Melentini: Η μουσική είναι υπερδιέγερση και ολοκλήρωση

Είναι νέα, «περίεργη», ανήσυχη και εξαιρετικά ταλαντούχα. Η Melentini, παρέα με την Running Blue Orchestra, είναι μία καλλιτέχνις που έχει συζητηθεί αρκετά

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Temple να παρουσιάσει ζωντανά τον νέο της δίσκο «ZRSHA; Fundus Uterus» μιλάει στην «Εφ.Συν.» για τη μουσική της, τους πειραματισμούς και τις καλλιτεχνικές της εμπειρίες.

Μία εκ βαθέων συζήτηση με μία πολύ ενδιαφέρουσα μουσικό.

Η Melentini παρουσιάζει το νέο της album αύριο, Τετάρτη, στο Temple. Όλες οι πληροφορίες ΕΔΩ

Τι είναι για σένα η μουσική; Δημιουργία, έκφραση ή κάτι παραπάνω; Πολλοί μιλάνε για τη μουσική ως κάτι ιαματικό ενώ άλλοι τη χαρακτηρίζουν ως μεταφυσική, σχεδόν εξωσωματική εμπειρία. Τι από αυτά βιώνεις κατά τη διάρκεια της δημιουργίας;

Βιώνω σαφώς μια υπερδιέγερση κατά τη διάρκεια της δημιουργίας, παράλληλα η μουσική για μένα είναι ολοκλήρωση. Δηλαδή καθώς έμαθα από μικρή να βλέπω τη μουσική ως μέθοδο και μέσω αυτής να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, να μοιράζομαι και να επικοινωνώ είναι το μόνο πράγμα που με συγκροτεί καθώς η γενικότερη ιδιοσυγκρασία μου είναι εντελώς άναρχη και ασυνάρτητη.

Ποια είναι αλήθεια η διαδικασία της δημιουργίας ενός τραγουδιού σου; Πώς πιάνεις την άκρη του νήματος; Ή μήπως το νήμα της μουσικής δεν έχει άκρη και απλά πρέπει να αγκαλιάσεις το χάος της και να δεις που θα σε οδηγήσει μόνο του;

Υπάρχουν φορές που αφήνω έναν αυτοσχεδιασμό στο πιάνο να με πάει κάπου που να αισθάνομαι ότι σχηματίζω μια αφήγηση και άλλες φορές απλώς τραγουδάω ένα σκοπό στο μυαλό μου και τον εναρμονίζω με μια σύνθεση. Συνήθως έχω μια σκέψη στο κεφάλι μου πολύ καιρό η οποία κάνει πολύ θόρυβο και πρέπει να την ακούσω από έξω προς τα μέσα για να ξεκινήσει ένας διάλογος.

Έχεις τη μουσική στο μυαλό σου ως ένα σύστημα με κανόνες, κάτι σαν τα μαθηματικά (έχω ακούσει αυτή την παρομοίωση) ή σαν κάτι χωρίς όρια που σου επιτρέπει να διευρύνεις τα δικά σου και να μεγαλώνεις, εξυψώνεσαι μέσω της διαδικασίας;

Η μουσική είναι μαθηματικά έτσι κι αλλιώς. Είναι ένα σύστημα κανόνων που φυσικά μπορείς να τους υπερβείς . Ωστόσο όσο καλύτερη και βαθύτερη γνώση έχεις τόσο περισσότερα εργαλεία έχεις στα χέρια σου. Ακόμα και όταν δεν έχει κανείς κατάρτιση η μουσική έχει μεταδοθεί σε αυτόν με μια παράδοση που κι αυτή βασίζεται πάνω σε μια μαθηματική αλληλουχία.

