Ξαναλειτούργησε έπειτα από 70 χρόνια ιστορική εκκλησία στην Καστοριά

Ξαναλειτούργησε έπειτα από 70 χρόνια ιστορική εκκλησία στην Καστοριά19.11.2018Ρεπορτάζ

Σε κλίμα συγκίνησης έγιναν πρόσφατα τα εγκαίνια του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Ποιμενικού. «Πόνεσε η καρδιά μας όταν άνοιξε η πόρτα του ναού και μπήκαμε για πρώτη φορά μέσα» λέει ο Μητροπολίτης

Aπό τον
Σωτήρη Λέτσιο

Μέσα σε κατανυκτική και συγκινητική ατμόσφαιρα τελέστηκαν πριν από λίγο καιρό τα εγκαίνια του ανακαινισθέντος Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου Ποιμενικού στην ακριτική περιοχή των Κορεστείων, στο όρος Βίτσι, από τον Μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφείμ.

Στην αρχή εψάλη

ο όρθρος, ακολούθησαν τα ιερά εγκαίνια και κατόπιν τελέστηκε η πρώτη έπειτα από 70 χρόνια θεία λειτουργία. Επίσης, τελέστηκε και μνημόσυνο όλων των κοιμηθέντων στο χωριό Ποιμενικό.

Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι το μοναδικό κτίσμα που διασώζεται σήμερα στο Ποιμενικό. Παρέμενε κλειστός από το 1948, τα «μαύρα» για την πατρίδα μας χρόνια του Εμφυλίου, ενώ το εσωτερικό του βρέθηκε πλήρως κατεστραμμένο. Το Θυσιαστήριο δεν υπήρχε, η Αγία Τράπεζα είχε συληθεί, άγνωστοι εισβολείς είχαν κατασκάψει τους τοίχους και το δάπεδο του ναού, ενώ το τέμπλο είχε καταστραφεί. Την απελπιστική αυτή εικόνα της εγκατάλειψης συμπλήρωνε και το γεγονός ότι ο δρόμος προς το χωριό δεν ήταν προσπελάσιμος για τον κόσμο.

ΕΝΑΣ ΑΘΛΟΣ

«Επρόκειτο κυριολεκτικά για έναν άθλο το να ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα, να αποκαταστήσουμε τις ζημιές, ώστε να τεθεί και πάλι σε λειτουργία ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου» δηλώνει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ και προσθέτει: «Πόνεσε η καρδιά μας όταν μας δόθηκαν τα κλειδιά, άνοιξε η πόρτα του ναού και μπήκαμε για πρώτη φορά μέσα. Μας έφερνε δάκρυα το κατάντημα του ναού! Η πόρτα ήταν χτισμένη, δεν είχαμε κλειδιά. Είχαμε ενοχλήσει πολλές φορές τα παλαιότερα χρόνια την τότε νομαρχία, ζητώντας κάτι να γίνει επιτέλους, αλλά δυστυχώς δεν είχε γίνει κάτι. Την επαναλειτουργία του ναού οφείλουμε και στις ενέργειες του π. Ελευθερίου, προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίου Νικάνορος Καστοριάς, στον οποίον ανέθεσα να είναι πρόεδρος και του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Αγίου Γεωργίου».

Παράλληλα, τονίζει: «Οφείλω να αναφερθώ και στην πολύτιμη παρέμβαση του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος συνέβαλε με τις δικές του υπηρεσίες στη διάνοιξη του δρόμου. Γι' αυτό οφείλουμε δοξολογία στον Θεό και ευχαριστίες στους ανθρώπους, στον Στρατό και στον π. Ελευθέριο. Ο Αγιος Γεώργιος είναι ένα μνημείο που καταφέραμε να σώσουμε! Οι ιερείς του Αγίου Νικάνορος πηγαίνουν τακτικά στον ναό, αλλά ευελπιστούμε ότι από την άνοιξη και ύστερα ο ναός θα μπορεί να λειτουργεί κάποιες Κυριακές ή γιορτές, έτσι ώστε να αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους όσοι έχουν καταγωγή από το Ποιμενικό και ειδικότερα για εκείνους που μένουν στη Φλώρινα» καταλήγει ο Μητροπολίτης κ. Σεραφείμ.

