«Το internet είναι αναγκαίο κακό και ταυτόχρονα όπλο για μια μπάντα»

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ planet-of-zeus-int.png Οι Planet of Zeus «αποκαλύπτονται» - Η σπουδαία ελληνική heavy μπάντα μιλά για τη ζωή στον δρόμο, την καλλιτεχνική επιτυχία και τις σχέσεις μεταξύ μουσικού και κοινού | Φωτογραφίες Planet Of Zeus 28.04.2018, 14:42 | Ετικέτες: stoner, metal, δίσκος, συναυλίες Συντάκτης: Γιάννης Καψάσκης

Οι αναλυτές της σύγχρονης ποπ κουλτούρας αποφαίνονται

ότι το rock n roll δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε. Τα σκήπτρα των εντυπώσεων και των πωλήσεων έχουν περάσει στο hip hop πλέον, οι νέοι δεν προσελκύονται από τους ήχους της κιθαριστικής παραμόρφωσης τουλάχιστον στους μαζικούς αριθμούς που αυτό συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες και στα επόμενα χρόνια αναμένεται να ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα.

Αυτά όμως κρίνονται κατά κύριο λόγο στα λογιστήρια των δισκογραφικών, στα θεωρητικά άρθρα και στα στατιστικά των social media. Αυτό που συνεχίζει να συμβαίνει στα σκοτεινά clubs και στα livestages κάθε βράδυ, θα χρειαστεί κάτι περισσότερο για να θεωρηθεί νεκρό. Το κύκλωμα των συναυλιών παραμένει η αιχμή του δόρατος για όλα τα παρακλάδια του rock και ανά πάσα στιγμή υπάρχουν πάμπολλες μπάντες όλων των διαμετρημάτων ρεαλιστικής δυναμικής και ασυγκράτητης φιλοδοξίας που δίνουν πνοές ζωής στην αγαπημένη μας μουσική.

Αυτές τις ημέρες, ένα από τα πιο δυναμικά σχήματα που έχτισε το όνομα του την τελευταία δεκαετία με ειλικρίνεια, ιδρώτα, έμπνευση και ισοπεδωτικό heavy rock πραγματοποιεί μια ακόμα επιτυχημένη ευρωπαϊκή περιοδεία, έχοντας ως αφετηρία την Ελλάδα. Οι Planet Of Zeus κλείνουν δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους και ολοκληρώνουν τον κύκλο του πρόσφατου “Loyal To The Pack” με ένα tour που θα καταλήξει σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και θα έχει ως κορωνίδα την ηχογράφηση του πρώτου τους live album.

Ο Μπάμπης Παπανικολάου μιλάει στην Efsyn City για όλα όσα άφησαν επάνω τους αυτά τα χρόνια, για το που βρίσκονται σήμερα και ανάμεσα στις γραμμές, για πράγματα που έχουν ουσιαστική σημασία.

Είμαι σίγουρος ότι αυτά τα 10 χρόνια έχετε αποκομίσει περισσότερα από όσα είχατε φανταστεί. Επίσης είμαι σίγουρος ότι στο ξεκίνημα σας υποθέτατε πως θα ήταν αλλιώς τα πράγματα μια δεκαετία μετά. Αυτό που θέλω να μάθω είναι, πως διαχειρίζεται κάποιος κάτι τέτοιο; Πόσο εύκολα γίνεται μέρος της καθημερινότητας του;

Το μεγαλύτερο δώρο που έχουμε λάβει όλα αυτά τα χρόνια είναι η αγάπη του κόσμου. Πραγματικά δεν πιστεύω πως μπορείς να έχεις μεγαλύτερο κέρδος από το να σε πιάσει ένας άνθρωπος στα καλά καθούμενα στο δρόμο και να σου πει πως αυτό που δημιούργησες χτύπησε μια ευαίσθητη χορδή μέσα του. Έχω ακούσει από το μαγικό «ο τάδε στίχος σας με έσωσε ένα δύσκολο βράδυ» μέχρι το «περάσαμε τέλεια με την παρέα μου ακούγοντας τη μουσική σας και πίνοντας μπύρες χθες βράδυ».

Στην αρχή αυτό σε γεμίζει τόσο μεγάλη ικανοποίηση και σε προσωπικό επίπεδο με συγκινεί σε τέτοιο βαθμό που δε μπορώ στ’ αλήθεια να περιγράψω με λέξεις. Η μεγαλύτερη ολοκλήρωση για έναν μουσικό.

Όμως όταν κάθεσαι μόνος σου και το σκέφτεσαι βέβαια μετά σου δημιουργεί κάποιου είδους αίσθημα ευθύνης και εκεί ακριβώς είναι που δεν πρέπει να την πατήσεις. Το μόνο που πρέπει να συνεχίσεις να κάνεις είναι να παραμείνεις ο εαυτός σου μπας και συνεχίσει να σε παίρνει στα σοβαρά κανένας άνθρωπος. Πιστεύω λοιπόν πως η μεγαλύτερη δυσκολία που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι να συνεχίσεις να είσαι ειλικρινής. Με λίγα λόγια ο εαυτός σου.

