Γαλλία, Ιταλία... ακολουθούν τη Γερμανία και κρίνουν την ευρωπαϊκή οικονομία

Η ισορροπία δυνάμεων αλλάζει στις τρεις ισχυρότερες οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις αγορές.

Έπειτα από μια 16ετία, η Γερμανία γύρισε σελίδα αποχαιρετώντας από την Καγκελαρία την Άνγκελα Μέρκελ, η Γαλλία προετοιμάζεται για τις ανοιξιάτικες προεδρικές εκλογές με αβέβαια έκβαση και η Ιταλία περιμένει με αγωνία να

Γερμανία

«Η νέα γερμανική κυβέρνηση θα φέρει σημαντικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα, αν και λιγότερο ρηξικέλευθες και δραστικές από το επιθυμητό και το πιθανότερο είναι ότι θα διευκολύνει μεταρρυθμίσεις και στην Ευρώπη», σημειώνει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Unicredit Έρικ Νίλσεν.

Η νέα κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να μειώσει τις εκπομπές ρύπων στη γερμανική οικονομία και να επενδύσει στην ψηφιοποίηση. Ακόμα, στόχος της είναι να ακολουθήσει μια υγιή δημοσιονομική πολιτική από το 2023 και μετά, όταν τα μέτρα στήριξης για την αντιμετώπιση της πανδημίας έχουν εξασθενίσει.

Αυτοί οι στόχοι είναι πιθανό να επηρεάσουν και τις συζητήσεις στην ΕΕ σχετικά με τις αλλαγές στο δημοσιονομικό εγχειρίδιο, κάτι που περιμένουν με ενδιαφέρον οι αγορές. Η ευρωζώνη έχει αυστηρούς στόχους όσον αφορά το έλλειμμα και το χρέος, αλλά μέχρι στιγμής δεν επέβαλε αυτούς τους κανόνες. Επιπλέον, άλλοι αμφισβητούν εάν αυτοί οι στόχοι εξακολουθούν να ισχύουν σε έναν κόσμο που προσπαθεί να συνέλθει από την πανδημία. Το πόσα θα ξοδέψουν οι κυβερνήσεις και πού θα μπορούσε να έχει άμεσες επιπτώσεις στην αγορά ομολόγων.

Τα προηγούμενα κρατικά κίνητρα συν τις εντυπωσιακές επενδυτικές πολιτικές της νέας κυβέρνησης θα ξεδιπλωθούν το 2022 και θα οδηγήσουν σε εντυπωσιακές επιδόσεις ανάπτυξης», ανέφεραν σε σημείωμά τους οι αναλυτές της ING τον Δεκέμβριο.

Η γερμανική οικονομία αναπτύχθηκε 2% το δεύτερο τρίμηνο του 2021 και 1,7% το τρίτο τρίμηνο. Σε ολόκληρο το 2020, το ΑΕΠ μειώθηκε σχεδόν 5%.

Αυτοί οι αριθμοί έχουν επηρεαστεί σημαντικά από την πανδημία και τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα.

«Μόλις τα προβλήματα στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα αρχίσουν να υποχωρούν και το τέταρτο κύμα της πανδημίας είναι πλέον πίσω μας, η βιομηχανική παραγωγή θα ανακάμψει έντονα, η ιδιωτική κατανάλωση θα αρχίσει να αυξάνεται και οι επενδύσεις θα ανθίσουν και η γερμανική οικονομία θα πρέπει να επιστρέψει εντυπωσιακά ως πρωταθλητής στην ευρωπαϊκή ανάπτυξη το 2022», πρόσθεσε.

Τον Οκτώβριο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεψε ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 4,6% για τη Γερμανία το 2022, το οποίο ήταν υψηλότερο από τις εκτιμήσεις για τη Γαλλία και την Ιταλία.

Γαλλία

Οι Γάλλοι ψηφοφόροι οδεύουν στις κάλπες στα τέλη Απριλίου. Ο νυν Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δεν έχει ακόμη ανακοινώσει την πρόθεσή του να θέσει υποψηφιότητα για δεύτερη θητεία. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή είναι πρώτος στις δημοσκοπήσεις μεταξύ όλων των υποψηφίων.

Υπάρχει, όμως, αρκετός χρόνος για να αλλάξουν οι δημοσκοπήσεις, ακόμη περισσότερο καθώς οι νέοι υποψήφιοι επισημοποιούν τα σχέδιά τους για την προεδρία.

