Υπόθεση Μητσοτάκη η εξωτερική πολιτική;

Η Ελλάδα καλώς τάχθηκε στην πλευρά του Ισραήλ, που δέχτηκε τη φοβερή τρομοκρατική επίθεση από τη Χαμάς. Ωστόσο, οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να ενημερώνονται για τον βαθμό της εμπλοκής μας σ’ αυτήν την υπόθεση καθώς και τον τρόπο, τον χρόνο και το τίμημα που ενδέχεται να πληρώσει η πατρίδα μας όταν εισέρχεται σε ένα πεδίο αντιπαράθεσης ξένων δυνάμεων.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι «θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως, ό,τι και αν συμβεί, πρέπει να συμβεί

χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος. Μπορείτε να υπολογίζετε στην υποστήριξή μας, τη βοήθειά μας».

Ο πρωθυπουργός, προτού διατυπώσει τα προαναφερθέντα, θα έπρεπε να έχει ενημερώσει τη Βουλή, τους αρχηγούς των κομμάτων και τους πολίτες ποιες ακριβώς είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης στο ζήτημα της ανάμειξης της χώρας στην ένοπλη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Η εξωτερική πολιτική της χώρας δεν είναι ιδιωτική υπόθεση ούτε αποτελεί κάτι που αφορά μόνο τον πρωθυπουργό. Κάθε απόφαση που σχετίζεται με τις διεθνείς σχέσεις μας δεσμεύει την Ελλάδα και για το παρόν αλλά και για το μέλλον.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και στις εξωτερικές υποθέσεις έχει δείξει ανησυχητικά δείγματα γραφής και έχει προβεί σε άνευ προηγουμένου αυθαίρετες κινήσεις, που απεδείχθησαν αποτυχημένες και πρόχειρες – όπως, για παράδειγμα, η εμπλοκή μας στον ρωσοουκρανικό πόλεμο και η αναγνώριση της κυβέρνησης Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα, η οποία δεν… ευδοκίμησε, μια και ο Μαδούρο παραμένει στην εξουσία.

Και τώρα, όπως έγραφε χθες η «δημοκρατία», ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμφώνησε με τους Αμερικανούς να χρησιμοποιηθεί η αεροπορική βάση της Ελευσίνας από την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ και να γεμίσει με αεροσκάφη C-130 της υπερδύναμης.

Η Ελλάδα, άραγε, πήρε κάποιο αντάλλαγμα από αυτήν την εξωφρενικά γενναιόδωρη χειρονομία του Κυριάκου Μητσοτάκη ή, όπως πάντα, η αμοιβή μας θα είναι ένα χτύπημα στην πλάτη και κούφια λόγια περί «στρατηγικής συμμαχίας»;

Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να ενημερώσει τον λαό για τις προθέσεις και τις αποφάσεις της στον κρίσιμο τομέα της εξωτερικής πολιτικής.