Λίγα λόγια από καρδιάς: Δεν είμαι το λάθος

Λίγα λόγια από καρδιάς: Δεν είμαι το λάθος22.10.2018Πρόσωπα

Λένε οι άγιοι Πατέρες ότι ο νους είναι ένα όργανο της ψυχής διά του οποίου επικοινωνεί με τον κόσμο αυτό. Αλλά η ψυχή μας δεν είναι μόνο ο νους

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος*

Ηρθες, Κύριε, γι’ αυτόν τον σκοπό: Να μας ελευθερώσεις από τα πάθη. Να πάρεις τις ενοχές μας. Να μας ελαφρύνεις από τα προβλήματά μας. Να σηκώσεις τα βάρη μας. Να κόψεις αυτές τις θηλιές που μας πνίγουν. Και να μας γεμίσεις ευτυχία. Η πραγματικότητα, βέβαια, δείχνει ότι

και πάλι κάνουμε λάθη. Ναι, αλλά τα λάθη τα κάνει ο νους μας, τα κάνουν οι λογισμοί μας, η άγνοιά μας και η λήθη μας.

Λήθη. Ξεχνάμε. Ξεχνάω εγώ ότι εσύ είσαι αδελφός μου και σε χτυπάω. Ξεχνάς εσύ ότι έχω κι εγώ μια ψυχή που την αγαπάει ο Θεός και με βρίζεις. Ξεχνάω εγώ ότι η γυναίκα μου, ο φίλος μου, κάθε άνθρωπος που συναντώ στον δρόμο της ζωής μου θα πάμε στον Παράδεισο μαζί και ότι έχουμε κοινό σκοπό, να σωθούμε.

Αυτός είναι ο λόγος που παρεξηγήθηκα μαζί σου: γιατί ξεχάστηκα. Η λήθη. Δηλαδή, λησμοσύνη. Ξεχνάω. Κι έχω και άγνοια. Αγνοώ πολλά. Δεν ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει στη ζωή, το μυστικό βάθος των πραγμάτων, και γι’ αυτό κάνω όλο λάθη.
Δεν ξέρω το νόημα της ζωής. Την ώρα του πειρασμού και της σκληροκαρδίας μου απέναντί σου, όταν σε γεμίζω ενοχές, είναι οι στιγμές που αγνοώ τις αλήθειες του Ευαγγελίου. Τις ξεχνάω. Και γι’ αυτό τα βλέπω όλα αλλιώς.

Παράδειγμα: Γίνεται ένα τρακάρισμα. Και ξεχνώ αυτό που διδάσκει ο Χριστός μας, ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Λέει ο Χριστός μας: Ούτε ένα φύλλο φθινοπωρινό δεν πέφτει από το δέντρο χωρίς να το ξέρει και να το επιτρέπει ο Θεός. Ολα γίνονται για έναν σκοπό. Αρα, για να 'μαι τόσο ταραγμένος, σημαίνει ότι τη στιγμή που έγινε το τρακάρισμα, ξέχασα εντελώς την αλήθεια του Χριστού. Αν τη θυμόμουν, θα μπορούσα να νιώσω ότι ο Θεός το επέτρεψε και να προσπαθήσω στη συνέχεια να δω πώς μπορεί να βγει κάτι καλό απ’ αυτό. Σίγουρα δεν επέτρεψε ο Θεός το τρακάρισμα για να χτυπήσουν τα αυτοκίνητα και να τσακωθούμε, και να βριστούμε και να νιώσουμε μίσος τιμωρώντας και χτυπώντας ο ένας τον άλλον. Δεν είναι δυνατό να επέτρεψε ο Θεός αυτό το τρακάρισμα για να γίνουμε ακόμα χειρότεροι ως άνθρωποι και ως ψυχές. Τη στιγμή όμως του τρακαρίσματος, το ξέχασα αυτό τελείως! Γι’ αυτό με βλέπεις να θυμώνω, να νευριάζω, να εκδικούμαι και να κάνω πάλι λάθη, λάθη, λάθη. Αλλά δεν είμαι εγώ το λάθος.

Τ α λάθη γίνονται στο πεδίο του νου. Γίνονται στο μυαλό μας, στους λογισμούς μας. Τι σημαίνει όταν λέμε ότι τα λάθη γίνονται στον νου; Λένε οι άγιοι Πατέρες ότι ο νους είναι ένα εργαλείο της ψυχής. Είναι ένα όργανο της ψυχής διά του οποίου επικοινωνεί με τον κόσμο αυτό. Αλλά η ψυχή μας δεν είναι μόνο ο νους.
Η ψυχή μας έχει νου, αλλά δεν έχει μόνο τον νου. Ετσι κι εγώ κι εσύ. Εχω πράγματα δίπλα μου. Κι αν τα πράματα αυτά κάτι πάθουν, δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι κακός. Δηλαδή, αν το αυτοκίνητό μου χτυπήσει, δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι χτυπημένος και κατεστραμμένος. Κάτι δικό μου τραυματίστηκε και χτύπησε. Μα εγώ δεν ταυτίζομαι με αυτό το κάτι! Εγώ είμαι παιδί του Θεού.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» των εκδόσεων Αθως