Το 13ο ΨΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

Το 13ο ΨΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ14.05.2019Άρθρα

Με την παρούσα εξαγγελία επιχειρεί για ακόμη μία φορά να εξαπατήσει την κοινωνία εξαγοράζοντας πολιτική συμπάθεια δημοσία δαπάνη

Από τον
Αντώνη Αντωνάκο*

Ενα από τα,προεκλογικά ψέματα με τα οποία ο πρωθυπουργός αναρριχήθηκε στην εξουσία ήταν η υπόσχεση για τη χορήγηση 13ης σύνταξης. Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, προτού χωνέψουμε τον πασχαλινό οβελία, εξήγγειλε την πρόωρη έλευση των «αριστερών» Χριστουγέννων.

Με «ζουρνάδες και νταούλια» ανακοίνωσε την άμεση χορήγηση της 13ης «σύνταξης». Βεβαίως, είναι εμφανές ότι μόνο περί αυτής δεν πρόκειται. Είναι απλώς άλλη μια άσκηση της στοχευμένης πελατειακής πολιτικής, στην οποία έχει επιδοθεί κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια.

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή (των Μνημονίων) οφείλουμε να θυμίσουμε ότι η ουσιαστική κατάργηση των «δώρων» συντελέστηκε επί Γεωργίου του Β’, του «πορφυρογέννητου», τον Μάιο του 2010. Τότε η 13η σύνταξηw καθώς και οι αντίστοιχες παροχές του Πάσχα και της αδείας μετετράπησαν σε επιδόματα συνολικού ύψους 800 ευρώ, ενώ καταργήθηκαν εντελώς για τις πολύ μεγάλες συντάξεις. Προφανώς ήταν ένα μέτρο που, «τιμωρώντας» τους συνεπείς ασφαλισμένους, διέψευδε την εμπιστοσύνη όσων εμπιστεύθηκαν την Πολιτεία -μεταξύ άλλων, επιβραβεύοντας και όσους μπορούσαν και φρόντιζαν να εισφοροδιαφεύγουν, εκμεταλλευόμενοι ταυτοχρόνως τα πλεονεκτήματα της φοροδιαφυγής και των κοινωνικών επιδομάτων (ανεργία κ.λπ.)- για την εξασφάλιση της αξιοπρεπούς τους διαβίωσης ως απομάχων. Αποδείχθηκε στην πορεία ότι το μέτρο αυτό ήταν προσωρινό, αφού με το δεύτερο Μνημόνιο, το 2012, επήλθε ισοπέδωση προς τα κάτω με την πλήρη κατάργηση και αυτών των «επιδομάτων».

Τη δικαιολογημένη οργή των πολιτών εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενος, μεταξύ άλλων, την επιστροφή της 13ης σύνταξης. Με την παρούσα εξαγγελία επιχειρεί για ακόμη μία φορά να εξαπατήσει την κοινωνία εξαγοράζοντας πολιτική συμπάθεια δημοσία δαπάνη. Γιατί το μέτρο που εξαγγέλθηκε σε καμία περίπτωση δεν είναι 13η σύνταξη για τους συνεπείς ασφαλισμένους. Τα παράδοξα επισημαίνονται ακόμη και από τον φιλικό προς την κυβέρνηση Τύπο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τρεις συνταξιούχοι -ενδεχομένως από την ίδια εργασία, αλλά με διαφορετικό χρόνο ασφάλισης και διαφορετικό επίπεδο δηλωμένων αποδοχών- με συντάξεις 480, 960 και 1.600 ευρώ, αντίστοιχα, θα λάβουν ακριβώς την ίδια (480 ευρώ) «σύνταξη», ενώ ο συνταξιούχος των 1.100 ευρώ θα λάβει «σύνταξη» 330 ευρώ, δηλαδή 150 ευρώ λιγότερα! Σχολιάζοντας, με σκωπτική διάθεση, αυτό το «παράδοξο» ο Ε. Χεκίμογλου («Εθνος», 11/5/19) υποθέτει ότι ο λογιστής της κυβέρνησης «λείπει σε άδεια» και εξ αυτού του λόγου προέκυψαν τα τραγελαφικά αποτελέσματα. Είναι προφανές ότι ο σχολιαστής «σφάζει με το γάντι» τη νέα προσπάθεια «εξαγοράς» ψήφων της κυβέρνησης.

