Ενας «Φάρος» στο Αριστοτέλειον

Ενας «Φάρος» στο Αριστοτέλειον12.04.2018Τέχνες

Ο Κ. Μαρκουλάκης μιλά στη «δημοκρατία» για θέατρο, για το σήμερα και για την παράσταση που σκηνοθετεί

Από την
Ελένη Σκάρπου

Για εκείνον οι ιστορίες παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο. Είναι εκείνες που τον αγγίζουν, τον κερδίζουν και τελικά τον παρακινούν, ώστε να θελήσει να καταπιαστεί με αυτές σκηνοθετικά και να τις μεταφέρει στο σανίδι, πλαισιωμένες από χαρακτήρες που μπορούν να τις αποδώσουν στο έπακρο.

Μια τέτοια ιστορία έκανε τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη να

ασχοληθεί με το έργο του Κόνορ Μακφέρσον και να μας χαρίσει την παράσταση «Ο φάρος», που έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Αριστοτέλειον την Κυριακή του Πάσχα.
Στη σκηνή ανεβαίνει και ο ίδιος και συμπρωταγωνιστεί με τους Αιμίλιο Χειλάκη, Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, Νίκο Ψαρρά και Προμηθέα Αλειφερόπουλο.

Οι πέντε τους συνομιλούν θεατρικά και το αποτέλεσμα τούς δικαιώνει στα μάτια των θεατών. «Στην ιστορία της υποκριτικής η ιστορία πάντα είναι σημαντική. Οι χαρακτήρες απλά την ενισχύουν. Βλέπουμε συνεχώς στο θέατρο τους ανθρώπους σε σχέσεις ή τους ανθρώπους να πάσχουν, να περνάνε μια περιπέτεια. Ο “Φάρος” είναι σαν μια παραβολή, σαν ένα παραμύθι. Μοιάζει να είναι ρεαλιστικό. Είναι σίγουρα ένα έργο για την εξιλέωση και τη λύτρωση. Τέσσερις άνθρωποι αποτυχημένοι συναντιούνται στο σπίτι την παραμονή των Χριστουγέννων, όπου παίζουν χαρτιά και πίνουν. Ο πέμπτος έρχεται απρόσκλητος και είναι ο επισκέπτης που θα οδηγήσει την ιστορία αλλού» αναφέρει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και επιμένει πως σε αυτό το αστυνομικό - μεταφυσικό θρίλερ με στοιχεία μαύρης κωμωδίας και οι ήρωες και εμείς ως θεατές θα οδηγηθούμε στο φως.

Ευκαιρία

«Ο καθένας από εμάς όσα λάθη και όσες αμαρτίες κι αν έχει κάνει... δικαιούται να έχει ακόμη μία ευκαιρία. Δεν μπορείς να διαγράψεις το παρελθόν, απλά συνεχίζεις να προχωράς. Ολο αυτό είναι ζωτικής σημασίας και αναγκαίο, μια και σήμερα έχουμε την αίσθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα, όχι μόνο εξαιτίας της κρίσης, αλλά και γιατί πολλά πράγματα αποδομούνται και διαλύονται γύρω μας. Πρέπει λοιπόν να επαναφέρουμε τη γνώμη μας» επισημαίνει ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Ο ίδιος χαίρεται που για άλλη μία φορά συνεργάζεται με ηθοποιούς με τους οποίους έχει ξαναδουλέψει. Στη δική του προσωπική σφαίρα νιώθει όμορφα όταν βρίσκεται επί σκηνής με ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να επικοινωνήσει απόλυτα. Αλλωστε είναι αρκετά τα χρόνια που έχει μόνιμους συνεργάτες στις παραστάσεις του στο κομμάτι της μετάφρασης, των σκηνικών, των φωτισμών και όχι μόνο.

«Το θέατρο είναι μια επικοινωνιακή τέχνη. Οσο πιο καλά επικοινωνείς τόσο πιο εύκολα φτάνεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι σαν να έχεις μια αθλητική ομάδα, που παίζει πολλά παιχνίδια μαζί, που περνάει δύσκολα συχνά, αλλά παίζει και με την ακρίβεια» τονίζει και αισθάνεται ευχαριστημένος από την έως τώρα πορεία του και τις επιλογές του.

«Στο θέατρο η πορεία δεν ολοκληρώνεται. Κάθε παράσταση είναι κάτι. Κάθε φορά ανακαλύπτεις ότι δεν ξέρεις τίποτα. Πρέπει να τα μάθεις όλα από την αρχή. Η σκηνοθεσία είναι μια πνευματική διεργασία. Ευτυχώς οι επιλογές μου ως τώρα έχουν λειτουργήσει και είναι επιλογές που προσωπικά σημαίνουν για μένα κάτι» λέει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο οποίος σίγουρα θα συνεχίσει με τον «Φάρο» την προσεχή σεζόν στο θέατρο Αθηνών, ενώ ψάχνει τα επόμενα έργα του.

«Να σκαλίσουμε το παρελθόν»

«Με ενδιαφέρει να βρω υλικό και από το εγχώριο ρεπερτόριο, αλλά κυρίως με ενδιαφέρει η ιστορία και πώς θα μπορέσω να μιλήσω μέσα από αυτήν στο κοινό. Μου αρέσει να βρίσκω σύγχρονα έργα. Μου αρέσει και το κλασικό ρεπερτόριο. Με αυτό έχω μεγαλώσει, έχω ζήσει και έχω ασχοληθεί. Παραμένει κι εκείνο μια τέχνη της εποχής κι όχι μια επιστροφή σε θέματα που έχουμε ξαναδεί και ξαναδεί» δηλώνει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.

Οσο για το ευρύτερο σκηνοθετικό πλάνο του, ξέρει πως, αν του δοθεί μια καλή ευκαιρία, ώστε να μεταβεί και στον κινηματογράφο, είναι έτοιμος να το κάνει. Βασικός του στόχος όμως είναι να απευθύνεται στο ευρύ κοινό. «Ο τρόπος για να υπάρχεις είναι να είσαι όσο γίνεται πιο προσωπικός. Στην Ελλάδα έχουμε καλής ποιότητας θέατρο κι ας δυσκόλεψαν τα πράγματα οικονομικά» καταλήγει και μας περιμένει για να σκαλίσουμε το παρελθόν μας και να προσπαθήσουμε να σώσουμε την ψυχή μας μαζί του στη σκηνή.