Αθόρυβη επέκταση: Αγοράζει η Τουρκία τη Γεωργία;

Το Μπατούμι είναι η πρωτεύουσα της Ατζαρίας (μίας αυτόνομης δημοκρατίας στη Γεωργία) και σημαντικό λιμάνι της χώρας στη Μαύρη Θάλασσα. Τι συνέπειες έχει όμως η γειτονία με την Τουρκία; Γιατί κάποιες περιοχές μοιάζουν περισσότερο με τουρκικές πόλεις;
Το Sputnik αποκαλύπτει πώς η Τουρκία διεισδύει σε ένα σημαντικό κομμάτι της Γεωργίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια
Ακίνητη περιουσία
«Είναι πολύ καθαροί, φιλικοί. Δεν είναι τσιγκούνηδες. Το αφεντικό στον τελευταίο όροφο πάντα μου κάνει δώρα στις γιορτές. Και όταν ο γιος μου έσπασε το πόδι του, άλλα αφεντικά, από τον τρίτο όροφο, μου έδωσαν χρήματα για τη θεραπεία. Εχω τέσσερα αφεντικά, όλοι τους είναι καλοί, μόνο που μιλούν τουρκικά. Κάποια πράγματα τα έχω ήδη μάθει και αν δεν καταλαβαίνω κάτι, ο γιος μου με βοηθάει και μεταφράζει», λέει η Τσιάλα.
Η Τσιάλα ζει και εργάζεται στο Μπατούμι ως οικονόμος σε σπίτια που έχουν αγοράσει οικογένειες Τούρκων. Κάνει αυτή τη δουλειά 20 χρόνια, όμως δεν κάποτε, στο μακρινό σοβιετικό παρελθόν, η Τσιάλα ήταν βιολόγος και δούλευε σε επιστημονικό εργαστήριο. Η ζωή όμως της τα έφερε αλλιώς.
Παλιότερα, έμενε σε μια πολυκατοικία που είχε μια ωραία αυλή. Ομως, το κτίριο αυτό το γκρέμισαν για να φτιαχτεί στη θέση του ένα εμπορικό κέντρο που το αγόρασαν και το έφτιαξαν Τούρκοι. Και όλοι οι κάτοικοι που κάποτε ζούσαν στην πολυκατοικία με την αυλή, μεταφέρθηκαν σε ένα νέο κτίριο με διαμερίσματα, ένα ψηλό καινούριο κτίριο λίγο πιο κάτω, στην ίδια όμως γειτονιά.
Από τα 40 καινούρια διαμερίσματα, τα επτά τα πήραν οι κάτοικοι της παλιάς πολυκατοικίας, κάποια τα αγόρασαν κάτοικοι της Τιφλίδας για να περνούν τις διακοπές τους το καλοκαίρι, ενώ τη μισή πολυκατοικία την αγόρασαν Τούρκοι. Περίπου 20 οικογένειες εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.
«Είμαι καλά. Εχω το σπίτι και τη δουλειά μου, η οποία είναι δίπλα στο σπίτι. Είμαστε τέσσερις γειτόνισσες από την παλιά πολυκατοικία, όλες δουλεύουμε στα διαμερίσματα των Τούρκων. Δεν μπορώ να πω τίποτα κακό, μας σέβονται. Ημουν τυχερή», λέει η Τσιάλα, ενώ γεμίζει με τσάι τα τουρκικά φλυτζάνια.
Δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των διαμερισμάτων που αγοράστηκαν τα τελευταία χρόνια από τους Τούρκους στο Μπατούμι. Οι οικογένειες από την Τουρκία ζουν σχεδόν σε όλα τα νέα κτίρια. Αν αποφασίσουν να αγοράσουν κάποια ακίνητα στην παλιά πόλη, το κάνουν για επιχειρηματικούς σκοπούς. Προτιμούν βέβαια να έχουν προσωπικό από την Τουρκία και να απασχολούν τους ντόπιους μόνο ως βοηθητικό προσωπικό.
Τουρκικό επιχειρείν
Η οδός Κουταίσκαια, ένας πολύ γνωστός δρόμος στο Μπατούμι, εδώ και καιρό ονομάζεται «τουρκική συνοικία». Εκεί θα ακούσει κανείς πιο πολύ την τουρκική γλώσσα παρά τα Γεωργιανά. Ενα τζαμί βρίσκεται σε ένα από τα στενά της. Ισως και να ξεχάσει κανείς ότι βρίσκεται στη Γεωργία.
