Ο Ζέρβας ως δήμαρχος, το bullying και το τυχαίο παράδειγμα της TV100

Ο εκφοβισμός στο χώρο εργασίας η εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση, το εργασιακό bullying η τάση ενός ανθρώπου να χρησιμοποιεί συνεχή επιθετική, η αδικαιολόγητη συμπεριφορά ενάντια σε έναν συνάδελφο, έχει ως σκοπό…

Δευτερεύων σκοπός είναι να εκφοβίσει το υπόλοιπο προσωπικό και να είναι πιο δεκτικό σε όσα διατάζει ο εργασιακός δυνάστης. Η ασφυκτική πίεση των τελευταίων χρόνων από πλευράς διοικήσεων επέβαλαν σε ορισμένες υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης ένα καθεστώς τρομοκρατίας στο οποίο πρωταγωνιστές

ήταν οι πρόθυμοι, οι ευνοούμενοι και οι κολλητοί. Όλοι αυτοί αποτελούσαν ένα παρεάκι που επί πολλά χρόνια απολάμβαναν προνόμια έχοντας απέναντι τους την πλειοψηφία των εργαζομένων τους οποίους φακέλωναν για λογαριασμό του Αγά. Οι άνθρωποι αυτοί ως δουλικά, τσαλαπάτησαν ακόμη και την ίδια τους την αξιοπρέπεια αφού δεν τόλμησαν ποτέ να χαλάσουν τη διάθεση του δερβέναγα, είτε από φόβο, είτε επειδή εξελίχθηκαν σε ημέτερους του δυνάστη.

Υπήρξαν περιπτώσεις που διαδραματίστηκαν μέσα σε αίθουσες γραφείων και στους διαδρόμους υπηρεσιών και περιελάμβαναν ουρλιαχτά και απειλές. Η απαξιωτική συμπεριφορά προϊσταμένων μερικές φορές ξεπερνούσε κάθε όριο στοιχειώδους ανθρώπινης αντιμετώπισης. Άντρες έφταναν στο σημείο να βάλουν μέχρι και τα κλάματα όταν ο προϊστάμενος τους, τους μιλούσε υποτιμητικά και τους συμπεριφερόταν ως σκουπίδια. Η «παλικαρίσια» και κατά τ άλλα «παντελονάτη» συμπεριφορά εξαντλούνταν ακόμη και σε γυναίκες μητέρες. Ως πηγή του κακού στους περισσότερους καυγάδες ήταν συνήθως, μια πρώην τηλεφωνήτρια που εξελίχθητε τάχιστα στις βαθμίδες της διοίκησης ως κολλητή ενός διευθυντή, ή μια οποιαδήποτε άλλη κυρία που ήξερε να του μαγειρεύει φρικασέ και να φτιάχνει καλή καρμπονάρα ή μία άλλη που του πήγαινε τον καφέ. Τα πρόσωπα αυτά με τα ιδιαίτερα γνωρίσματα συνήθως είναι υπεύθυνα για πολλά δεινά των εργαζομένων και δεν χαίρουν καμίας εκτιμήσεως ενώ δεν αποτελεί έκπληξη που ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων συνήθως ζητούν την διαπαντός απομάκρυνσης τους. Τα όσα σχολιάζουμε μπορεί να φαντάζουν ως απίθανα ή και να κρίνονται ως προϊόντα αχαλίνωτης φαντασίας. Ίσως και να ενοχλούν ορισμένους προϊσταμένους οι οποίοι θα σπεύσουν να διαμαρτυρηθούν ή να δημιουργήσουν ένα νέου τύπου κλίμα φοβίας και αμφισβήτησης, όμως δεν θα πρέπει να αγνοούν τη δύναμη των εργαζομένων που όταν έρχεται η σειρά τους βάζουν κάθε αλαζόνα στη θέση του. Αν πάρουμε ως τυχαίο παράδειγμα την ΔΕΠΘΕ που αποτελεί μια από τις πολυάριθμες υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης με άμεση πρόσβαση στους Θεσσαλονικείς.

Σύμφωνα με τις αρχές του νέου δημάρχου, σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων περιπτώσεων θεωρείται βέβαιο ότι η αντίδραση του θα είναι αμείλικτη και οι απομακρύνσεις όλων των προϊσταμένων δεδομένες. Με βάση και πάλι το εντελώς τυχαίο παράδειγμα, για να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες, θα πρέπει όλα τα στοιχεία να προέρχονται από μαρτυρίες εργαζομένων. Στις περιπτώσεις αυτές τα γεγονότα θα φωτίζονται μόνο μέσα από τις συνεντεύξεις του προσωπικού, σύμφωνα με τις οποίες μπορούν να αξιολογηθούν όλοι οι προϊστάμενοι με το δικαιότερο τρόπο. Θεωρείται βέβαιο λοιπόν ότι οι εργαζόμενοι απαγκιστρωμένοι πλέον από μια ενδεχόμενη καταπίεση του παρελθόντος και με τον αέρα ελευθερίας θα μιλούσαν πέραν του δέοντος.

Προφανώς θα αναφερόντουσαν στο κακό παράδειγμα ενός προϊσταμένου για το οποίο η διοίκηση θα πρέπει να επηλειφθεί άμεσα και με αυστηρό τρόπο και θα εκθείαζαν ένα καλό παράδειγμα. Αυτή τη δικαιοσύνη επιζητά να αναδείξει η διοίκηση Ζέρβα εισπράττοντας μια από τις μεγαλύτερες και ουσιαστικές επιτυχίες με το σύνθημα, «ευκαιρία όχι μόνο για λίγους και γλύφτες» κάτι που οι προηγούμενοι εφάρμοσαν προκλητικά.

Σχολιαστής