο, στην οποία δεν είχε και κάποιον θεσμικό ρόλο, αλλά ομολογουμένως υπερέβη τα εσκαμμένα.

Οι περγαμηνές

Από την άλλη μεριά η ΝΔ αντιπαραθέτει το βιογραφικό της, τη δουλειά που έκανε με τα προσφυγόπουλα, αλλά και τη 16μηνη θητεία της στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας, στην οποία έχει να επιδείξει τις προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο.

Την επιλογή Μητσοτάκη στηρίζει επίσης ένας εκ των στενών συνεργατών της και θα μπορούσαμε να πούμε ο μέντοράς της, κ. Απόστολος Δοξιάδης.

Ο συγγραφέας, ο οποίος είχε την ιδέα για το σχέδιο "Κανένα παιδί μόνο του" για την προστασία και τη φροντίδα των ασυνόδευτων παιδιών που έχουν φτάσει στη χώρα μας μέσω των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, έγραψε ένα κείμενο για την Ειρήνη Αγαπηδάκη, στην οποία μιλά με ιδιαίτερα κολαυκετικά λόγια.

«Κάτι μαγικό έγινε σήμερα...

Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, τα κριτήρια, η συνέπεια στην εφαρμογή τους, και η ποιότητα των ανθρώπων που αναδείχθηκαν από αυτά, αλλά και, ας μου επιτραπεί, η επιλογή της Irene Agapidaki για την πρώτη, ιδιαίτερα τιμητική αλλά και συμβολική θέση, αποτελούν αυτοτελή λόγο να θέλω τον Κυριάκο Μητσοτάκη για πρωθυπουργό.

Η Ειρήνη αποτελεί ακριβώς το αντίθετο από ό,τι κακό κατηγορούμε στην πολιτική μας, τον νεποτισμό, τη διαφθορά, την ανικανότητα. Είναι ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από τις πιο δύσκολες συνθήκες της ζωής, τη φτώχεια, τη στέρηση και τις πιο σκληρές περιστάσεις της απομόνωσης της επαρχίας, ένας άνθρωπος τίμιος και καθαρός σαν διαμάντι, ένας άνθρωπος που απέδειξε χωρίς καμία προηγούμενη πολιτική εμπειρία τεράστιες και αναπάντεχες ικανότητες, δύναμη, εξυπνάδα και αξιοσύνη, που μεταφράστηκαν σε αποτέλεσμα.

Η Ειρήνη έφτιαξε από το μηδέν την υπηρεσία για τους απροστάτευτους, ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες, και έσωσε χιλιάδες παιδιά από τις φρικαλέες συνθήκες των στρατοπέδων, της εκμετάλλευσης και της κρατικής απανθρωπιάς και αδιαφορίας. Της οφείλουν τη ζωή τους και το μέλλον τους. Και, έπειτα, αφήνοντας το έργο σε άξια χέρια, στη διάρκεια μιας πολύ σύντομης θητείας, μόλις 16 μηνών, ως Γενική Γραμματέας Δημόσιας Υγείας, κατάφερε άθλους στην προληπτική μέριμνα για τις ελληνίδες και τους έλληνες που δεν είχαν τη δυνατότητα της πολυτέλειας της ιδιωτικής υγείας, άθλους οι οποίοι ήταν ως τώρα αδιανόητοι.

Επιτρέψτε μου όμως, ακόμα, και δυο λόγια προσωπικά. Για ελάχιστα είμαι περήφανος στη ζωή μου, χωρίς να νιώθω ταυτόχρονα ότι η περηφάνια είναι κάτι εφήμερο και κατά βάθος ανόητο. Ανάμεσα στα λίγα που νιώθω ότι η περηφάνια αξίζει είναι ότι συνεργάστηκα με την Ειρήνη σε έργα καλά, που φέραμε εις πέρας, και ότι, λόγω αυτού που είδα στο πρόσωπο της την πρότεινα στην πολιτεία για να προσφέρει στην κοινωνία. Η χαρά μου που εισακούστηκα τότε ήταν απερίγραπτη. Και ακόμα μεγαλύτερη είναι σήμερα.

Τίποτε δεν εγγυάται για το μέλλον ενός ανθρώπου, όσο το παρελθόν του. Είμαι λοιπόν σίγουρος ότι η Ειρήνη Αγαπηδάκη θα κάνει κάνει από εδώ και εμπρός σπουδαία και μεγάλα πράγματα. Χίλιοι έπαινοι στον Κυριάκο Μητσοτάκη που αναγνώρισε την αξία της και την τίμησε όπως της ταιριάζει.

Και εσύ, Ρηνιώ μου, παλικαρού, να είσαι πάντα άξια, όπως ήσουν και είσαι ως τώρα, δίκαιη, πεντακάθαρη, ανυποχώρητη στα άνομα συμφέροντα και αλύγιστη στους καλούς και δίκαιους αγώνες. Να μην ξεχνάς ποτέ τις ρίζες σου, και να μην πάψεις ποτέ να πιστεύεις ότι, ναι, τα όνειρα γίνονται με σκληρή δουλειά πραγματικότητα».

Η νέα πρόκληση

Αυτές είναι οι δύο όψεις της Ειρήνης Αγαπηδάκη, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί στο να παρουσιάσουμε το "προφίλ" της. Τώρα βέβαια ξεκινάει μία νέα πορεία.

Από ένα χρήσιμο "πολυ-εργαλείο" σε κρίσιμους τομείς, όπως το προσφυγικό και η υγεία, μπαίνει στον πυρήνα της πολιτικής ζωής του τόπου, που ως γνωστόν οι... αγκυλώσεις είναι σοβαρές και κάνουν πολύ δύσκολο το έργο ακόμα και εξαιρετικά ικανών ανθρώπων.

Είναι διαφορετικό να είσαι χρήσιμος από ένα πόστο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και διαφορετικό όταν βρίσκεσαι στην κεντρική πολιτική σκήνη.

Σίγουρα, αυτή η νέα πρόκληση στην πορεία της είναι ακόμα πιο δύσκολη και θα δούμε αν θα δικαιώσει τις προσδοκίες Μητσοτάκη, Δοξιάδη ή αν θα βγάλει αληθινό τον ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύει ότι "ο άνθρωπος δεν αλλάζει".

Σπύρος Πολυχρονόπουλος

ΑγαπηδάκηΜητσοτακηςΝΔυπουργείο Επικρατείας