«Να το πιείτε. Ειδικά τώρα που κάνει ζέστη. Εμείς πάντα πίνουμε τσάι, να το πιείτε κι εσείς», λέει ο Ομάρ Φαρούκ, Τούρκος που εργάζεται ως «κράχτης» σε κάποιο από τα εστιατόρια της περιοχής και αμέσως λέει ότι το εστιατόριο ανήκει στον φίλο του.
«Γιατί είστε τόσο πολλοί στο Μπατούμι; Τι τόσο ξεχωριστό υπάρχει εδώ;», είναι μια εύλογη ερώτηση.
Είναι πιο εύκολο να στήσεις μια επιχείρηση εδώ, γιατί υπάρχει έλλειψη πολλών πραγμάτων, τα οποία στην Τουρκία υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό. Εκεί τώρα μπορείς να βρεις σχεδόν τα πάντα. Υπάρχουν καταστήματα, εργοστάσια, ξενοδοχεία, εστιατόρια. Στο Μπατούμι όμως η οικονομία και οι υποδομές μόλις άρχισαν να αναπτύσσονται. Ετσι, είναι ωφέλιμο για εμάς να έρθουμε εδώ και να ξεκινήσουμε μια επιχείρηση. Πάντα θα βρούμε κάτι που θα εκπλήξει τους επισκέπτες», εξηγεί ο Φαρούκ.
Επιπλέον, οι φόροι στη Γεωργία είναι χαμηλότεροι και τα εργατικά χέρια είναι φθηνότερα.
«Εάν το προσωπικό στη Γεωργία κοστίζει το πολύ 10 δολάρια την ημέρα, τότε στην Τουρκία κοστίζει 20-30 δολάρια. Επίσης, η στέγαση είναι φθηνότερη εδώ», λέει ο ίδιος.
«Εδώ η ζωή είναι φθηνότερη, η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι ευκολότερη, όλοι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Η ζωή είναι ωραία, νιώθω σαν στο σπίτι μου. Τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, οι ξενώνες και οι αλυσίδες φαστ φουντ στην περιοχή ανήκουν σε Τούρκους. Το προσωπικό είναι από την Τουρκία, μόνο οι σερβιτόρες είναι από τη Γεωργία», συνεχίζει.
Μαθήματα ιστορίας: Πώς το Μπατούμι έγινε «παράθυρο» στην Τουρκία
Είναι ενδιαφέρον, αλλά μέχρι την δεκαετία του ‘20 του περασμένου αιώνα, δεν υπήρχε η Ατζαρία. Το φαράγγι του ποταμού Ατσαριστσκάλι, καθώς και οι περιοχές στα νότια και στα ανατολικά, ονομάζονταν μουσουλμανική Γεωργία. Από το 1878, το ένα μέρος της μουσουλμανικής Γεωργίας ήταν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (περιοχή Μπατούμι και περιοχή Αχαλτσίχε), ενώ το άλλο άνηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με τη Συνθήκη του Καρς (13 Οκτωβρίου 1921) η περιοχή γύρω από το Μπατούμι έχει καταστεί τμήμα της Σοβιετικής Γεωργίας ως η Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αντζάρ. Η Συνθήκη απαιτούσε να αποδοθεί στη συγκεκριμένη περιοχή πολιτική αυτονομία, λόγω της παρουσίας κατά πλειοψηφία μουσουλμανικού τοπικού πληθυσμού.
Στα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης υπήρχε αυστηρός έλεγχος για την επίσημη διατήρηση της Συνθήκης. Κανένας δεν μιλούσε για την εξάλειψη της αυτονομίας. Και ακόμα στα σοβιετικά χρόνια, την άνοιξη του 1989, άνοιξαν τα σύνορα με την Τουρκία. Για ένα χρονικό διάστημα, το Μπατούμι έγινε ένα από τα δύο «παράθυρα» στον «καπιταλιστικό παράδεισο» του σοβιετικού λαού (το δεύτερο παράθυρο ήταν το Λένινγκραντ από όπου μπορούσες να περάσεις στη Φινλανδία). Στα σύνορα με το Μπατούμι, οι Τούρκοι έβαλαν τότε ένα τεράστιο πανό με μια επιγραφή στα Ρωσικά που έλεγε: «Αγαπητοί επισκέπτες, καλώς ήρθατε στην Τουρκία, εδώ μπορείτε να κάνετε ελεύθερες συναλλαγές. Η αστυνομία θα σας προστατεύει και δεν θα σας κυνηγάει».
