Το Smithsonian θα αποκαταστήσει εκατοντάδες από τις παλιότερες ηχογραφήσεις στον κόσμο

Μέχρι πριν από περίπου δέκα χρόνια, κανείς δεν ήξερε πώς ακουγόταν ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.

Αλλά μια σημαντική ανακάλυψη ήρθε στο φως το 2013, όταν οι ερευνητές του Smithsonian ανακάλυψαν μια προηγουμένως "μη αναπαραγώγιμη" ηχογράφηση του επιστήμονα σε έναν δίσκο από κερί και χαρτόνι. 

«Ακούστε τη φωνή μου», δήλωσε ο Μπελ. Για πρώτη φορά από τον θάνατό του το 1922, ο κόσμος μπορούσε επιτέλους να ακούσει τα λόγια του.

Τώρα, το Εθνικό Μουσείο Αμερικανικής Ιστορίας του Smithsonian ανακοίνωσε ένα νέο project:

την αποκατάσταση εκατοντάδων ηχογραφήσεων που δεν είχαν ακουστεί ποτέ πριν από τον Bell και τους συναδέλφους του ερευνητές μεταξύ 1881 και 1892. Οι ηχογραφήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο Volta στην Ουάσινγκτον και βρίσκονταν στην ιδιοκτησία του Bell στο Baddeck της Νέας Σκωτίας. Πρόκειται μάλιστα για μερικές από τις πρώτες ηχογραφήσεις στον κόσμο. 

«Κατά τη διάρκεια της τριετούς διάρκειας αυτού του αξιοσημείωτου project, το 'Hearing History: Recovering Sound from Alexander Graham Bell's Experimental Records", θα διατηρήσουμε και θα καταστήσουμε για πρώτη φορά προσβάσιμες περίπου 300 ηχογραφήσεις που βρίσκονται στις συλλογές του μουσείου για πάνω από έναν αιώνα, χωρίς να έχουν ακουστεί από κανέναν», αναφέρει σε δήλωσή της η Anthea M. Hartig, διευθύντρια του μουσείου Elizabeth MacMillan. Η νέα πρωτοβουλία θα ξεκινήσει το φθινόπωρο.

Γεννημένος στη Σκωτία το 1847, ο Μπελ είναι γνωστός ως ο εφευρέτης του τηλεφώνου. Έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τις μεθόδους του στις 7 Μαρτίου 1876. Λίγες ημέρες αργότερα, έκανε το πρώτο του τηλεφώνημα στον εργαστηριακό του βοηθό: «Κύριε Γουάτσον, ελάτε εδώ. Θέλω να σας δω».

Τα τελευταία χρόνια, οι ερευνητές έχουν ήδη ανακτήσει τον ήχο από 20 πειραματικές ηχογραφήσεις στο εργαστήριο Volta, συμπεριλαμβανομένων των μοναδικών τεκμηριωμένων ηχογραφήσεων της φωνής του Μπελ. Το νέο πρόγραμμα θα επικεντρωθεί στην ανάκτηση της υπόλοιπης συλλογής.

Οι δίσκοι από χαρτόνι και κερί που δημιούργησαν ο Bell και οι συνεργάτες του -τους οποίους θα μεταφράσει η ερευνητική ομάδα- κάποτε θεωρούνταν "βουβά αντικείμενα", όπως δήλωσε η Carlene Stephens, επιμελήτρια στο Εθνικό Μουσείο Αμερικανικής Ιστορίας, στη Charlotte Gray του περιοδικού Smithsonian το 2013. Αναρωτιόταν μάλιστα "αν θα μάθουμε ποτέ τι υπήρχε σε αυτά", καθώς οι λεπτομέρειες των προσπαθειών του Μπελ να τα αναπαράγει είχαν χαθεί στην ιστορία. 

Αλλά χάρη στην εξαντλητική δουλειά ειδικών από το μουσείο, το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Berkeley και τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, αναπτύχθηκε μια νέα τεχνική για την ακρόαση των ηχογραφήσεων.

Η ομάδα χρησιμοποιεί υπολογιστές για να δημιουργήσει μια ψηφιακή σάρωση των αυλακώσεων του κέρινου δίσκου, αφαιρώντας τυχόν γρατζουνιές ή φθορές που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την προσπάθεια ανάκτησης. Στη συνέχεια, το λογισμικό ακολουθεί μια εικονική γραφίδα που κινείται πάνω στα αυλάκια του εικονικού δίσκου, αναπαράγοντας τον ήχο ως νέο ψηφιακό αρχείο. Το αποτέλεσμα: ξεκλείδωμα ήχου που ήταν απρόσιτος για περισσότερο από έναν αιώνα. 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο