Κέρδισε ρούμπους ο Ερντογάν

Επειδή πρέπει να ξέρουμε τι μας γίνεται στη βάση του ρεαλισμού, πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο Ερντογάν σημείωσε μεγάλη διεθνή επιτυχία παίζοντας σημαντικό ρόλο στη συμφωνία για την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών στις διεθνείς αγορές.

Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν η συμφωνία θα τηρηθεί από Ρώσους ή Ουκρανούς, ούτε κατά πόσον θα ανακουφίσει ουσιαστικά τις χώρες που αντιμετώπιζαν και ακόμη αντιμετωπίζουν το φάσμα του λιμού, καθώς Ουκρανία (και Ρωσία) είναι προμηθευτές σιτηρών σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά η αλήθεια είναι ότι:

Α) η Τουρκία έπαιξε μεσολαβητικό ρόλο φιλοξενώντας τις

διαπραγματεύσεις και βοηθώντας τις δύο πλευρές να φτάσουν σε συμφωνία,

Β) η συμφωνία έκλεισε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και παρουσία του γενικού γραμματέα του Αντόνιο Γκουτέρες,

Γ) η Άγκυρα συμμετέχει στον έλεγχο της τήρησης με τη σύμφωνη γνώμη των άμεσα εμπολέμων (έμμεσα συμμετέχει όλη η Δύση στον πόλεμο), αφού ο έλεγχος των πλοίων μεταφοράς των σιτηρών θα γίνεται σε λιμάνια της Κωνσταντινούπολης και από Τούρκους ελεγκτές ώστε να μη γίνονται παρασπονδίες από τους μεν ή τους δε, που σημαίνει ότι Μόσχα και Κίεβο εμπιστεύονται την τουρκική κυβέρνηση,

Δ) αποδεικνύεται πόσο μεγάλη είναι η σημασία των Στενών στη διεθνή γαιοστρατηγική και επομένως δικαιολογείται –από εκείνους που αναζητούν δικαιολογίες βέβαια– η ανοχή της Δύσης και του ΝΑΤΟ, στα τερτίπια του τουρκικού καθεστώτος. Με εμφανέστερο σε πρώτη ματιά το παιχνίδι που παίζει με τη Ρωσία αρνούμενο να συμμετάσχει στους αποκλεισμούς και τις κυρώσεις που η Δύση επιβάλει σε βάρος του Πούτιν. Τελευταίο παράδειγμα η συμμετοχή του Ερντογάν στην τριμερή συνάντηση που έγινε πρόσφατα στην Τεχεράνη, όπου οι δύο άλλοι ήταν οι ηγέτες της Ρωσίας και του Ιράν. Των δύο άλλων χωρών δηλαδή που θεωρούνται ανάθεμα για τη Δύση…

Τα παραπάνω προσφέρουν ρούμπους στον Ερντογάν και δεν είναι καλά νέα για μας. Και δεν είναι καλά νέα γιατί του δίνουν διεθνές κύρος, άλλωστε πολλοί ήταν εκείνοι, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που χαιρέτησαν τη συγκεκριμένη συμφωνία. Να δείτε μάλιστα ότι αυτό θα τον βοηθήσει και για να ξεπεράσει τις δυσκολίες του Κογκρέσου στα F – 16 γιατί οπλίζει με επιχειρήματα την κυβέρνηση Μπάιντεν για το πόσο πολύτιμη είναι η Τουρκία ως «σύμμαχος». Πέρα από το ότι ενισχύει την επιδίωξή του να αναγνωρίζεται η Τουρκία ως διεθνής δύναμη που έχει το προνόμιο / ισχύ να παρεμβαίνει ή να ασκεί βία όπου επιθυμεί (Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Σουδάν, κλπ), να παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα και να αμφισβητεί την κυριαρχία γειτόνων (Ελλάδα, Κύπρος) και όλα εκείνα που χαρακτηρίζουν στην πράξη την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων. Άλλωστε, στη δική μας περίπτωση ο Ερντογάν συνεχίζει απτόητος τις παραβιάσεις και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου ερμηνεύοντας όπως θέλει τη Συνθήκη της Λωζάννης. Το έκανε προχθές κατηγορώντας την Ελλάδα ότι παραβιάζει τη Συνθήκη τη Λωζάννης επειδή στρατιωτικοποιεί τα νησιά, ξεχνώντας φυσικά ότι η ίδια Συνθήκη απαγορεύει τις υπερπτήσεις πάνω από αυτά…

Από την άλλη πλευρά, είναι φανερό ότι η καθημερινή επιθετική ρητορική της Τουρκίας, στην οποία συμμετέχει σύσσωμη η πολιτική τάξη της (άρα καλόν είναι να μην τρέφει ο Δένδιας ελπίδες ότι μπορεί να σταματήσει μετά τις τουρκικές εκλογές τον Μάρτιο του 2023, αν γίνουν τότε), προσφέρει και σε λόγου μας επιχειρήματα. Τρανό παράδειγμα, ο χάρτης που λανσάρισε ο ανεκδιήγητος ακροδεξιός συνεταίρος του Ερντογάν, ο Μπαχτσελί μαζί με τους «Γκρίζους Λύκους» του, που δείχνει τα μισά νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη τουρκικά. Είναι ένα μεγάλο δώρο γιατί δείχνει τη βουλιμία και τις προθέσεις της Τουρκίας και αν τα κράτη είχαν χιούμορ, η Αθήνα θα ονομάτιζε Μπαχτσελί ένα δρόμο, μία πλατεία ή ακόμη και ένα ερημονήσι (στο Ιόνιο όμως) σε ένδειξη ευγνωμοσύνης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η όποια ελληνική κυβέρνηση καλά θα κάνει να γνωστοποιεί παντού (ΝΑΤΟ, Βρυξέλλες, πρωτεύουσες με επιρροή) σε καθημερινή βάση τις τουρκικές προκλήσεις. Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και απτές αποδείξεις, όπως ο χάρτης Μπαχτσελί. Που μπορεί να μην είναι επίσημος αλλά αποτυπώνει τον τουρκικό εθνικιστικό / ισλαμικό νεοοθωμανισμό και τα σχέδιά του.

Υ.Γ. Είναι απολύτως γελοίο και δείχνει ασυγχώρητη επιπολαιότητα και επαρχιωτισμό, διάφοροι δημοσιογράφοι να αναφέρονται καθημερινά σε σχέδια, εξοπλισμούς και δυνατότητες που είτε έχει, είτε πρόκειται να αποκτήσει η Ελλάδα προκειμένου να αντιμετωπίζει την τουρκική επιθετικότητα επί του πεδίου. Άγνωστο αν κάποιοι αρμόδιοι τα διοχετεύουν αυτά, αλλά πρόκειται για καθαρή μ… που κανένα σοβαρό κράτος και καμιά σοβαρή κυβέρνηση δεν θα ανεχόταν. Έλεος πια…

Ρετζέπ Ταγίπ ΕρντογάνΤΟΥΡΚΙΑΡΩΣΙΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑΙράνF16Συνθήκη της ΛωζάνηςΜπαχτσελί