Από τη Σοβιετική Ενωση μετέφεραν στην Τουρκία παιδικά παιχνίδια, προϊόντα οπτικής βιομηχανίας, φωτογραφικό εξοπλισμό, ρολόγια και χρυσό. Λίγο αργότερα, όταν μπήκαν στο παιχνίδι οι μεγάλοι «παίκτες», άρχισαν να στέλνουν ξυλεία, μέταλλα, μεταλλεύματα, ακόμη και στρατιωτικό εξοπλισμό. Από την Τουρκία, μετέφεραν τροφή και ρούχα, δερμάτινα σακάκια. Ηταν μια «χρυσή» εποχή για τους εργαζόμενους των τότε Σοβιετικών τελωνείων, οι οποίοι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έγιναν πολύ πλούσιοι.
Εκείνη την εποχή ξεκίνησε και η εκπαίδευση του θρησκευτικού προσωπικού για τα τζαμιά του Ατζαρία στην Τουρκία. Πριν από αυτό, όλοι οι εκπρόσωποι του μουσουλμανικού κλήρου ήταν «έμπιστοι σύντροφοι», απόφοιτοι του περίφημου μεντρεσέ (ισλαμικό σχολείο) Μιρ-ι Αράμπ στο Μπουχάρα.
Ωστόσο, όλα τα «καλά» τελειώνουν γρήγορα. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και του συστήματος κρατικής εξουσίας οδήγησε στη διάρρηξη των οικονομικών δεσμών μεταξύ των δημοκρατιών. Εκείνη την εποχή μέσα στη γενική σύγχυση κάποιοι έβγαζαν τεράστια ποσά χρημάτων. Μία από τις ευκαιρίες για εύκολο χρήμα ήταν το «παράθυρο» στην Τουρκία μέσω του Μπατούμι. Κάποια στιγμή στις παραδοσιακές ροές τουριστών και αγαθών είχαν προστεθεί η διακίνηση ναρκωτικών και το trafficking.
Αυτό το πρόβλημα παραμένει και σήμερα.
Ο ηγέτης του κινήματος «Γεωργιανή Πορεία», Σάντρο Μπρεγκάντζε, έχει πει ότι η τουρκική επέκταση έχει εκδηλωθεί πολύ στη «μαύρη αγορά». Το κίνημα αντιτίθεται στις παράνομες πράξεις των μεταναστών και τα τελευταία χρόνια έχει οργανώσει πορείες στην πρωτεύουσα.
«Αυτό αφορά ιδιαίτερα τη διακίνηση ναρκωτικών και το trafficking… Αν πάτε στο Μπατούμι, θα δείτε την οδό Κουταίσκαια, όπου υπάρχουν πολλά ύποπτα κέντρα, τα οποία ελέγχουν οι Τούρκοι. Οίκοι ανοχής, νυχτερινά κέντρα», είπε.
Τα λόγια του επιβεβαιώνουν οι εκθέσεις του Υπουργείου Εσωτερικών της Γεωργίας, όπου συχνά υπάρχουν αναφορές για συλλήψεις Τούρκων πολιτών για «συμμετοχή σε κυκλώματα πορνείας».
Οι Τούρκοι είναι ήδη εδώ…
Η πρώτη διείσδυση των τουρκικών επιχειρήσεων στην Ατζαρία έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Αυτό έγινε με πολύ φυσικό τρόπο, επειδή οι Τούρκοι επιχειρηματίες παρείχαν μεγάλα εμπορικά δάνεια στους εμπορικούς εταίρους τους στην περιοχή. Δηλαδή, οι Τούρκοι συμμετείχαν ενεργά στη δημιουργία της επιχειρηματικής ελίτ της περιοχής, η οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως εφαλτήριο για τη διάδοση της οικονομικής της επιρροής σε όλη τη Γεωργία.
Ωστόσο, την εποχή εκείνη, οι μεγάλες τουρκικές εταιρείες στην περιοχή βρισκόταν υπό αυστηρό έλεγχο. Ενα εργοστάσιο ενδυμάτων στο Μπατούμι, μετά την αγορά του από τους Τούρκους, εκσυγχρονίστηκε και άρχιζε να παράγει προϊόντα αποκλειστικά για την ευρωπαϊκή αγορά. Ταυτόχρονα, μερικά τουρκικά εστιατόρια και μια καφετέρια άνοιξαν στη γειτονιά γύρω από το τζαμί. Αυτό ήταν όλο.
