Μαύρη τριετία για την πατρίδα

Η ζωή τα φέρνει περίεργα μερικές φορές. Αποδίδει δικαιοσύνη με έναν δικό της τρόπο. Είναι θεία δίκη, δίκη των ανθρώπων, συγκυρία, όπως θέλει μπορεί να το δει ο καθένας. Οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά πρόσωπα έρχεται η ώρα που κάνουν τον κύκλο τους. Αφήνουν όμως το τελικό αποτύπωμα, τον τρόπο με τον οποίο θα τους καταγράψουν η συλλογική μνήμη και ο ιστορικός του μέλλοντος.

Υπό αυτή την έννοια έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον τι έχουν αφήσει έως τώρα από την τριετή τους θητεία ο πρωθυπουργός και τα βασικά του στελέχη. Προβλήματα,

σκάνδαλα, αποτυχίες, κούφια λόγια και ίντριγκες ως επί το πλείστον.

Η ειρωνεία είναι ότι αρκετοί θα απολογούνται για χρόνια για αποφάσεις που ήταν στον αντίθετο δρόμο από αυτά που υποτίθεται ότι πίστευαν. Ο δήθεν υπερπατριώτης Αδωνις Γεωργιάδης, επί παραδείγματι, θα μείνει στην ιστορία ως ο μοιραίος άνθρωπος που χάρισε στην Τουρκία τον όρο Turkaegean! Αντίστοιχα ο… φανατικός Ελληνας Θάνος Πλεύρης ως ο υπουργός στη θητεία του οποίου σημειώθηκε η μεγαλύτερη συρρίκνωση πληθυσμού! 30.000 και πλέον θάνατοι από κορονοϊό, επειδή ήταν αχρείαστες (κατά την κυβέρνηση) περισσότερες ΜΕΘ.

Ο δήθεν θεσμικός Κ. Τσιάρας ως ο υπουργός του μεγαλύτερου δικαστικού φιάσκου στη νεότερη πολιτική ιστορία! Την κατάρρευση της δήθεν σκευωρίας Novartis. O Νίκος Δένδιας ως ο χειροκροτητής των σοβαρότερων εθνικών υποχωρήσεων των τελευταίων δεκαετιών, ο δε Νίκος Παναγιωτόπουλος ως ο υπουργός που έβλεπε τα όπλα να περνάνε, να φεύγουν από τα νησιά μας και να πηγαίνουν σε άλλες χώρες.

Ο Κωστής Χατζηδάκης ως ο υπουργός που υποσχέθηκε δικαιοσύνη στις συντάξεις και επί ημερών του σημειώθηκε η μεγαλύτερη πολιτική απάτη κατά των περήφανων γηρατειών με τα αναδρομικά που παίρνουν μόνο όσοι έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Και ο Στέλιος Πέτσας ως το θλιβερό φερέφωνο που παραπλάνησε τους συνταξιούχους λέγοντάς τους «μην κάνετε προσφυγές, θα σας καλύψουμε». Βέβαια, αυτό είναι μόνο ένα από τα ψέματα ενός πραγματικού Πινόκιο της πολιτικής που πιάστηκε με τη λίστα στην πλάτη!

Η ιστορία θα είναι σκληρή κυρίως για τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη. Τον πρωθυπουργό που παρέστησε τον φιλελεύθερο και θέλησε να εγκαταστήσει καθεστώς ανελεύθερο. Τον «θεσμικό» πολιτικό που κατηγορούσε από το βήμα της Βουλής αντιπάλους του αλλά και απείθαρχους δημοσιογράφους, στοχοποιώντας τους ενώπιον της Δικαιοσύνης. Τον «προβλέψιμο σύμμαχο» των ξένων που αποδυνάμωσε την ισχύ της Ελλάδος διεθνώς και ενδιαφερόταν μόνο για την προσωπική του εικόνα. Τον… Μωυσή που αφήνει στάχτη και αποκαΐδια σε οικονομία και κοινωνία. Επιμέρους επιτυχίες ή σωστές πολιτικές επιλογές (όπως οι αποφάσεις για τον εξοπλισμό της χώρας) δεν ανατρέπουν τη συνολική καταστροφή επί ημερών του.

Η τριετία Μητσοτάκη (που συμπληρώνεται σε λίγες ημέρες) θα μείνει στην ιστορία ως μια μαύρη περίοδος για τη χώρα. Παράδειγμα προς αποφυγήν για το μέλλον.

Keywords
Τυχαία Θέματα