Στη χώρα των ψυκτικών

Για μας, την Αριστερά που κυβερνήσαμε έστω και βρυξελλοτοκογλυφίως, πρόκειται αμήχανον ημίν το «διαλεκτικωτέροις γίγνεσθαι»: πώς μπορεί, μετά από τεσσεράμισι τέρμινα δικά μας, οι καραβούνευροι της Δεξιάς να μουγκανίζουν έτσι; Τον σκασμό, που θα ’λεγε κι ο Μοσκώφ ότι είναι ο Αδης του λόγου, γιατί δεν τους τον σινιάραμε; Πάλι πεπολιτισμένη η απειρόκακος Αριστερά μας, απέναντι στους καρακοθρόνους;