Ο Έρικ Ζέμουρ, ένας υποψήφιος κατά της μετανάστευσης, θεωρείται απειλή για την ομοϊδεάτη πολιτικό Μαρίν Λε Πεν. Εν τω μεταξύ, η άφιξη της Βαλερί Πεκρές για να ηγηθεί της κεντροδεξιάς συντηρητικής εκστρατείας της θεωρείται επίσης ως πρόκληση για τον Μακρόν, εάν αποφασίσει να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία.

Η Νίλσεν περιέγραψε την Πεκρές ως «σοβαρή διεκδικήτρια ενάντια στο φαβορί, αν και ακόμα δεν έχει ανακοινώσει την υποψηφιότητά του, Μακρόν», εάν περάσει στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Αυτή τη στιγμή έρχεται τέταρτη στις δημοσκοπήσεις, πίσω από τον Μακρόν και τους δύο ακροδεξιούς υποψηφίους.

«Ο Μακρόν θα πρέπει επομένως να ακολουθήσει έναν ακόμη στενότερο δρόμο για τη μεταρρύθμιση της Γαλλίας, ιδίως όσον αφορά τις συντάξεις, τις δημόσιες υπηρεσίες και την αγορά εργασίας», ανέφεραν αναλυτές της ING.

Παρόλα αυτά, μια νίκη του Μακρόν θα σήμαινε ότι η Γαλλία θα εξακολουθούσε να έχει έναν φιλοευρωπαίο ηγέτη που θέλει να συνεργαστεί με τη Γερμανία και την Ιταλία για τη μεταρρύθμιση της περιοχής.

Ιταλία

Στην Ιταλία και στο εξωτερικό, όλοι θέλουν να μάθουν αν ο Μάριο Ντράγκι θα παραμείνει πρωθυπουργός της χώρας ή αν θα επιλέξει να είναι ο επόμενος Πρόεδρος. Το τελευταίο θα έφερνε ένα νέο κύμα πολιτικής αβεβαιότητας δεδομένου του κατακερματισμού του ιταλικού κοινοβουλίου.

«Η ουσία είναι ότι η πολιτική ισορροπία που επικράτησε μετά τον διορισμό του Ντράγκι ως πρωθυπουργού πρόκειται να κλονιστεί, αν όχι να διαρραγεί, από την επερχόμενη προεδρική ψηφοφορία», εξήγησε ο Βολφάνγκο Πίκολι, συμπρόεδρος της εταιρείας συμβούλων Teneo, τον Δεκέμβριο.

Ως Πρόεδρος, ο Ντράγκι θα είχε λιγότερη άμεση επιρροή στην ιταλική πολιτική.

«Ο Ντράγκι θα δυσκολευόταν να ενεργήσει για λογαριασμό της Ιταλίας έναντι της ΕΕ από το προεδρικό μέγαρο», επεσήμανε ο Πικόλι.

Ωστόσο, η Ιταλία θα εξακολουθούσε να έχει έναν φιλοευρωπαίο πρόεδρο που θα έχει λόγο σε ορισμένα από τα μέτρα που μπορεί να λάβει μια νέα κυβέρνηση.

Εάν ο Ντράγκι παραμείνει πρωθυπουργός, το έργο του «θα μπορούσε να είναι πιο περίπλοκο τους επόμενους μήνες, ανάλογα με το πώς ο κυβερνών συνασπισμός διαχειρίζεται τη διαδικασία των προεδρικών εκλογών», σημείωσε ο Πικόλι.

Ο Ντράγκι είναι επικεφαλής μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης, που υποστηρίζεται από τις διάφορες πολιτικές ομάδες του ιταλικού κοινοβουλίου. Χωρίς τις ψήφους τους, το έργο του Ντράγκι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εμπόδια κατά την παρουσίαση νέων νόμων.

Παρόλα αυτά, «σε αυτό το σενάριο, ο Ντράγκι θα παρέμενε σχεδόν σίγουρα πρωθυπουργός μέχρι τις εκλογές του 2023, εξασφαλίζοντας έτσι για την Ιταλία μια άνευ προηγουμένου επιρροή στις βασικές ευρωπαϊκές πολιτικές του επόμενου έτους, ενώ, ενδεχομένως, θα αφήσει την ιταλική πολιτική κάπως λιγότερο αγκιστρωμένη μακροπρόθεσμα», πρόσθεσε ο Νίλσεν.