Supernova: Συνδυάζουμε τη δημιουργία με τη διασκέδαση

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ supernova-schoolwave.jpg 30.06.2018, 15:52 | Ετικέτες: rock, φεστιβάλ, συναυλίες Συντάκτης: Χρήστος Καλλιμάνης

Οι Supernova είναι ένα πενταμελές νεανικό γκρουπ, από αυτά που φτιάχτηκαν στη διάρκεια της κρίσης. Οι ηλικίες τους κυμαίνονται από 15 έως 19 ετών και φέτος, λίγους μήνες μετά τη δημιουργία τους, πέτυχαν να επιλεγούν για να παίξουν στο Schoolwave, στο Θέατρο

Βράχων, στις 8 Ιουλίου. Μιλάνε στην efsyn city για τα σχέδια, τη μουσική και τους προβληματισμούς τους.

Να κάνουμε πρώτα τις συστάσεις. Ποιοι είναι οι supernova;

Η μπάντα μας αποτελείται από τους Ειρήνη Τσακίρογλου στα πλήκτρα, Λεόντιο Τσόκα στα ντραμς, Λευτέρη Φιλιππάκη στην πρώτη κιθάρα, Παναγιώτη Μπραϊκίδη στη φωνή και στη δεύτερη κιθάρα και Κωνσταντίνο Βάβα στο μπάσο.

Λίγα για την ιστορία σας. Πότε δημιουργήθηκε το συγκρότημα και με τίνος την πρωτοβουλία;

*Λεόντιος: το καλοκαίρι του 2017 έλαβα ένα μήνυμα από την Ειρήνη, η οποία μου ζήτησε να πάω σε μια οντισιόν για ένα νέο συγκρότημα που ήταν στα σκαριά, με σκοπό να το πάμε πιο σοβαρά και τελικό στόχο το Schoolwave. Έτσι αρχίσαμε να μαζευόμαστε, για να μας συμπληρώσουν στη συνέχεια ο Κώστας και οι υπόλοιποι. Περάσαμε από σαράντα κύματα ως προς την τελική σύνθεση. Αλλάξαμε την αρχική τραγουδίστρια με τον Παναγιώτη και αλλάξαμε και τον κιθαρίστα και καταλήξαμε με τον Λευτέρη.

Σε ποιο είδος θα κατατάσσατε τη μουσική σας;

*Λευτέρης: δηλώνουμε ότι παίζουμε space rock, έτσι ταιριάζει και το όνομά μας. Θα μπορούσε κάποιος, εάν μάς ακούσει, να πει “εντάξει, κατάλαβα τι εννοείτε με το space rock”, αλλά είμαστε και λίγο blues, λίγο jazz και λίγο rock. Ωστόσο, δεν είναι το κλασικό blues που θα ακούσει κάποιος, γιατί έχει από πίσω της η μουσική και μια κατάσταση ατμοσφαιρική.

*Λεόντιος: Εγώ νομίζω ότι παίζουμε rock, μάλλον ένα είδος rock n roll, το οποίο έχει πολλές επιρροές από την jazz. Με περισσότερα στοιχεία jazz, γιατί είναι η Ειρήνη που γράφει τα κομμάτια στο πιάνο.

Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σας και ποιοι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες, ξένοι και Έλληνες;

*Λεόντιος: έχω επηρεαστεί περισσότερο από την πανκ ροκ, από τον Dave Grohl και τον Taylor Hawkins.

*Λευτέρης: ως κιθαρίστας έχω πολλές επιρροές από τον μπλουζίστα Stevie Ray Vaughan και γενικά το παίξιμό μου πάει πολύ προς το blues.

*Παναγιώτης: εγώ από φωνητικά έχω επηρεαστεί από τον Brendon Urie των Panic at the disco.

*Ειρήνη: Με έχουν επηρεάσει πολλοί καλλιτέχνες της τζαζ. George Gershwin, Benny Goodman. Και ελληνικά συγκροτήματα όμως, όπως οι Socrates drank the conium και Planet of Zeus.

Έχετε επιλεγεί ανάμεσα σε περισσότερα από εκατό συγκροτήματα να παίξετε στο Schoolwave, στις 8 Ιουλίου. Τι σημαίνει αυτό για εσάς;

*Λεόντιος: είμαστε πολύ χαρούμενοι που μας επέλεξαν, γιατί κάναμε την ηχογράφηση μέσα σε δύο εβδομάδες. Όμως δεν ήταν μόνο τύχη. Νομίζω ότι διαθέτουμε και ταλέντο και έχουμε δουλέψει αρκετά. Έχουμε “δέσει” σαν σχήμα. Ο καθένας μας δεν σκέφτεται ατομικά, δηλαδή πως θα αναδειχθεί, αλλά ταιριάζουμε και συνολικά.

*Παναγιώτης: Εμένα αρχικά με φέρανε στο συγκρότημα για το Schoolwave, αλλά μετά γνωριστήκαμε και μας άρεσε.

Είστε πέντε νέα παιδιά που ξεκινάτε τώρα την καριέρα σας. Πως βλέπετε τα μουσικά πράγματα στην Ελλάδα;

*Λεόντιος: στο rock και στη μοντέρνα μουσική είναι σπάνιο να αναδειχθείς εύκολα.