Γιατί δεν είναι ο λογιστής που λείπει, αλίμονο, είναι το θράσος και ο αμοραλισμός που πλεονάζουν. Αναντίρρητα οι δυσπραγούντες πρέπει να στηριχθούν, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ορισμένοι από αυτούς στο παρελθόν έκαναν πάρτι σε βάρος της Εφορίας, των Ταμείων και της Κοινωνικής Πρόνοιας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με τη μορφή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος με κανόνες και κριτήρια. Οχι με την ψευδεπίγραφη «13η σύνταξη». Γιατί έτσι επιβραβεύονται για ακόμη μία φορά οι «πρωτεργάτες του ελληνικού θαύματος», το οποίο συνίσταται στο γεγονός που επισημαίνει σκωπτικά ο ίδιος αρθρογράφος («Εθνος», 9/5/19): «Τρεις στις 10 ελληνικές οικογένειες δηλώνουν ότι ζουν με μέσο μηνιαίο εισόδημα 1.000 ευρώ. Μπορούν με αυτά τα χρήματα να πληρώνουν στέγη, τρόφιμα, θέρμανση, φόρους, τέλη κυκλοφορίας, εισιτήρια, βενζίνη, εκπαίδευση, φάρμακα και λοιπά αγαθά. Αλλες δύο οικογένειες στις 10 είναι ακόμη πιο αξιέπαινες, διότι ανταποκρίνονται σε αυτά με μέσο μηνιαίο εισόδημα 600 ευρώ. Αλλά εκείνες που αξίζουν το πρώτο βραβείο στο “Survivor” είναι το 40% των ελληνικών οικογενειών, που ισχυρίζονται ότι τα φέρνουν βόλτα με λιγότερα από 400 ευρώ τον μήνα».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες που είναι αναγκασμένες να ζουν μόνο με αυτά που δηλώνουν. Ομως, δεν υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία ότι αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες συνεχίζουν το «εθνικό σπορ» της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και της εκμετάλλευσης των κοινωνικών ενισχύσεων/παροχών.

Είναι, επίσης, γεγονός ότι ένα σημαντικό τμήμα από τη μείωση του ΦΠΑ δεν θα φθάσει στους καταναλωτές, αλλά θα ενθυλακωθεί από το κομμάτι εκείνο της «αγοράς» που αναπτύσσεται κυρίως τους θερινούς μήνες και που κάνει «πρωταθλητισμό» στη φοροδιαφυγή και τη «μαύρη» εργασία. Οσο αυτές οι καταστάσεις δεν αντιμετωπίζονται ριζικά και αποτελεσματικά, η κοινωνική ισοπέδωση θα επεκτείνεται, το ασφαλιστικό σύστημα θα αποσαθρώνεται και πραγματική 13η σύνταξη δεν πρόκειται να δοθεί. Αντίθετα, η «δαμόκλειος σπάθη» και νέων περικοπών θα επικρέμαται επί μισθών και συντάξεων, ο ΕΝΦΙΑ θα «ανασυντάσσεται» για να επανέλθει δριμύτερος και οι πολιτικοί μας θα «μοιράζουν καθρεφτάκια και χάντρες στους ιθαγενείς». Γιατί τον λογαριασμό, τελικά, δεν θα τον πληρώσουν οι πραγματικά «έχοντες και κατέχοντες». Κάποιος από αυτούς το πολύ πολύ να ρωτήσει «Εχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;». Φυσικά όχι τους υπαλλήλους του. Ή, ίσως τελικά, ακριβώς αυτούς;

*Πρώην πρόεδρος ΟΛΜΕ