«Τι γυρεύει κανείς μέσα στη νύχτα των άλλων;»

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ aggelakas-pavlidis-r.png Η συναυλία των Γιάννη Αγγελάκα και Παύλου Παυλίδη στο Φάληρο ήταν μία γιορτή από γενιά σε γενιά | Εφ.Συν./Λένα Κυριακίδη 03.06.2018, 16:38 | Ετικέτες: συναυλίες, Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης Συντάκτης: Δώρα Σελλά, Λένα Κυριακίδη

Ανταπόκριση

«Τι γυρεύει κανείς μέσα στη νύχτα των άλλων;» Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι, αυτονόητα, διαφορετική για τον καθένα. Η απάντηση όμως στο τι γυρεύαμε 10.000 άνθρωποι χθες στην Πλατεία Νερού, στη συναυλία των Παύλου Παυλίδη με τους B-Movies και Γιάννη Αγγελάκα με τους 100°C, είναι κοινή: τον εκστασιασμό

και το ονειρικό ταξίδι που μόνο ένα εκπληκτικό live μπορεί να προσφέρει.

Εφ.Συν./Λένα Κυριακίδη

Χθες αντάμωσαν αι γενεαί πάσαι σε αυτή τη γιορτή της ροκ μουσικής, από τα παιδάκια των 2-3 ετών στους ώμους των πατεράδων τους και στις αγκαλιές των μανάδων τους μέχρι τους 65άρηδες ροκάδες που έχουν κολλήσει χιλιάδες συναυλιακά ένσημα, και έγιναν όλοι μια φωνή, ένα χειροκρότημα, ένα σώμα, μια ψυχή χάρη σε αυτή τη συναυλία διεθνούς επιπέδου, που είναι σίγουρο ότι από δω και πέρα θα αποτελεί σημείο αναφοράς για τα μουσικά μας δρώμενα.

Ένας χώρος πανέμορφος, ήχος εξαιρετικός, δύο εντυπωσιακές μπάντες και «βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή», «βάλτε φωτιά, κάψτε τις νύχτες»! Και -μεταφορικά- έγινε κι αυτό, αφού άναψαν πολλά καπνογόνα που «έκαψαν» τη χθεσινή βραδιά, κάνοντας όλο το τοπίο ακόμα πιο φαντασμαγορικό.

Και, τέλος, οι δύο μεγάλοι μουσικοί/καλλιτέχνες/ποιητές, Γιάννης Αγγελάκας και Παύλος Παυλίδης. Τι να πεις γι' αυτούς που να μην έχει ήδη γραφτεί; Δεν είναι δα και ανεξάντλητα τα επίθετα της γλώσσας μας... Μας πήραν από το χέρι και μας έστειλαν «για μια βραδιά σ' ένα ταξίδι μακρινό», μας περιέγραψαν τη «Νέα Βαρβαρότητα», έβαλαν «φωτιά στο λιμάνι», μας τόνισαν εμφατικά ότι «ο χαμένος τα παίρνει όλα», μας δήλωσαν τη βεβαιότητά τους πως «η Ωραία Ελένη θα 'ναι τώρα γριά», μας μίλησαν για «μια αλήθεια βολικιά σαν ξυράφι, έναν ήλιο χλομό στη φορμόλη, μια καρδιά που διψάει σαν καμένο χωράφι»...

Εφ.Συν./Λένα Κυριακίδη

Η χημεία τους, ιδανική. Ευαισθησία, δυναμισμός, εκφραστικότητα στον υπέρτατο βαθμό, όλα αυτά τα στοιχεία συνέθεσαν το απολαυστικό μείγμα που ρουφήξαμε ηδονικά μέχρι την τελευταία σταγόνα του.

Φινάλε: ο Αγγελάκας τραγουδάει το «Θα ανατέλλω» και ο Παυλίδης χορεύει παίζοντας ντέφι. Δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε κάτι καλύτερο για το κλείσιμο.

«Εγώ θα φλέγομαι, θα ανθίζω, θα γιορτάζω, θα ανατέλλω, θα σε καίω, θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο...»

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μέσα στον τρόμο του μικροαστού φτιάχνονται τα φοβιστικά ιδεολογήματα Παυλίδης - Αγγελάκας μαζί σε νέο τραγούδι Σε μία Θεσσαλονίκη Survivor, ο Μπουτάρης αποτελεί φωτεινό σημείο