*Λευτέρης: Σίγουρα υπάρχουν οι διάφορες σκηνές που μπορείς να παίξεις. Να πεις “θα παίξουμε στα μαγαζάκια μας, θα κάνουμε τα λαϊβάκια μας, θα μας δουν οι φίλοι μας, μπορεί να βγάλουμε και λίγα χρήματα πότε πότε”, αλλά δεν μπορείς να κάνεις καριέρα. Να πεις δηλαδή ότι θα βρω μια δισκογραφική κλπ. Όμως αυτό ίσως και να μην είναι τόσο ανησυχητικό, γιατί ακόμα και στις ΗΠΑ πολύ λιγότερος κόσμος δουλεύει με δισκογραφικές και εξαρτάται από εταιρείες. Από τη στιγμή που μπορούμε να βγούμε στο ίντερνετ...

Και στην Ελλάδα καλλιτέχνες έχουν γίνει γνωστοί ή έχουν καταξιωθεί κυρίως μέσω του ίντερνετ. Όπως για παράδειγμα η Μόνικα.

*Λευτέρης: Σωστά!

*Ειρήνη: τα περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό είχαν βάλει εξαρχής στόχο να πάνε έξω. Γιατί η μουσική σκηνή στην Ελλάδα αποτελείται βασικά από έντεχνο, λαϊκά, pop, σκυλάδικα. Γενικά, εάν θέλεις να πετύχεις, υπάρχουν ευκαιρίες στο εξωτερικό και για τους νέους και τους λιγότερο νέους.

Μιλάς για την προσωπική πορεία του καθενός ή του σχήματος; Ο ανταγωνισμός στο εξωτερικό είναι πολύ μεγάλος.

*Λευτέρης: Ναι, σίγουρα. Γι’ αυτό, εάν μιλήσουμε για την Ελλάδα, ίσως αποτελεί μια πιο προσιτή λύση. Εάν έχουμε ένα κάποιο κοινό, μπορεί να μας ακολουθεί στα μέσα. Από εκεί και πέρα, μπορούν να έρθουν στις συναυλίες μας για να μας υποστηρίξουν και δεν χρειαζόμαστε και τίποτα περισσότερο προς το παρόν. Η καριέρα είναι ένα πιο μακροπρόθεσμο πράγμα και ίσως να μην υπάρχει κάποιο σχέδιο για να το καταφέρεις αυτό τόσο εύκολα.

Πως επηρεάζει η κρίση των τελευταίων χρόνων το πως αντιμετωπίζετε το μέλλον σας και ποια είναι τα σχέδιά σας;

*Παναγιώτης: Εγώ προσπαθώ πάρα πολύ για μια υποτροφία, όπως και η Ειρήνη που θέλει να φύγει σε Πανεπιστήμιο μουσικών σπουδών στο εξωτερικό. Θέλουμε πολύ να ακολουθήσουμε το δρόμο της μουσικής. Εμένα, εάν μπορώ να ακολουθήσω τη μουσική, δεν με ενδιαφέρει που θα είμαι. Και θα το προσπαθήσω πάρα πολύ, γιατί είναι το όνειρό μου.

*Ειρήνη: υπάρχει ένα αξιοπρεπές τμήμα για jazz ή κλασική, στο Ελληνικών Μουσικών Σπουδών, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Γενικότερα όμως στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό που λέμε εξειδίκευση. Εάν ένα παιδί θέλει να έχει γενικές γνώσεις μπορεί να πάει μέσω Πανελληνίων σ’ ένα Πανεπιστήμιο Μουσικών Σπουδών και να κάνει ένα μάστερ στο εξωτερικό.

Αυτό που βλέπουμε είναι ότι μέσα στην κρίση ή λόγω της κρίσης πάρα πολλά παιδιά καταφεύγουν στη μουσική σαν διέξοδο και έχουν φτιαχτεί πολλά γκρουπ και μπάντες. Αυτό είναι κάτι πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο. Εσείς πως το βλέπετε;

*Λευτέρης: Ναι, σίγουρα είναι ένας τρόπος για να έχεις και μια έξτρα παρέα και αντί πλέον να βγαίνω κάθε Σάββατο για καφέ, κάνω μια πρόβα με το συγκρότημά μου για να έρθω πιο κοντά. Υπάρχουν και άλλα συγκροτήματα που έχουν φτιάξει ένα γκαράζ με τα όργανά τους, είναι φίλοι από πέντε χρονών και αυτή είναι η καθημερινότητά τους. Αυτή η κατάσταση σε κάνει και πολύ παραγωγικό και δεν ανησυχείς και πολύ για το ότι έχουμε να πληρώσουμε το στούντιο για τις πρόβες κλπ. Αντίθετα, μπορούμε να βρεθούμε και σ’ ένα σπίτι, να πιούμε την μπύρα μας και να κάνουμε και ένα κομμάτι πρόβα. Είναι ένας εύκολος τρόπος να περάσεις καλά και να κάνεις και κάτι δημιουργικό.

Εάν είχατε τη δυνατότητα να μεταφερθείτε σε μιαν άλλη μουσική εποχή, ποια θα ήταν αυτή;

*Λεόντιος: η κλασική

*Λευτέρης: εγώ θα πήγαινα κάπου στο 1965-70, γιατί τότε ζούσαν ακόμα όλοι οι αγαπημένοι μου κιθαρίστες. Jimi Hendrix, BB King

Ειρήνη: Εγώ έχω δύο αγαπημένες περιόδους: η μία είναι η δεκαετία του 1930-40, με την καλύτερη τζαζ...

Big Bands!

Ειρήνη: ναι! Ειδικά η ορχηστρική τζαζ είχε ανθίσει. Μιλάμε για swing, ragtime κλπ. Γενικότερα η instrumental jazz. Μετά, η δεύτερη περίοδος θα ήταν τα 70’ s και 80’s, με την καλύτερη rock.

*Παναγιώτης: και εμένα η αγαπημένη μου περίοδος είναι τα 70’s, 80’s.

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ένα «κύμα» μουσικής και νιότης