Έχει θέση ο Bruce Springsteen στο Broadway;

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ springsteen-b-.jpg Τίποτα από όλα αυτά δε θα έπρεπε να βγάζει νόημα ή μήπως όχι; 28.12.2018, 19:39 | Ετικέτες: rock, country, blues, συναυλίες Συντάκτης: Γιάννης Καψάσκης

Ο Bruce Springsteen, o “Boss” της αμερικάνικης rock n roll σκηνής, η ενσάρκωση του αυθεντικού

rocker που 50 χρόνια τώρα οργώνει τα μήκη και πλάτη του μουσικόφιλου πλανήτη μας με την E Street Band ξεσηκώνοντας πλήθη εκατομμυρίων με τα εκρηκτικά live shows του, εμπνέοντας ακόμα περισσότερους με τους ειλικρινείς του στίχους που θα μείνουν στην ιστορία διαμορφώνοντας συνειδήσεις όσο και εκείνοι του Bob Dylan ή του Jim Morisson, δε θα έπρεπε να έχει καμία δουλειά σε ένα μικρό θέατρο του Broadway.

Οι 960 θέσεις του Walter Kerr Theatre στη 291 West & 48th Street του Μανχάταν δεν είναι προορισμένες για κάτι τέτοιο. Ο Boss όμως είχε άλλη άποψη τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, όταν και αποφάσισε να κάνει εκεί μια σειρά από εμφανίσεις μακριά από τα συνηθισμένα του πρότυπα.

Ο Springsteen είναι ένας εξωστρεφής entertainer, έχει χτίσει το μύθο του πάνω σε τεράστιες σκηνές όπου η μουσική έχει τον πρώτο λόγο. Πως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αυτές οι παραστάσεις, για πέντε βράδια κάθε εβδομάδα, με αυτόν μόνο του επί σκηνής, με μια κιθάρα, ένα πιάνο και μια φυσαρμόνικα; Πως θα μπορούσε να έχει ροή μια τέτοια παράσταση, χωρίς εντυπωσιακά σκηνικά και μια έμπειρη ορχήστρα να συνοδεύει τα διάσημα τραγούδια που σημάδεψαν δεκαετίες όπως το “Born To Run”, το “Growin Up”, το “Thunder Road”, το “Ghost Of Tom Joad” και τόσα άλλα; Πως θα κάλυπτε ο ίδιος ο Bruce μιλώντας, τα κενά ανάμεσα στα τραγούδια όπως το είχε σχεδιάσει, χωρίς να είναι ηθοποιός ή σεναριογράφος; Πως θα έβγαζε νόημα όλο αυτό που υποτίθεται πως θα διαρκούσε για 3 μήνες;

Η απάντηση έχει γίνει προφανής, έτσι δεν είναι;

Φυσικά και βγάζει νόημα, φυσικά και οι απογυμνωμένες εκτελέσεις των κλασικών κομματιών έχουν μια ξεχωριστή γοητεία, φυσικά και οι spoken word εισαγωγές σε κάθε ένα από αυτά (αντλώντας καύσιμο από την πρόσφατη, καταπληκτική αυτοβιογραφία του “Born To Run”) είναι γεμάτες από περιγραφικές αφηγήσεις από τη ζωή του και φυσικά το κοινό που παραβρέθηκε σε αυτές τις παραστάσεις βίωσε κάτι πολύ διαφορετικό από όλους εκείνους που έχουν δει συναυλίες του Springsteen όλα αυτά τα χρόνια. Για όσους από εμάς δεν είχαμε την τύχη να ήμασταν εκεί, το Netflix φρόντισε να μαγνητοσκοπήσει αρκετό υλικό για να φτιάξει ένα από τα special features του, το διέθεσε πρόσφατα στην πλατφόρμα του και μπορούμε να πάρουμε μια γενναία δόση του τι συνέβαινε εκείνες τις βραδιές στο μικρό θεατράκι της Νέας Υόρκης.

Με μια λέξη; Μαγεία.

Τίποτα φαντασμαγορικό δε συμβαίνει, οι εκτελέσεις δεν είναι κάτι το ανεπανάληπτο, το κοινό είναι ευγενικό και ανταποκρίνεται ψύχραιμα, και ο ίδιος ο Springsteen δεν είναι και κανένας ρήτορας. Μόνο με τη λέξη 'μαγεία' όμως μπορεί να εξηγηθεί πως η κάθε μια από αυτές τις λέξεις καρφώνεται στο μυαλό, πως η άγουρη ομιλία του πρωταγωνιστή ακούγεται ζεστή και οικεία σαν ενός αγαπημένου προσώπου, πως οι στιγμές που συγκινείται αποκλείεται να είναι προβαρισμένες, πως βάζει τον καθένα μας στο κέντρο κάθε ιστορίας που αφηγείται, λες και την έχουμε βιώσει επίσης.

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο το πως γίνεται να μιλάει για το δέντρο στην αυλή του, για το χαρακτήρα της μητέρας του, για τους φίλους του που χάθηκαν άδικα στο Βιετνάμ, για την πρώτη φορά που έφυγε από το σπίτι για να ταξιδέψει και να παίξει μουσική, το πως μάζευε τον πατέρα του από το μπαρ (εδώ μερικοί ταυτιζόμαστε περισσότερο από άλλους) και να νιώθει ο κάθε ένας που τον ακούει είτε ζωντανά, είτε μέσα από μια οθόνη ότι είναι εκεί, μαζί του. Κι όταν όλο αυτό οδηγεί στο ένα σπουδαίο τραγούδι μετά το άλλο, τότε ξέρεις ότι εκεί συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο.

Οι παραγωγοί το ονόμασαν απλά “Springsteen On Broadway”, όμως θα ήθελα να πιστεύω ότι για τον κάθε έναν από εμάς θα είναι πολλά περισσότερα...

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το «Αφεντικό» πάει Μπρόντγουεϊ Κι όμως κάποιος απέρριψε τον Bruce Springsteen Μια ιστορία αγάπης για… άλλους