Η παραγωγική ανασυγκρότηση περνά μέσα από την αποκέντρωση

Η κυβέρνηση δια του κυβερνητικού εκπροσώπου πανηγυρίζει ότι για το 2024 οι ρυθμοί ανάπτυξης θα είναι τετραπλάσιοι συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, σύμφωνα με βάση τα τελευταία στοιχεία της εαρινής έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ε.Ε. και συγκεκριμένα 2,2% έναντι 0,8%.

Όμως αυτή είναι η μία όψη της αλήθειας. Κι αυτό διότι η ανάπτυξη αυτή βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην ιδιωτική κατανάλωση και τον τουρισμό και όχι στις επενδύσεις στις υποδομές και την αξιοποίηση των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αλλά και τη δημιουργία εκείνων των

συνθηκών και προϋποθέσεων που θα οδηγήσουν στην πραγματική ανασυγκρότηση της χώρας και την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου.

Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση παρουσιάζουν σοβαρές αρρυθμίες και ας μην ξεχνάμε ότι το Ταμείο Ανάκαμψης ήταν μία απάντηση στην πανδημική κρίση, όπου το κάθε κράτος-μέλος λαμβάνει χρηματοδότηση για να μπορέσει όχι μόνο να αντιμετωπίσει τις συνέπειές της, αλλά και να χαραχθούν εκείνες οι πολιτικές που θα κρατήσουν την Ε.Ε. ζωντανή στις επόμενες μελλοντικές κρίσεις και στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Αυτή ήταν και η κεντρική ιδέα της «Έκθεσης Λέττα» που βγήκε στη δημοσιότητα τον περασμένο Απρίλιο, η οποία επισημαίνει ότι η Ε.Ε. εδώ και τώρα πρέπει να υιοθετήσει ένα ολιστικό σχέδιο ανασυγκρότησης που θα εξασφαλίζει την αύξηση της παραγωγικότητας, την ισχυρή, καινοτόμο και ανθεκτική οικονομία και την εμπέδωση και προώθηση του μοναδικού κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου της Ευρώπης που θα στηρίζεται στους πυλώνες της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης.

Όμως για να αποκτήσουν οι προωθούμενες ευρωπαϊκές πολιτικές την αναγκαία σύνδεση με την Ελλάδα χρειάζονται δραστικές αλλαγές προς την κατεύθυνση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που θα απαγκιστρωθεί από τον συγκεντρωτισμό και την ολιγοπωλιακή πρόσβαση σε πόρους και ευκαιρίες, κατόπιν προηγούμενης άδειας και καλών σχέσεων με την κεντρική εξουσία.

Χρειάζεται μία πραγματική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και λειτουργιών και ανάδειξη των τοπικών κοινωνιών στη θέση του πρωταγωνιστή πάνω στους άξονες της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, των αρχών του συνεταιρισμού στην αγροτική παραγωγή και την προώθηση των ενεργειακών κοινοτήτων προς την εμπέδωση και εμβάθυνση της ενεργειακής δημοκρατίας.

Ειδικότερα ως προς τις ενεργειακές κοινότητες, το προσφάτως ψηφισθέν από τη Βουλή των Ελλήνων πρόγραμμα «Απόλλων» εμφανίζει πολλά σημεία αχρείαστου συγκεντρωτισμού, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια αυτενέργειας στις ήδη υπάρχουσες ενεργειακές κοινότητες σε όλη τη χώρα, και ιδίως στην Κρήτη, οι οποίες πληρούν όλα τα κριτήρια βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας.

Έχοντας επομένως στραμμένο το βλέμμα στην Ελλάδα του 2030, το ΠΑΣΟΚ αποτελεί εκείνη την πολιτική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί την παραγωγική ανασυγκρότηση με όρους συμμετοχής, καινοτομίας και διαφάνειας, δίνοντας φωνή και ρόλο στις τοπικές κοινωνίες και συλλογικότητες που η κυβέρνηση της ΝΔ τις θέλει υποταγμένες και εξαρτώμενες.