Ποια είναι η θέση σου απέναντι στον πειραματισμό; Το στηρίζεις ως ορολογία και μεθοδολογία, ή τελικά στη δημιουργία και τη τέχνη “όλα περνάνε”, οπότε η λέξη “πειραματισμός” καθίσταται εξ’ ορισμού άτυπη;

Το τι περνάει είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου, δε μπορώ να το κρίνω σε καμία περίπτωση. Για μένα ο πειραματισμός προϋποθέτει κυρίως φαντασία και υπέρβαση των ορίων σου. Όχι των ορίων του άλλου, δηλαδή ως προμελετημένη πρόκληση αλλά ως εφεύρεση. Δηλαδή πειραματισμός στην τέχνη θεωρώ ότι είναι να ανακαλύπτεις τον κόσμο από την αρχή σε όλες του τις εκφάνσεις. Μπορώ να πω πως δεν είμαι υπέρ του χουλιγκανισμού στην τέχνη όπως και γενικότερα.

Τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, αρέσκεσαι στο να σχηματίζεις μικρούς... Πύργους της Βαβέλ; Τι σου προσφέρει το να μιλάς σε πολλές κυριολεκτικές αλλά και μουσικές γλώσσες; Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με το κοινό με διάφορους κώδικες ή ένας τρόπος αποκωδικοποίησης της δικής σου ψυχής;

Μάλλον ένας τρόπος αποκωδικοποίησης της δικής μου ψυχής..

Αν δεν κάνω λάθος, τα τελευταία χρόνια υπάρχεις κάπου μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας. Πες μου για αυτή σου την περιπέτεια. Τι σε τραβάει κάθε τόσο μακριά από τη γενέτειρά σου;

Αυτό ήταν μια απόφαση συναισθηματική αλλά κυρίως καλλιτεχνική . Με ενδιέφερε από πάντα η πόλη του Βερολίνου και η κουλτούρα/υποκουλτούρα της. Οπότε ήθελα να το εξερευνήσω, πλέον έχω εγκατασταθεί εκεί αλλά είμαι πολύ απογοητευμένη με το πόσο έχει αλλάξει η πόλη και η φιλοσοφία της. Από την άλλη έρχομαι εδώ και απογοητεύομαι ακόμα περισσότερο. Γενικά δεν ξέρω πού να πάω..

Σε κάτι εξωμουσικό / εξωκαλλιτεχνικό, πως βιώνεις τον κόσμο μας σήμερα; Έχουν πιστεύεις χαθεί οι αξίες και τα ιδανικά; Ο άνθρωπος ως ον έχει διαφθαρεί και χάσει την ουσία της ύπαρξής του; Είναι η τέχνη ένας τρόπος να ανακτήσει αυτές τις χαμένες του αξίες;

Ο άνθρωπος δεν το χει χάσει τώρα. Χαμένα τα χε πάντα. Αυτή η εξιδανίσκευση του παρελθόντος ότι παλιά υπήρχαν αξίες και αρχές και πολιτισμός και δεν ξέρω γω τι ,είναι εντελώς ανυπόστατη.Η τέχνη δεν είναι αποκούμπι ανάκτησης αξιών, είναι μια πύλη από την αρχή της ανθρωπότητας που προσπαθεί ανέκαθεν ο νους να σπάσει για να εισχωρήσει στην 4η διάσταση.

Διαπιστώνω μια έντονη sci-fi χροιά τόσο στον τρόπο που ηχεί το νέο album, όσο και στην εξωτερική εικόνα της όλης κίνησης. Το video του Asana / Metamorphosis μου έδωσε για την ακρίβεια μια αίσθηση λες και προσπάθησες να αναπαραστήσεις το πως οι άνθρωποι του παρελθόντος φαντάζονταν το μέλλον. Έχεις σχέση με αυτή τη κουλτούρα;

Γενικά το sci fi δεν είναι το αγαπημένο μου είδος, αλλά ήθελα να είναι ωραίο αυτό που περιγράφεις . Περισσότερο φανταζόμουν το αντίστροφο όταν έγραφα το σενάριο. Δηλαδή ένα δυστοπικό μέλλον, ή ένα άχρονο τοπίο όπου οι υπερδυνάμεις μας βρίσκονται έξω από τη γη σε ένα μέρος που πειραματίζονται με τις συνειδήσεις μας , οι οποίες είναι οι πολλαπλοί εαυτοί μας σε καταστολή.

