Ανάσταση-Σάββατο του Λαζάρου: Εορτάζει σήμερα 11 Απριλίου-Ποιος ήταν

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα.

Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί.

Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο,

δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)

Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ

Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο.

Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό.

Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.

Μπορεί ο Μάρτιος να είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης, όμως ο Απρίλιος είναι ο μήνας που ανθίζουν τα λουλούδια και γεμίζει όλη η φύση χρώματα και ευωδιές. Γι΄ αυτό μάλιστα λένε «Ο Μάρτης Έχει Τ΄ Όνομα, Ο Απρίλης Έχει Τη Χάρη». Οι βροχές αυτόν τον μήνα είναι ευεργετικές για τους γεωργούς, καθώς τα σπαρτά τους έχουν μεγαλύτερη καρποφορία. Έτσι επικράτησε και η λαϊκή παροιμία: «Αν Κάνει Ο Μάρτης Δυο Νερά Κι Απρίλης Άλλο Ένα, Χαρά Σε Εκείνον Τον Ζευγά Που ‘Χει Πολλά Σπαρμένα».

Όμως ο Απρίλιος στην ελληνική συνείδηση είναι άμεσα συνδεδεμένος με το Πάσχα.

Γι΄ αυτό και ο λαός μας του έχει δώσει διάφορα ονόματα, όπως Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη αλλά και Αϊ-Γιωργίτη, λόγω της γιορτής του αγίου, ο οποίος είτε τιμάται στις 23 Απριλίου κάθε χρόνου είτε τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, αν αυτό πέφτει μετά τη μέρα της γιορτής του.

Ο Απρίλιος, και πιο συγκεκριμένα η περίοδος του Πάσχα, σφύζουν από ελληνικά έθιμα και παραδόσεις.

Φυσικά, αυτά τα έθιμα εμφανίζονταν εντονότερα και σε περισσότερες περιοχές στο παρελθόν από ό,τι σήμερα, αλλά σε κάποια χωριά της Ελλάδος τηρούνται μέχρι τις μέρες μας.

Μία από τις μέρες της πασχαλινής περιόδου, κατά την οποία έχουν καταγραφεί πολλά και διάφορα έθιμα είναι το Σάββατο του Λαζάρου. Η ανάσταση του Λαζάρου θεωρείται «η πρώτη Λαμπρή».

Την παραμονή της γιορτής αυτής, σε πολλά χωριά, κορίτσια, ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές, οι «Λαζαρίνες», μαζεύουν λουλούδια με τα οποία στολίζουν μικρά καλαθάκια και λένε τα κάλαντα του Λαζάρου από πόρτα σε πόρτα παίρνοντας ως αντάλλαγμα χρήματα, αυγά ή κεράσματα.

«Ήρθε Ο Λάζαρος, Ήρθαν Τα Βάγια, Ήρθε Των Βαγιών Η Εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε Και Μην Κοιμάσαι, Ήρθε Η Μέρα Σου Και Η Χαρά Σου.
Πού Ήσουν Λάζαρε; Πού Ήσουν Κρυμμένος; Κάτω Στους Νεκρούς, Σαν Πεθαμένος.

Δε Μου Φέρνετε, Λίγο Νεράκι, Που ῾Ν᾿ Το Στόμα Μου Πικρὸ Φαρμάκι.
Δε Μου Φέρνετε Λίγο Λεμόνι, Που ῾Ν᾿ Το Στόμα Μου, Σαν Περιβόλι.
Ήρθε Ο Λάζαρος, Ήρθαν Τα Βάγια, Ήρθε Η Κυριακὴ Που Τρών᾿ Τα Ψάρια…»

Φυσικά, σε πολλές περιοχές τα κάλαντα αυτά δεν τραγουδιούνται μόνο από τα κορίτσια αλλά και από όλα τα παιδιά. Στην Κύπρο και στην Κω παρατηρείται ένα έθιμο αναπαράστασης του γεγονότος.

Η παρέα που λέει τα κάλαντα καλύπτει ένα παιδί με κίτρινα λουλούδια από την κορφή ως τα νύχια. Στη συνέχεια, και ενώ τραγουδούν σε κάθε σπίτι, το παιδί μένει ξαπλωμένο στο έδαφος κάνοντας τον πεθαμένο. Όταν όμως η παρέα τελειώσει το τραγούδι λέγοντας και τον τελευταίο στίχο, τότε όλοι μαζί φωνάζουν: «Λάζαρε, δεύρο έξω!» και το παιδί απότομα σηκώνεται τινάζοντας από πάνω του τα λουλούδια.

Επίσης, δε θα πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε και τα κουλουράκια ή γλυκά ψωμάκια που φτιάχνονται από τις νοικοκυρές αυτή την ιδιαίτερη μέρα, τα «Λαζαράκια».

Τα Λαζαράκια έχουν το σχήμα ανθρώπου τυλιγμένου στα σπάργανα, όπως απεικονίζεται και ο Λάζαρος στις εικόνες της εκκλησίας μας.

Μέσα στη ζύμη τους οι νοικοκυρές προσθέτουν μέλι, σταφίδες ή καρύδια. Μάλιστα, στη Κω, οι αρραβωνιασμένες κοπέλες φτιάχνουν Λαζαράκια πιο μεγάλου μεγέθους και, αφού τα γεμίσουν με φρούτα και ξηρούς καρπούς, τα στέλνουν στον μέλλοντα σύζυγό τους.

Αυτά είναι κάποια από τα έθιμα της άγιας αυτής ημέρας.

Η πατρίδα μας συνοδεύει με λογιών παραδόσεις το Σάββατο του Λαζάρου, καθώς δίνει δύναμη στους πιστούς για τη Μεγάλη Εβδομάδα που ακολουθεί και τους προετοιμάζει για το χαρμόσυνο γεγονός της Ανάστασης του Χριστού.

.

The post Ανάσταση-Σάββατο του Λαζάρου: Εορτάζει σήμερα 11 Απριλίου-Ποιος ήταν appeared first on Newsitamea.gr.