Αλήθεια, ποια είναι ακριβώς η καθημερινότητα για τους Planet; Στη δική σας περίπτωση, πως μοιάζει η ζωή για έναν επιτυχημένο rock n roll μουσικό;

Η καθημερινότητα των Planet όσο είμαστε στο δρόμο και όσο είμαστε στην έδρα μας είναι σχεδόν δύο διαφορετικές ζωές. Στο δρόμο ζεις το όνειρο σου, μακριά (όσο είναι εφικτό) από τα μικρά ή μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι λίγο πολύ, με μόνη έννοια το να είσαι καλός για το επόμενο σόου και να περάσεις καλά με τους φίλους σου.

Όσο είμαστε στην Αθήνα απολαμβάνουμε το πόσο όμορφη και άσχημη είναι η πόλη μας, στεναχωριόμαστε, αγαπάμε, ερωτευόμαστε, τσακωνόμαστε, αγχωνόμαστε αν θα έχουμε δουλειά την επόμενη μέρα.

Δε νομίζω πως η καθημερινότητα κάποιου από εμάς άλλαξε δραματικά. Ακόμα μας απασχολούν τα ίδια πράγματα. Το μόνο που άλλαξε ευτυχώς είναι η πιο εντατική ενασχόληση μας με την ίδια τη μουσική τόσο σε ενεργητικό όσο και σε παθητικό επίπεδο και το λίγο περισσότερο άγχος που έχουμε δυστυχώς στο να είμαστε συνεπείς.

Κατά τ’ άλλα ακόμα μας συγκινούν, μας εκνευρίζουν, μας φοβίζουν και μας παθιάζουν τα ίδια απλά πράγματα όπως όλους τους ανθρώπους.

10 χρόνια, 4 albums, αμέτρητες συναυλίες, οι ίδιοι 4 τύποι. Η ανηφόρα αυτού του δρόμου έδεσε τόσο σφιχτά αυτούς τους 4 μαζί – καθ΄ότι έχουμε συνηθίσει τα rock groups να αλλάζουν μέλη συχνότερα και από χορδές στις κιθάρες – ή ήταν η χημεία αυτών των τεσσάρων που έκανε αυτή την πορεία εφικτή;

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για να παίζουν μαζί 4 φίλοι μουσική. Ποτέ μου δεν κατάλαβα ούτε τα συγκροτήματα που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους ούτε μπάντες με συνεχείς αλλαγές στη σύνθεσή τους. Για μας όσο σημαντικό είναι να γράφουμε καλή μουσική άλλο τόσο είναι το να περνάμε καλά μεταξύ μας. Χωρίς την προσωπική μας σχέση το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο. Άρα χωρίς καν να το σκεφτώ θα απαντήσω πως η χημεία μεταξύ μας.

Ξέρουμε πολύ καλά, ότι κανείς και ποτέ δεν έχτισε το μύθο του στη μουσική στηριζόμενος στις συνθέσεις και μόνο. Πόσα χρωστάει ο μύθος των Planet Of Zeus στους ανθρώπους του στενού τους κύκλου που έδωσαν τη δική τους ώθηση αυτά τα χρόνια, όπως ο Βασίλης Σαρακηνός ή ο Δημήτρης Τζέτζας;

Ο Βασίλης είναι μετά από τόσα πολλά χρόνια μέλος του συγκροτήματος οπότε δε μπορούμε να πούμε πως είναι έξω από το συγκρότημα. Η βοήθεια του Δημήτρη Τζέτζα ή της GNP Productions ή τόσων άλλων συνεργατών είναι προφανώς μεγάλη όλα αυτά τα χρόνια.
Νομίζω πως όλα αυτά τα χρόνια έχουμε αναπτύξει ένα πολύ χρήσιμο ένστικτο. Να διαλέγουμε τους ανθρώπους που θα συνεργαστούμε όχι από ανάγκη ή επειδή το έκανε ο διπλανός μας και «έπιασε» αλλά επειδή βλέπουμε σε κάποια πρόσωπα πραγματική ικανότητα, αξία και άποψη.