Ταυτόχρονα στο ίδιο βίντεο διέκρινα μια αρρωστημένη κινηματογραφική αισθητική. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου σκηνοθέτες και τι δανείζεσαι από αυτούς για τη μουσική και τα βίντεό σου;

Αγαπημένοι μου είναι ο Σκολιμόφσκι, Λουί Μαλ, Ταρκόφσκι, Roy Anderson , Ζουλάφσκι και πάρα πολλοί άλλοι. Για μένα αρρωστημένη κινηματογραφική αισθητική είναι το reality tv. Όλα τα κινηματογραφικά αριστουργήματα που με έχουν συνταράξει είναι βαθιά μέσα μου και ο τρόπος που κάνω μουσική είναι πολλές φορές συνυφασμένος με τα έργα αυτών των δασκάλων.Ο ανατολικοευρωπαϊκός ιδίως κινηματογράφος αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο αναφοράςγια την αισθητική μου .

Για να κλείσουμε σχετικά με το πολυσυζητημένο βίντεο, δεν σου κρύβω πως μου έδωσε την αίσθηση υπερπαραγωγής. Πόσο αφοσιωμένη είσαι τελικά σε όλη αυτή τη διαδικασία εικονοποίησης και ποιοι άνθρωποι σε βοήθησαν να ενσωματώσεις το όραμά σου στην προκειμένη περίπτωση;

Kι όμως ήταν ένα low budget video που όμως στο χρόνο που είχαμε δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς τη συμβολή της united we fly. Επειδή δούλευα πολύ την περασμένη χρονιά αργήσαμε πάρα πολύ να ασχοληθούμε με τα συνοδευτικά της κυκλοφορίας. Όμως η καλλιτεχνική ομάδα με την οποία συνεργάστηκα ήταν συγκινητικά πρόθυμη και ενθουσιασμένη! Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ομαδική έκσταση στη διάρκεια ενός γυρίσματος. Οι 6th Finger Studio απαρτίζεται από μια ομάδα πολύ νεαρών κινηματογραφιστών με ξεχωριστό ταλέντο. Εγώ παρακολουθούσα τη δουλειά της φωτογράφου Evelyn Bencicova κάποια χρόνια ώσπου τυχαία γνώρισα το σκηνοθέτη Αdam Ksoca Keller στο Βερολίνο ο οποίος μόλις είχε τελειώσει ένα πρότζεκτ με έναν κοινό καλό μας φίλο.Του μίλησα για την ιδέα που είχα πάνω στο βίντεο, του έστειλα τη μουσική μου και αναφορές πάνω στην κινηματογραφική αισθητική μου. Τα παιδιά αυτά μου εξήγησαν ότι δεν κάνουν μουσικά βίντεο και ότι καθοριστικό ρόλο θα έπαιζε το αν θα τους ιντρίγκαρε η μουσική και το όραμά μου. Για καλή μου τύχη εμφανίστηκαν πάρα πολύ ενθουσιασμένοι με τη ZRSHA και πολύ γρήγορα επιστράτευσαν το συνεργείο τους όπου βρεθήκαμε 16 άτομα έξω από το Κίεβο της Ουκρανίας σε ένα παλιό σανατόριο μέσα στη στρατιωτική ζώνη, όπως έμαθα αφού φτάσαμε.Οι συνθήκες των γυρισμάτων ήταν πολύ σκληρές, η θερμοκρασία ήταν στους -20. Δεν υπήρχε χειριστής στη μπανιέρα που μπήκα κι έτσι έκανα τη σκηνή σε κρύο νερό. Πολλές ήταν οι δυσκολίες καθώς η ομάδα αποτελούνταν από τεχνικούς , καστ και styling crew, όχι από βοηθούς ή παρατρεχάμενους οπότε υπήρξαν τολμηρές ενέργειες. Κοιμηθήκαμε μες στα δωμάτια του σανατορίου όπου τα παλιά αυτά παράθυρα είχαν μια εντυπωσιακή μόνωση για το κρύο με χαρτοταινία. Η συνεύρεση πάντως με αυτούς τους ανθρώπους σε ένα εγχείρημα πολύγλωσσο καθώς ήμασταν έλληνες, Ουκρανοί, ρώσοι και Σλοβάκοι ήταν μαγική και έχει χαραχτεί μέσα μου με τρόμο και γοητεία ταυτόχρονα.

