Υποτονική Βουλή, νωθρή αντιπολίτευση

Η χώρα καταστρέφεται και η Βουλή υπνώττει. Οι εργασίες της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου ξεκινούν την επόμενη εβδομάδα, ενώ οι νεοορκισθέντες βουλευτές δεν πρόλαβαν να αναλάβουν καθήκοντα και από τις 4 Αυγούστου βρίσκονται σε διακοπές. Τόσο μεγάλη, άραγε, ήταν η κούραση έπειτα από έναν σχεδόν μήνα εργασιών της Βουλής, ώστε χρειάστηκαν έναν μήνα ανάπαυλας για να συνέλθουν;

Επιπλέον, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι η Βουλή

βρίσκεται σε κατάσταση… ημιλειτουργίας εδώ και μήνες, αφού το κράτος υποχρεώθηκε να διεξαγάγει εκλογές και τον Μάιο και τον Ιούνιο. Τούτη η… συλλογική ραθυμία και η πολυτελής αντιμετώπιση των κοινοβουλευτικών καθηκόντων από τους εκλεγμένους δεν τιμούν τη χώρα, ούτε υπηρετούν τον λαό, ο οποίος υπερφορολογείται για να εξασφαλίζει τις παχυλές απολαβές και τα προνόμια των βουλευτών.

Και δεν είναι μόνο η μικρή ποσότητα του παραγόμενου κοινοβουλευτικού έργου, αλλά και η χαμηλή ποιότητά του, που επηρεάζει αρνητικά τον συλλογικό βίο.

Η κυβέρνηση, αμέσως μετά την ορκωμοσία των μελών της, έδειξε σε όλους τον βαθμό της ανικανότητάς της να ανταποκριθεί σε κρίσιμα καθήκοντα, όπως η προστασία των ανθρώπινων ζωών, του περιβαλλοντικού πλούτου της πατρίδας και των περιουσιών των πολιτών από τις δασικές πυρκαγιές.

Η αντιπολίτευση είναι εξίσου αποκαρδιωτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ ενδοσκοπεί και δεν υπάρχει καν ως ενιαίο κομματικό σώμα, που γνωρίζει τι επιθυμεί να κάνει με τη δύναμη την οποία του εμπιστεύτηκαν οι εκλογείς του. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε διακοπές διαρκείας και ο πρόεδρός του Νίκος Ανδρουλάκης ασχολείται με τον παραθερισμό. Η ΝΙΚΗ αντιδρά με διαφορά φάσης στα ερεθίσματα της επικαιρότητας και μπορεί να χρειαστεί να περάσουν ακόμα και δύο ημέρες από ένα γεγονός για να δημοσιοποιήσει σχετικό δελτίο Τύπου. Οι Σπαρτιάτες είναι ένα κόμμα σχεδόν μονοθεματικό, ενώ η Ελληνική Λύση δείχνει μεν να διαθέτει γρήγορα ανακλαστικά και επαφή με τις εξελίξεις, αλλά παραμένει προσωποκεντρική – το κόμμα ξεκινά και τελειώνει με τον Κυριάκο Βελόπουλο. Το ΚΚΕ, παραδοσιακά, παλινδρομεί χρονικά ανάμεσα στο 1949 και το 1917.

Η Ελλάδα χρειάζεται καλύτερη εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο.