Ηφαιστειακή λάβα, άσπρο τσάι και marketing

Όταν πλένω το πρόσωπό μου τα δάχτυλά μου όλο και κάπου σκοντάφτουν.Πάω πιο κοντά στον καθρέφτη, κλείνω το ένα μάτι, εστιάζω με το άλλο, το βρίσκω, το πειράζω και άντε γεια. Μερικές μέρες αργότερα πάλι τα ίδια.Κακιά συνήθεια. Δίνει ευχαρίστηση εκείνη την ώρα. Α, ωραία το αφαίρεσα αυτό το κακό σπυρί! Νά κακό σπυρί! Πολλαπλασιάζεται, επιμένει, πληγώνει, αφήνει το σημάδι του και τελικά,νικάει.Τέλοσπαντων, μια μέρα πάω στο φαρμακείο για να πάρω παυσίπονα του τύπου ας βρίσκονται. Όλο και από κανένα καταπίνω. Μι