Φωτπγραφίες Planet Of Zeus

Από τη μια, οι Planet Of Zeus παίζουν δυναμικό heavy rock, ηχογραφούν σε studios, γυρνούν τον κόσμο σε ένα van και δίνουν πορωμένες συναυλίες μπροστά σε ενθουσιώδες κοινό. Διάγουν βίο δηλαδή κλασικής hard rock μπάντας, όπως συνέβαινε παραδοσιακά από την αρχή αυτού του ήχου. Ταυτόχρονα, όλα αυτά δε λαμβάνουν χώρα το 1975, αλλά κατα κύριο λόγο μέσα στα 2010's, την εποχή του Internet, του live streaming, των Instagram stories και των social media. Πως ισορροπείτε ανάμεσα σε αυτά τα δυο;

Το ίντερνετ και όλα αυτά που φέρνει μαζί του είναι αναγκαίο κακό και ταυτόχρονα όπλο στα χέρια μιας μπάντας. Δεν είναι ποτέ όμως μόνο αυτά αρκετά εκτός αν στηρίζεσαι στο εφήμερο χιτάκι σου ή στις μεγάλες καμπύλες σου. Στο ροκ αν το μάτι σου δε γυαλίζει πάνω στη σκηνή ότι boost και να πάρεις από τα social media θα αποτύχεις. Προφανώς και η χρήση τους είναι αναγκαία αλλά δεν πιστεύω ότι το έχουμε παρακάνει ποτέ αλλά ούτε ότι το απέχουμε από την χρήση τους. Η αλήθεια είναι πάντως πως πιστεύουμε πολύ περισσότερο στο πως λειτουργούσε παλιότερα το πράγμα χωρίς φυσικά να αφορίζουμε.

Δε νομίζω ότι υπάρχει fan των Planet Of Zeus που να μην είναι απόλυτα βέβαιος ότι η σκηνή είναι το φυσικό σας περιβάλλον. Από όλα αυτά τα χρόνια και από όλες αυτές τις συναυλίες, θα ήθελα να μου ξεχωρίσετε τη μια καλύτερη και τη μια χειρότερη στιγμή σας.

Με κανένα ίχνος υπεροψίας οι μόνοι που μπορούν να πουν το αντίθετο είναι όσοι δεν έχουν δει το συγκρότημα να παίζει ζωντανά. Αυτός είναι ο φυσικός μας χώρος και εκεί αισθανόμαστε πιο άνετα από οπουδήποτε αλλού.

Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση. Οι μαγικές στιγμές όλα αυτά τα χρόνια είναι τόσες πολλές και είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσεις μια συγκεκριμένη συναυλία. Όπως γράφει και στο δελτίο τύπου, χωρις καμία υπερβολή ο κόσμος μας «μετατρέπει την κάθε φορά που πατάμε στο σανίδι σε βραδιά ορόσημο για την ζωή μας, ουρλιάζει λόγια σημαντικά για εμάς σα να τα γράψαν εκείνοι και μας κουβαλάνε στα χέρια τους όταν το σώμα δε μπορεί». Το να διαλέξω μια μόνο συναυλιακή εμπειρία είναι σα να λέω πως οι υπόλοιπες ήταν λιγότερο μαγικές βραδιές και με κάνει να νιώθω κάπως περίεργα. Οπότε ας μιλήσω με αριθμούς αυτή την φορά και ας πω το live ρεκορ προσέλευσης κόσμου για εμάς στην Ιερά Οδο πρίν 3 χρόνια.

Ως χειρότερη θα διαλέξω προσωπικά ένα live πριν πολλά χρόνια στον Βόλο. Ήταν στα πλαίσια του πρώτου μας ελληνικού τουρ. Χωρίς καμία γνώση και εμπειρία του πως να χειριστώ τις δυνάμεις μου ως τραγουδιστής και ως ξενύχτης πότης κατάφερα να κλείσω την φωνή μου μετά το πρώτο κιόλας λαιβ με αποτέλεσμα να μην έχω καν φωνή στο δεύτερο λαιβ στο Βόλο. Το συναίσθημα ήταν απαίσιο. Ένιωθα τρομερή ντροπή στη σκηνή και ως προς τον κόσμο και ως προς τα υπόλοιπα παιδιά στη σκηνή. Ήταν κάτι που συνέβη ευτυχώς νωρίς στην ιστορία μας και δεν άφησα να ξανασυμβεί ποτέ όλα αυτά τα χρόνια.

Όπως και να έχει, αυτά τα 10 χρόνια πέρασαν. Ο κύκλος του “Loyal To The Pack” έκλεισε και ένα νέο ευρωπαϊκό tour ξεκινά που θα καταλήξει στο Gagarin 205 και την ηχογράφηση του πρώτου σας live album. Και ύστερα; Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τους Planet?

Μετά από αυτό τον live δίσκο δεν θα αλλάξουν πολλά πράγματα δραματικά. Απλά κλείνει ένας κύκος δέκα χρόνων δισκογραφίας και ανοίγει ένας νέος. Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά στις πρόβες, να γράφουμε νέο υλικό για τον επόμενο δίσκο μας και να περιοδεύουμε όσο περισσότερο μπορούμε.

[ad-slot]

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Gus G: Ένας guitar hero που χαράσσει τον προσωπικό του δρόμο «Ασχολούμαστε με την παρεξηγημένη σκοτεινή πλευρά του είδους μας» Επτά λόγοι για να απολαύσουμε ξανά τους Godspeed You! Black Emperor