Η ενεργοποίηση του λαϊκού θυμικού και το πολιτικό κόστος

Γράφει ο Ρατατούλης

Η συμφωνία για το Σκοπιανό, είτε προχωρήσει είτε δεν προχωρήσει, ανάλογα με το πώς θα τη διαχειριστεί το πολιτικό σύστημα των Σκοπίων, είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα. Προσέξτε, άπαξ και υπογραφεί η συμφωνία στις Πρέσπες αύριο, θα ξεκινήσει να παράγει έννομο αποτέλεσμα. Δεν είναι απλά μια μονογραφή που θα βάλουμε και μπορούμε απλά να την πάρουμε πίσω, αν θέλουμε, και να μην έχει συμβεί τίποτα. Βεβαίως και υπάρχουν

ασφαλιστικές δικλείδες, εφόσον δεν εκπληρώσει το δικό της κομμάτι της συμφωνίας η πΓΔΜ, αλλά μπαίνουμε σε έναν δρόμο μιας κατεύθυνσης.

*****

Αυτό μπορεί να είναι καλό ή κακό, ανάλογα με την άποψη του καθενός. Αυτή η άποψη, όμως, είναι που θα μεταβληθεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης πολύ σύντομα. Για παράδειγμα, οι έρευνες κοινής γνώμης που θα δουν το φως της δημοσιότητας, ανεξαρτήτως ερωτήματος, αν δηλαδή οι πολίτες συμφωνούν με το όνομα ή με τις παραχωρήσεις για γλώσσα και ταυτότητα, θα καταδείξουν ότι μια εξαιρετικά σημαντική πλειοψηφία, άνω του 70% αντίκειται και στους κυβερνητικούς χειρισμούς και στο τελικό αποτέλεσμα της συμφωνίας.

*****

Όπως λένε έμπειροι δημοσκόποι στη στήλη, αυτή η σημαντική μάζα, έχει οριζόντια χαρακτηριστικά και δεν είναι γεωγραφικά περιορισμένη στη Βόρεια Ελλάδα, όπου τα νούμερα είναι συντριπτικά. Απλώνεται σε όλους τους κομματικούς χώρους, σε όλα τα μορφωτικά και οικονομικά κλιμάκια. Και αυτό ίσως θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του κ. Τσίπρα, όπως το βλέπουν και άνθρωποι που έχουν αναλάβει να μετρήσουν την αντίδραση της κοινής γνώμης: η ενεργοποίηση του θυμικού των πολιτών.

Το υπαρξιακό πρόβλημα των ΑΝΕΛ

Μην κοιτάτε τώρα τους ΑΝΕΛ που κάνουν τους ψύχραιμους. Η αλήθεια είναι πως στο εσωτερικό του κόμματος υπάρχει σοβαρό θέμα. Να μιλήσουμε με ονόματα. Ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος θέλει να ψηφίσει «ναι» στη συμφωνία, όταν έρθει. Ο Δημήτρης Καμμένος, ο Κώστας Κατσίκης και ίσως ένας ακόμα βουλευτής (που δεν κατονομάζω γιατί ταλαντεύεται) έφτασαν σε σημείο έκρηξης με τη συμφωνία. Ο, δε, Πάνος Καμμένος προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα, λέγοντας ότι πρόκειται για σχέδιο συμφωνίας και όχι για οριστικό κείμενο, ελπίζοντας να απορρίψουν τη συμφωνία οι Σκοπιανοί και να μην πρέπει να έρθει στη θέση να ρίξει την κυβέρνηση. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσέδωσε χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του στη συμφωνία για το Σκοπιανό, αν και όποτε έρθει στη Βουλή.

Η ρελάνς της Φώφης

Η Φώφη Γεννηματά αποφάσισε να γίνει Πρόεδρος μέσα σε μια νύχτα. Βρέθηκε βαλλόμενη στο Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος Αλλαγής, μειοψήφησε σε απόλυτους αριθμούς παρισταμένων, κι όμως, την επόμενη μέρα, βγήκε, έκανε καθαρή δήλωση, τράβηξε το κόμμα στη γραμμή της και άφησε τους υπόλοιπους να αμφιταλαντεύονται τι θα κάνουν. Τι θα κάνει το Ποτάμι; Τι θα κάνει η ΔΗΜΑΡ; Και μπορεί η ψηφοφορία να μην έχει φτάσει ακόμα, αλλά η ώρα της αλήθειας έφτασε.

*****

Με άλλα λόγια, επειδή αυτό το πράγμα να πρέπει να συζητάνε έξι μέρες στο ΚΙΝ.ΑΛ. για να πάρουν μια απόφαση δεν υπάρχει πουθενά, ή κάποιος θα παίρνει τις αποφάσεις ή δεν θα παίρνονται αποφάσεις. Και, επειδή το κόμμα δεν μπορεί να παραλύσει, η Γεννηματά έκοψε τον γόρδιο δεσμό. Είχε πάρει και τα μηνύματά της από τη βάση του κόμματος.

*****

Δεν ξέρω, δε, τι μηνύματα πήρε ο Σταύρος Θεοδωράκης, αλλά ούτε όλους τους βουλευτές του δεν έχει onboard, καθώς Αμυράς και Ψαριανός προσανατολίζονται στην καταψήφιση. Και, επειδή κάποιοι το σκέφτονται, η πολιτική έρημος δεν είναι καθόλου διασκεδαστική. Και έξω από το ΚΙΝ.ΑΛ. είναι μόνο η έρημος.