"Βάκχες, η απελευθέρωση των ενστίκτων"

Η λατρεία του Διονύσου, λατρεία γεωργικής μαγείας χάνεται στα βάθη του τοτεμισμού, της πρωτόγονης κοινότητας και στη μητριαρχία (θίασος γυναικών, Μαινάδες ή Βάκχες). Οι Βάκχες πήγαιναν κάθε δεύτερο χρόνο στα δάση και σε κατάσταση ομαδικής υστερίας, έκαναν όργια, δηλαδή λατρευτικές πράξεις, για την καινούργια βλάστηση. Παλαιότερα, οι τελετές συνδέονταν και με ανθρωποθυσίες. Οι Βακχικές γιορτές συνδέονται και με ωμοφαγία. Έσφαζαν κατσίκι ή ταύρο και έτρωγαν  ωμά κομμάτια. Ίσως το ζώο συμβόλιζε τον Διόνυσο που κα