Μαλακάσα, δύο λεπτά πριν τα μεσάνυχτα…

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ironmaiden-630.jpg Γιατί οι Iron Maiden… πήραν κεφάλια την Παρασκευή 23.07.2018, 13:28 | Ετικέτες: Iron Maiden, Rockwave Festival, metal, φεστιβάλ, συναυλίες Συντάκτης: Χρήστος Καλλιμάνης

Παρασκευή βράδυ, σχεδόν δύο ώρες μέσα στην κίνηση, κουρασμένος, στρεσαρισμένος και με τις

αμφιβολίες να παραμένουν. Έπρεπε να έχω έρθει να δω τους Iron Maiden για τέταρτη φορά;

Μετά από λίγα λεπτά τα φώτα σβήνουν, το Aces High ξεκινάει και η απάντηση ήρθε μόνη της: ΝΑΙ ΕΠΡΕΠΕ.

Θα με συγχωρήσετε για τον προσωπικό και ολίγον οπαδικό τόνο αυτού του review, αλλά οι συναυλίες αυτές έχουν κάτι το νοσταλγικό, κάτι το παιδικό, κάτι που είναι βαθιά μέσα σου.

Δεν θα προχωρήσω σε ενδελεχή ανάλυση της βραδιάς, δεν χρειάζεται πια και έχουν περάσει και τρεις ημέρες.

Θα παραθέσω μόνο μερικά σημεία

1. Γηπεδική ατμόσφαιρα, πολλά χαμόγελα, τουλάχιστον τρεις γενιές ανθρώπων μαζί για να παρακολουθήσουν ένα πραγματικά αξιομνημόνευτο συναυλιακό γεγονός.

2. Οι συγκρίσεις με άλλες συναυλίες, άλλα σχήματα, άλλα μουσικά είδη δεν είναι απαραίτητες. Έκαστος στο είδος του και οι Iron Maiden στο heavy metal

3. Οι συγκεκριμένες συναυλίες δημιουργούν μία νοσταλγία. Αποτελούν τόπο συνάντησης με το παρελθόν σου, τα παιδικά σου χρόνια, γνωστούς που έχουν βρεθεί κάποια στιγμή στη ζωή σου. Προσωπικά ήταν πολύ συγκινητικό που μπόρεσα να παρακολουθήσω τη συναυλία με ανθρώπους που έχουμε κοινή πορεία από το Γυμνάσιο. Ήμασταν μαζί και στο Περιστέρι πριν από είκοσι χρόνια…

4. Το βλέμμα του δεκάχρονου μπροστά μου όταν μπαίναμε στον χώρο ήταν ανεπανάληπτο. «Πρώτη σου φορά σε live;» τον ρωτάω, «Πρώτη φορά Maiden» μου απαντάει, με τον περήφανο πατέρα να συμπληρώνει «Έχει δει και Warlord και Phil Campbell». Σε καλό δρόμο ο πιτσιρικάς. Τους πέτυχα ξανά μετά το live, κάτι χιλιόμετρα μακριά από το Terra Vibe, εκεί όπου είχαμε παρκάρει. Και οι δύο εξαντλημένοι, αλλά τόσο χαρούμενοι…

5. Πέρασαν είκοσι χρόνια από την πρώτη φορά που τους είδα. Ήταν η τέταρτη συνολικά και ομολογώ ότι ήταν η καλύτερη για όλους μας! Και τα χρόνια δεν γυρνάνε πίσω. Μπορεί να μην βρεθήκαμε στα κάγκελα αυτή τη φορά, αλλά τώρα είναι η σειρά άλλων να πάρουν αυτή τη θέση.

6. Και οι έξι τους επί σκηνής είναι κορυφαίοι επαγγελματίες, δεν αρνούνται την ηλικία τους και δεν έχουν καμία διάθεση (ούτε είχαν ποτέ) να πουλήσουν αγριάδα, «μεταλλιά» και όλα τα συναφή. Ήχος καμπάνα, λάθη σχεδόν μηδενικά, εναλλαγές σκηνικών, φωτιές, φλογοβόλα και αμέτρητα κοστούμια για τον Bruce Dickinson. Αυτό είναι σόου όντως, χωρίς υπερβολές. Δηλαδή, μόνο με τις απαραίτητες υπερβολές που «απαιτεί» η ιστορία, το ύφος και οι στίχοι των Βρετανών.

7. Ο Bruce Dickinson παραμένει ένας από τους καλύτερους performers στον σκληρό ήχο. Χωρίς πολλά λόγια, επικοινωνιακός μέχρι εκεί που χρειάζεται. Και πάτησε και τα εξήντα…

8. Το Hallowed be thy Name είναι το καλύτερο κομμάτι των Iron Maiden (αλλά αυτά είναι γούστα θα μου πεις), το Fear of the Dark από τα καλύτερα live τραγούδια που έχουν γραφτεί, το Trooper ύμνος, το Revelations ένα παντοτινό διαμάντι και για το Iron Maiden δεν χρειάζονται πολλά λόγια.

9. Η επανεμφάνιση του Flight Of Icarus θα μπορούσε από μόνη της να είναι λόγος για να βρεθεί κάποιος φαν στη συναυλία. Συγκινητικό απλά. Ο Dickinson έχει αποδείξει πόσο σέβεται την ιστορία των συνοδοιπόρων του στους Maiden. Η απόδοσή του στα δύο τραγούδια που δεν έχει τραγουδήσει ο ίδιος δισκογραφικά ήταν απλά εκπληκτική. Το Sign of The Cross ήταν, άλλωστε από τις κορυφαίες στιγμές της συναυλίας.

10. Τι κίνηση ήταν αυτή! Σημειωτόν από τη Δυρραχίου σχεδόν ως την έξοδο για Terra Vibe. Ένα μεγάλο συγγνώμη στις προηγούμενες μπάντες γιατί δεν προλάβαμε να είμαστε εκεί και να τους στηρίξουμε και εκείνους.

ΥΓ: Η Μαλακάσα παραμένει ευχή και κατάρα. Ο πιο όμορφος και ταυτόχρονα ο πιο ακατάλληλος συναυλιακός χώρος που έχουμε

ΥΓ2: Ο κ. σεκιουριτάς δεν χρειάζεται να κάνει μαγκιές σε κανένα ανήλικο. Δεν θα τον «κάνει άντρα» πριν από την ηλικία του, ούτε θα τον αναγκάσει σε μία τόσο χαοτική κατάσταση να τα βγάλει πέρα μόνος του χωρίς τους γονείς του. Αυτά τα λίγα…

ΥΓ3: Ο Dickinson τρόλαρε αρκετά το κοινό με το Alexander The Great. Συζητούσαμε πριν από τη συναυλία ότι αυτή την περίοδο θα είχε… ενδιαφέρον η αντίδραση του κοινού στην ακραία περίπτωση που οι Maiden το έπαιζαν live. Τουλάχιστον η πλειοψηφία έδειξε να συμφωνεί όταν ο τραγουδιστής των Maiden είπε κάτι λίγα για τη μάχη κατά του ναζισμού και του φασισμού.

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα τραγούδια της εβδομάδας (16/07 – 22/07 2018) Music Highway Festival: Μουσική... απόδραση στον Ταΰγετο Los Almiros Festival για έβδομη χρονιά με... πολλή φόρα