Ο Ασλάν Αμπασίτζε (πρώην επικεφαλής του Ανώτατου Συμβουλίου της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Ατζαρίας) πίστευε ότι εάν θα πουλούσε τουλάχιστον ένα μέτρο της γης της Ατζαρίας στους Τούρκους, υπάρχει κίνδυνος να χάσει ολόκληρη την Ατζαρία. Είναι ενδιαφέρον ότι οι Τούρκοι ήταν πολύ πιο δραστήριοι στην υπόλοιπη Γεωργία την εποχή εκείνη.
Δεκάδες νέοι εκπαιδεύτηκαν στην Τουρκία για να γίνουν κληρικοί. Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90, οι κληρικοί, οι οποίοι είχαν σχέση με την Τουρκία αντικατέστησαν πλήρως τους «παλιούς συντρόφους από τη Μπουχάρα». Και αν στο Μπατούμι, οι νέοι στρέφονταν προς την Ορθοδοξία κατά τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, στην ορεινή Ατζαρία το Ισλάμ όχι μόνο επιβίωσε αλλά ενισχύθηκε. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους τούρκους θρησκευτικούς ηγέτες.
Παρά τη σχετική μειονότητά τους, ο Ασλάν Αμπασίτζε δεν ήθελε να έχει απέναντί του τους κατοίκους της ορεινής Ατζαρίας. Μάλιστα, είχε χτίσει ένα μιναρέ στο παλιό τζαμί. Ωστόσο, οι εκκλήσεις για προσευχή μέσω του μεγάφωνου έπρεπε να σταματήσουν μετά από πολυάριθμες καταγγελίες των κατοίκων του κέντρου του Μπατούμι, οι οποίοι, μετά την κατασκευή του μιναρέ, άρχισαν να ονομάζουν την πόλη τους Βηρυτό.
Από όλα αυτά βγαίνει το συμπέρασμα ότι, μέχρι το 2004 υπήρχε σχετικά μέτριο ποσοστό Τούρκων στην Ατζαρία. Η δραστηριότητα των Τούρκων περιοριζόταν σκόπιμα από τις αρχές και οι τουρκικές επιχειρήσεις δεν είχαν τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη.
Πότε άλλαξαν όλα
Η κατάσταση άλλαξε μετά την έγχρωμη επανάσταση τον Νοέμβριο του 2003 στη Γεωργία. Κατά την απέλαση του Ασλάν Αμπασίτζε από την Ατζαρία, η επίσημη θέση της Τουρκίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιφυλακτική ουδετερότητα. Ωστόσο, αυτή ήταν η επίσημη θέση. Οι κάτοικοι της μουσουλμανικής ορεινής Ατζαρίας ήταν μια από τις κινητήριες δυνάμεις της «έγχρωμης επανάστασης στην Ατζαρία».
Τότε, οι τουρκικές επιχειρήσεις ήταν οι πρώτες που είδαν αρκετές νέες ευκαιρίες στη Γεωργία και, πάνω απ’ όλα, στην Ατζαρία. Το πρώτο μεγάλο τουρκικό έργο ήταν η κατασκευή του ξενοδοχείου Sheraton το 2006. Ηταν το πρώτο ξενοδοχείο της αλυσίδας στην πόλη, όπου δεν είχαν ακόμα λυθεί πλήρως τα στοιχειώδη προβλήματα, όπως η παροχή νερού, η ηλεκτρική ενέργεια και οι τηλεπικοινωνίες.
Ταυτόχρονα, στη φιλελεύθερη νομοθεσία που εγκρίθηκε εκείνη την εποχή, οι τουρκικές επιχειρήσεις είδαν μια καλή ευκαιρία να αξιοποιήσουν την αγάπη των συμπατριωτών τους για τυχερά παιχνίδια. Το 1997, η τουρκική κυβέρνηση απαγόρευσε τα τυχερά παιχνίδια στην επικράτεια της χώρας. Οι οπαδοί του Πολιτικού Ισλάμ, δεν περίμεναν ότι κάποια μέρα αυτή η απαγόρευση θα αρθεί. Για τις τουρκικές εταιρείες, τα τυχερά παιχνίδια στο Μπατούμι έχει γίνει μια αξιόπιστη επένδυση και ο ανάλογος τουρισμός από την Τουρκία έχει καταστεί ένας από τους κύριους τομείς των τουριστικών επιχειρήσεων στην περιοχή. Και όπου υπάρχουν τυχερά παιχνίδια, υπάρχουν και όλες οι συναφείς υπηρεσίες.
