ΗΡΕΜΟΛΟΓΙΟ Δευτέρας 18/01/2021

➥ Οι εκπρόσωποι της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά και όλο το σύστημα «ισχύος» του χρεοκοπημένου κρατιδίου στέλνουν αδιάκοπα, μονότονα, το ίδιο μήνυμα: «Δεν υπάρχει διάκριση εξουσιών στην Ελλάδα. Μόνο πρωθυπουργός υπάρχει».

➥ Η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν πρέπει να γράφεται με κεφαλαίο «δ», ούτε εκτός εισαγωγικών. Είναι «δικαιοσύνη», διότι Δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο η βούληση και τα συμφέροντα των φυλάρχων που κληρονομούν

➥ Ας πάρουμε για παράδειγμα την Μπεκατώρου. Πολύ σωστά, έστω έπειτα από την παρέλευση 22 ετών, η αθλήτρια κατήγγειλε αυτό που υπέστη. Η σιωπή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι και συνενοχή για όσους γνωρίζουν και επιλέγουν να μη μιλήσουν, αλλά και αφόρητο βάρος για τα θύματα.

➥ Ομως, ο πρωθυπουργός πήρε θέση. Και η υπουργός Πολιτισμού. Δίκασαν και καταδίκασαν τον καταγγελθέντα πριν αποφανθούν τα ποινικά δικαστήρια για το θέμα. Πήραν θέση και τα κόμματα και η γυναίκα του πρωθυπουργού.

➥ Μπορεί ο παράγοντας αυτός να είναι ένοχος όχι μόνο για το συγκεκριμένο, αλλά και για πολλά άλλα. Ομως, μπορεί και να μην είναι. Δεν έχει περάσει από το μυαλό κανενός και καμιάς η σκέψη ότι ενδέχεται να είναι αθώος ή όχι τόσο ένοχος όσο τον παρουσιάζει η καταγγελία;

➥ Και για ποιον λόγο ο πρωθυπουργός πήρε αμέσως θέση εναντίον του αθλητικού παράγοντα για σεξουαλική κακοποίηση, ενώ για τον φίλο του δεν έκανε το ίδιο;

➥ Ο λόγος γίνεται για τον πρώην κουμανταδόρο της επικοινωνιακής ομάδας του Μητσοτάκη, Νίκο Γεωργιάδη, που κατηγορήθηκε για επ’ αμοιβή ασέλγεια σε ανηλίκους που είχαν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας τους – και ο Μητσοτάκης ανέθεσε σε δύο βουλευτές του κόμματός του να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης του Γεωργιάδη στο δικαστήριο.

➥ Ο πρωθυπουργός έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά; Κι αν είναι, βρε παιδί μου, να δικάζουν, να αθωώνουν και να καταδικάζουν ο πρωθυπουργός και η γυναίκα του, ας καταργήσουμε τα δικαστήρια, να γλιτώσουμε και τους χρυσούς μισθούς στους δικαστικούς.

➥ Ετσι, και ειλικρινείς θα είμαστε με τους εαυτούς μας και θα εξοικονομήσουμε πολλά από τα χρήματα που δαπανούμε ασκόπως κάθε χρόνο.
π