Δεν μπορώ παρά να ρωτήσω για δύο αγαπημένες μου συνεργασίες, όπως αυτή με τους Universe217 και εκείνη με τους Mani Deum. Μπάντες που μόνο λίγο συνορεύουν μουσικά με τα δικά σου πονήματα. Τι είδους αναζητήσεις ικανοποίησες μέσω αυτών των συνεργασιών και ποιος είναι ο ευσεβής σου πόθος, ως καλλιτέχνης που θα ήθελες να συνεργαστείς (χωρίς να είναι απαραίτητα μουσικός);

Αυτές ήταν συνεργασίες που έγιναν λόγω καλής πρόθεσης ή φιλίας. Και ακόμα η σκοτεινιά και ο σκληρός ήχος των εν λόγω γκρουπ είναι κάτι που υπάρχει πάντα μέσα μου. Πολλά πράγματα κέρδισα παίζοντας με μια στιβαρή μπάντα όπως οι universe217, δούλεψα μια τεχνική για την τρομπέτα ώστε να μπορώ να παίζω πάνω από ένα τεράστιο όγκο βαρύ ήχου. Tώρα με ποιον θα θελα να συνεργαστώ δεν εξαρτάται μόνο από το θαυμασμό που μπορεί να έχω σε κάποιον καλλιτέχνη αλλά κατά βάση από τη χημεία, οπότε θα ήταν πολύ αφελές να απαντήσω έτσι τυχαία.

Πες μου με λίγα λόγια τους τρεις μουσικούς που επηρέασαν καθοριστικά τον ήχο, την αισθητική και τη καλλιτεχνική σου πορεία γενικότερα, και λίγα λόγια για το πως επετεύχθη αυτό στην περίπτωση του καθενός.

Αχ είναι τόσοι πολλοί...

Ποιο είναι το καλλιτεχνικό έργο (μουσικό ή όχι) που θα ήθελες να αποτελεί την τελευταία σου εμπειρία σε αυτή τη γη, ή εκείνο που θα έπαιρνες μαζί σου σε ένα evacuation bag;

Αν μιλάς για το τέλος του κόσμου πιστεύω ότι το καλλιτεχνικό έργο της φύσης σε μια τέοια περίσταση είναι μια εμπειρία από μόνο του.

Στη συναυλία του Temple τη Τετάρτη 16 Μαϊου πως θα παραταχθείτε ως σχήμα; Τι όργανα θα αποτελούν τον σχηματισμό σας και τι ιδιαίτερο μας ετοιμάζετε; Θα έχουμε μια πιστή εκτέλεση του “ZRSHA” ή μας ετοιμάζεις ενορχηστρώσεις – έκπληξη;

Θα παίξουμε εκτός από τη ZRSHA και κομμάτια της μέχρι τώρα δισκογραφίας μου προσαρμοσμένα στο ηχόχρωμα των Running Blue Orchestra, oι οποίοι είναι Βασίλης Ντοκάκης/κιθάρα ,σύνθια, τραγούδι, Χρήστος Βίγκος/τύμπανα, τραγούδι, Κώστας Αντωνίου/ηλεκτρικό μπάσο, εγώ θα είμαι στο πιάνο, τρομπέτα κλπ και στον ήχο ο Richard König. Θα υπάρχει και ένα ιδιαίτερο light installation, κατασκευή της Σοφίας Παππά.

Μελεντίνη, μοιράσου μαζί μας τα λόγια που θα ήθελες να κρατήσουμε για πάντα από σένα. Τίποτα λιγότερο από αυτό.

Κρατήστε ένα τραγούδι καλύτερα.

[ad-slot]

[related-articles]