Οι ειδικοί λένε ότι κατά την εποχή του Σαακασβίλι, η ιθαγένεια της Γεωργίας χορηγήθηκε μαζικά στους πολίτες της Τουρκίας.
«Η Αυτόνομη Δημοκρατία της Ατζαρίας έχει γίνει η πραγματική αρένα της τουρκικής επέκτασης», δήλωσε ο πρώην βουλευτής του γεωργιανού κοινοβουλίου Ντμίτρι Λορτκιπανίντζε.
«Τον Οκτώβριο του 2012, όταν ήμουν μέλος του κοινοβουλίου, αποδείχτηκε ότι μόνο για ένα μήνα, από το 2 Σεπτεμβρίου έως 2 Οκτωβρίου, με άμεση απόφαση του Προέδρου της Γεωργίας, 2.223 πολίτες της Τουρκίας έλαβαν την ιθαγένεια της Γεωργίας. Μπορείτε να φανταστείτε ότι μιλάμε μόνο για ένα μήνα! Και αν θα φανταστείτε την εικόνα για αρκετά χρόνια… Ηταν η προώθηση της τουρκικής επέκτασης μεγάλης κλίμακας», δήλωσε ο πρώην βουλευτής.
Ενα αεροδρόμιο για τουρκική χρήση
Στις αρχές του 2000 ξεκίνησε και η κατασκευή από την τουρκική εταιρεία TAV Urban Georgia, νέου αεροδρομίου στο Μπατούμι. Το 2007, η τουρκική εταιρεία TAV έχτισε δύο αεροδρόμια στη Γεωργία, στην Τιφλίδα και στο Μπατούμι.
Το αεροδρόμιο στο Μπατούμι λόγω του εδάφους έχει έναν πολύ μικρό διάδρομο για τις απογειώσεις και προσγειώσεις των αεροσκαφών και δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με την Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο, και εδώ οι Τούρκοι είχαν δικούς τους στόχους. Το αεροδρόμιο του Μπατούμι λειτουργεί και για τη Γεωργία και για την Τουρκία. Δηλαδή, δεν χτίστηκε μόνο για το Μπατούμι, αλλά και για την τουρκική πόλη Χόπα. Για τους επιβάτες, οι οποίοι κατευθύνονται προς τη Χόπα στο αεροδρόμιο υπάρχει ένα λεωφορείο που τους μεταφέρει στο γραφείο της αεροπορικής εταιρείας Turkish Airlines στη Χόπα. Οι επιβάτες, οι οποίοι θέλουν να πετάξουν από την Χόπα πρέπει να κάνουν check-in για την πτήση τους και να πάρουν ένα λεωφορείο που θα τους μεταφέρει στο αεροδρόμιο του Μπατούμι, απευθείας στο αεροπλάνο. Αυτές οι πτήσεις αποδείχτηκαν πολύ χρήσιμες για πολλούς λάτρεις των τυχερών παιχνιδιών από την Τουρκία.
Η «άνθιση» των τουρκικών επιχειρήσεων
Ενώ μέχρι το 2011, όταν ολοκληρώθηκε ο εκσυγχρονισμός ολόκληρης της αστικής υποδομής στο Μπατούμι, ολοκληρώθηκε η ανοικοδόμηση της παλιάς πόλης και η επέκταση της νέας λεωφόρου, οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες εισήλθαν γρήγορα στην αγορά ακινήτων.
Η έλλειψη αυστηρού νομοθετικού πλαισίου και η δυνατότητα οικοδόμησης κτιρίου στις ήδη υπάρχουσες περιοχές, επέτρεψε στις κατασκευαστικές εταιρείες, πολλές από τις οποίες είναι τουρκικές, να μετατρέψουν ορισμένες περιοχές της πόλης σε «ζούγκλες» από μπετόν. Δείχνουν δε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περιοχή της νέας λεωφόρου. Πολλοί από τους αγοραστές είναι πολίτες της Τουρκίας. Το προσωπικό στα τουρκικά εργοτάξια είναι κυρίως Τούρκοι, αλλά αυτό δεν οφείλεται σε διακρίσεις, αλλά σε προσόντα. Οι Τούρκοι είναι πολύ καλοί στην οικοδόμηση.