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου οικοδομήθηκε το 1800, τη χρονιά ίδρυσης του χωριού, που τότε ονομαζόταν Βαψώρι. Η κατασκευή του πετρόχτιστου ναού έγινε με την ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή των περίφημων χτιστών της περιοχής και τη συνδρομή των κατοίκων του χωριού. Το εσωτερικό της οροφής του ναού είναι αγιογραφημένο και φτιαγμένο όλο από ξύλο, πλην όμως είχε υποστεί πολύ σοβαρές φθορές εξαιτίας του χρόνου. Οι ιστορικής αξίας αγιογραφίες σε μεγάλο βαθμό κατέστησαν δυσδιάκριτες. Από τις ωραιότερες αγιογραφίες είναι αυτή της Ακρας Ταπείνωσης, που βρίσκεται έμπροσθεν του Ιερού, όπως και εκείνες που κοσμούν το κλίτος του ναού. Η σταδιακή φθορά του Αγίου Γεωργίου σημειώνεται στα τέλη της δεκαετίας του '40, όταν αρχίζει η εγκατάλειψη του χωριού από τους κατοίκους του. Το Ποιμενικό βρίσκεται στην περιοχή όπου ο νομός Καστοριάς συνορεύει με τον νομό Φλώρινας (Κορέστεια), στις παρυφές του γνωστού όρους Βίτσι.

Οχι πολύ μακριά από το Ποιμενικό βρίσκεται το ιστορικής σημασίας χωριό Μελάς (σ.σ.: η παλαιά ονομασία του ήταν Στάτιστα), όπου εκεί έπεσε πολεμώντας για τη Μακεδονία ο μεγάλος πατριώτης Παύλος Μελάς. Το Ποιμενικό έως το 1955 ονομαζόταν Βαψώρι και εθεωρείτο από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα σε πληθυσμό χωριά του Βίτσι.
Το χωριό κάηκε δύο φορές από τους Τούρκους, ενώ υπέστη σοβαρές καταστροφές και στον Εμφύλιο (1946-1949). Μάλιστα, το γεγονός αυτό συντέλεσε ώστε να θεωρηθεί στις αρχές της δεκαετίας του '50, και με Προεδρικό Διάταγμα, μη κατοικήσιμο. Οι εργασίες για την πλήρη αποκατάσταση του Αγίου Γεωργίου θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την άμεση συνδρομή και των πιστών στο θεάρεστο αυτό έργο.

ΧΡΥΣΟΘΗΡΕΣ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

Ο επικεφαλής της πρωτοβουλίας για την αναστήλωση του Αγίου Γεωργίου, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικάνορος Χλόης Καστοριάς πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Συτιλίδης, σε παλαιότερη αναφορά της «Ορθόδοξης Αλήθειας» για το θέμα αυτό, είχε αναφερθεί λεπτομερώς στην ιστορία και στα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ιστορικός αυτός ναός. «Από τις πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει, ο ναός το 1981 διατηρούσε ακόμη την αρχική μορφή του. Ναι μεν δεν λειτουργούσε, αλλά ήταν άθικτος στο εσωτερικό του. Ηταν κλειδωμένος και δεν υπήρχε η δυνατότητα σε οποιονδήποτε να μπει μέσα. Εκείνα τα χρόνια δεν είχαν επιδείξει ενδιαφέρον τα αντίστοιχα εκκλησιαστικά συμβούλια, με αποτέλεσμα να γίνουν κάποιες άστοχες παρεμβάσεις από κάποιους ιδιώτες» είχε τονίσει χαρακτηριστικά ο π. Ελευθέριος, εκφράζοντας συγχρόνως και την απογοήτευση για την εικόνα που είχαν αντικρίσει εισερχόμενοι στο εσωτερικό του ναού. «Οι χρυσοθήρες είχαν σκάψει όλο το δάπεδο, προκειμένου να βρουν λίρες από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ είχαν καταστρέψει τα στασίδια, το Δεσποτικό, την Αγία Τράπεζα και ό,τι άλλο ξύλινο υπήρχε! Δεν υπήρχε τίποτε στη θέση του!» είχε επισημάνει τότε με αποτροπιασμό.

Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια