Τι βλέπω όταν σε κοιτάζω, χωρίς να με βλέπεις, κόρη μου

“Πάντα πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζει τα παιδιά μου. Δεν μπορώ να κρατηθώ. Από την ημέρα που γεννήθηκαν, ανακάλυψα ότι μπορώ απλά να κάθομαι και να τα κοιτάζω.

Δεν το είχα πολυσκεφτεί, ωστόσο, μέχρι σήμερα. Σήμερα η κόρη μου το πρόσεξε και μου είπε: ‘Μαμά’, τα μάτια τις έγιναν δύο σχισμές: ‘Γιατί με κοιτάζεις έτσι;’

Με έπιασε εξαπίνης: ‘Πώς έτσι;’, ήθελα να της πω.

Σα να μην μπορώ να πιστέψω, ότι δημιούργησα έναν τόσο όμορφο άνθρωπο;

Σα να με συγκλονίζει το πόσο γρήγορα μεγαλώνεις;

Σα να απολαμβάνω όσο δεν φαντάζεσαι να παρακολουθώ την κάθε σου στιγμή;

Σα

να μην έχω ιδέα αν τα κάνω όλα σωστά μαζί σου;

Σα να εύχομαι να ήξερα τι συμβαίνει στο μυαλό σου;

Σα να προσεύχομαι πάντα να είσαι ευτυχισμένη;

Σα να ελπίζω να ξέρεις, ότι δεν πειράζει κι αν κάποιες φορές δεν είσαι;

Σα να σου δείχνω πόσο φανταστική πιστεύω ότι είσαι;

Σα να εύχομαι να ήξερα πώς να σου πω όλο αυτά που θέλω να καταλάβεις;

Σα να σου δείχνω πόσο υπερήφανη είμαι για όλα όσα είσαι;

Σα να μην μπορώ να κρατηθώ, περιμένοντας να δω όλα αυτά που θα καταφέρεις;

Σα να… είσαι και να παραμείνεις για πάντα, τα πάντα για εμένα;

Κι όμως, το μόνο που της είπα είναι: ‘Απλά Σε κοιτάζω.’

Και νομίζω, ότι αυτή τη στιγμή, αυτό είναι αρκετό. Ελπίζω, τουλάχιστον…

Γιατί θέλω να ξέρει, ότι την βλέπω. Εκείνη… και όλα όσα έχει υπάρξει, όσο είναι και όσα θα γίνει στο μέλλον.

Την κοιτάζω, ‘έτσι όπως είναι’. Όπως κάθε μητέρα κοιτάζει το παιδί της…”

Γράφει η μαμά-blogger Mehr Lee

Πηγή: Raise Her Wild

The post Τι βλέπω όταν σε κοιτάζω, χωρίς να με βλέπεις, κόρη μου appeared first on Newsitamea.gr.