Οι Τούρκοι δεν πραγματοποίησαν σοβαρές επενδύσεις στον τομέα της παραγωγής στην περιοχή. Ανοιξαν όμως 25 εργαστήρια ραπτικής σε διαφορετικές αγροτικές περιοχές της Ατζαρίας, καθώς υπάρχει πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό, φθηνότερο από ό,τι στις πόλεις. Υπάρχουν επίσης μικρές επιχειρήσεις επεξεργασίας φρούτων και φουντουκιών.
Οι ενεργειακές επενδύσεις
Ο κύριος τομέας των επενδύσεων των Τούρκων στην Ατζαρία είναι ο ενεργειακός, δηλαδή η κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομίας της Ατζαρίας, το 2015, οι τουρκικές επενδύσεις ανήλθαν σε 107,50 εκατομμύρια δολάρια, το 2016 σε 135,60 εκατομμύρια δολάρια, και το 2017 σε 52,3 εκατομμύρια δολάρια. Μια τέτοια απότομη μείωση οφείλεται στην ολοκλήρωση της κατασκευής των υδροηλεκτρικών σταθμών που έχτισαν οι Τούρκοι. Εκεί πήγε το μεγαλύτερο μερίδιο των επενδύσεων. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η Τουρκία είναι ανάμεσα σε πέντε χώρες όσον αφορά τις επενδύσεις στην Ατζαρία, μαζί με τη Νορβηγία, την Ινδία, το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράκ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επενδύσεις των Ινδών και των Νορβηγών συνδέονται με την κατασκευή των υδροηλεκτρικών σταθμών στο Τσουαχέβι και το Χουλό, η οποία θα πρέπει να ολοκληρωθεί το 2019. Ενώ οι τουρκικές επενδύσεις είναι πολύ πιο διαφοροποιημένες, οικοδομή, τουρισμός, υπηρεσίες.
Φόβοι και προειδοποιήσεις
Μεγάλη αναστάτωση και αντιδράσεις στη Γεωργία είχε προκαλέσει μια δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πριν από μερικά χρόνια, όταν, μιλώντας για «τα σύνορα της καρδιάς» της Τουρκίας, ανέφερε και το Μπατούμι, μαζί με τη Θεσσαλονίκη, το Χαλέπι και τη Μοσούλη.
Ο Τούρκος πρεσβευτής, Λεβέντ Γκιουμρουκτσού, στην Τιφλίδα αναγκάστηκε τότε να εξηγήσει στους Γεωργιανούς ότι «έγινε μια παρεξήγηση» και ότι «η Τουρκία είναι ο μόνος γείτονας της Γεωργίας, που δεν έχει εδαφικές απαιτήσεις. Το Μπατούμι είναι η Γεωργία και η Ριζούντα είναι η Τουρκία και πάντα θα είναι έτσι».
Συμπερασματικά, ο τουρκικός κίνδυνος είναι δημοφιλής όρος σε ορισμένους κύκλους της γεωργιανής κοινωνίας. Το θέμα αυτό χρησιμοποιεί το κοινοβουλευτικό κόμμα «Συνασπισμός των Πατριωτών της Γεωργίας», ως κύριο άξονα για την προσέλκυση ψηφοφόρων, ενώ το ζήτημα τίθεται συνεχώς και από τους εθνικιστές του κινήματος «Γεωργιανή Πορεία», αλλά και από ορισμένα μικρά πολιτικά κόμματα και κινήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «Συνασπισμός των Πατριωτών της Γεωργίας» έχει ισχυρή υποστήριξη στην Ατζαρία, περισσότερη από ό,τι σε ολόκληρη τη χώρα.
Ορισμένοι ίσως να αμφισβητήσουν τις εκτιμήσεις πολιτικών, αναλυτών και εμπειρογνωμόνων για την τουρκική επέκταση στην Ατζαρία και κάνουν λόγο για «υπερβολές». Ομως, η υπερβολή δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και ζήτημα. Για να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή, η Τουρκία διαθέτει τα πάντα, από οικονομικά περιουσιακά στοιχεία έως παράγοντες άσκησης επιρροής. Το γεγονός ότι, για πολλούς λόγους, η Τουρκία δεν παρεμβαίνει πολιτικά στην περιοχή σημαίνει ελάχιστα. Τουλάχιστον όχι ακόμα…
Πηγή Sputniknews