Dirtmusic: Το Διαδίκτυο είναι μια αλλόκοτη αντανάκλαση της πραγματικής μας ψυχής

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ dirtmusic-1.jpg Ένα πραγματικό supergroup έρχεται στην Αθήνα και μιλάει στην efsyn city. Chris Eckman, Hugo Race, Murat Ertel μιλούν έξω από τα δόντια για το προσφυγικό, τον τρόμο που προκαλούν τα ΜΜΕ και την ανάγκη για καλλιτεχνική ελευθερία | by Jaka Babnik 02.11.2018, 17:37 | Ετικέτες: Temple, συναυλίες, ethnic, rock Συντάκτης: Χρήστος Καλλιμάνης

Chris Eckman (Walkabouts), Hugo Race ( Nick Cave and the Bad Seeds ), Murat Ertel (Baba Zula). Τρεις μουσικοί με τη δική τους προσωπική εξαιρετική πορεία στον χώρο της μουσικής. Τώρα έρχονται στην Αθήνα ως Dirtmusic, ένα supergroup που εξερευνά διαφορετικούς χώρους και τρόπους μουσικής δημιουργίας.

Λίγο πριν την εμφάνισή τους στο Temple, ο σπουδαίος Hugo Race μίλησε στην efsyn city για τη συνεργασία του με τόσο ξεχωριστούς μουσικούς και δεν... μάσησε τα λόγια του.

Χρησιμοποίησε σκληρές λέξεις για τα media, αναγνωρίζοντας, όμως την ανάγκη για ελεύθερη και αδέσμευτη δημοσιογραφία, χαρακτήρισε το Διαδίκτυο την «αλλόκοτη, υπερβολική, μη λογοκριμμένη αντανάκλαση της πραγματικής ψυχής της ανθρωπότητας» και υπερτόνισε την ανάγκη για συνεργασία στην εξερεύνηση διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων.

Οι Dirtmusic εμφανίζονται στις 9 Νοεμβρίου στο Temple και πιστεύουμε ότι η εμφάνισή τους θα είναι τόσο απολαυστική όσο ήταν η συζήτηση που είχαμε μαζί τους.

Λοιπόν πόσο «βρώμικη» είναι η μουσική σας;

Υπάρχει αρκετά μεγάλα ποσότητα άμμου στη μουσική μας, αλλά η «βρώμα» (σ.σ. dirt εννοεί το χώμα) είναι γεμάτο από από χημικά που δίνουν ζωή και είναι τόσο ελεύθερο, δεν το συγκρατείς, απλά φεύγει. Περπατώνοντας ξυπόλητος είναι σα να παίζεις πραγματικά ακουστικά όργανα, σου δίνει απευθείας επαφή με τη Γη κάτι που σε βοηθάει να αλληλεπιδράσεις με τις υπόλοιπες δυνάμεις που βρίσκονται στον πλανήτη. Οι Dirtmusic έχουν πολύ ευρεία γκάμα μουσικά και γεωγραφικά οπότε καλό είναι να είμαστε «γειωμένοι».

Πείτε μας περισσότερα για το τελευταίο σας album. Alternative, ψυχεδελικό, funky. Θα μπορούσε αυτή να είναι η νέα εκδοχή της “world music”;

Θα μπορούσε, αλλά, από την άλλη όλα θα μπορούσαν να ονομαστούν world music, είναι αρκετά ασαφής περιγραφή. Εννοώ, ο κόσμος είναι μουσική, είναι μουσικός. Όπως όταν ακούς μία καταιγίδα ή τον ήχο του χαλαζιού να πέφτει πάνω σε μία σκεπή ή τον άνεμο ανάμεσα στα δέντρα ή ένα ποτάμι να χτυπάει πάνω σε πέτρες, ή τον ήχο ενός ασθενοφόρου από μακριά. Ζούμε σε έναν κόσμο που έχει παντού ήχο, ο οποίος περιορίζεται μόνο από τη δική μας αντίληψη. Νομίζω ότι η μουσική μας είναι ελεύθερη, διαπερνά σύνορα και είδη, πιθανό να είναι το μέλλον της world music, πέρα από εθνολογικές διακρίσεις. Ήδη είναι και είμαστε μέρος ενός μη συνειδητοποιημένου κινήματος που έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις.

Είναι δύσκολο για τρεις καλλιτέχνες με τόσο διαφορετική μουσική πορεία να συνεργαστούν και να βρουν κοινό έδαφος;

Οι διαφορετικές μας πορείες μας βοηθούν ιδιαίτερα. Αυτές οι δεκαετίες εμπειρίας μας έχουν μάθει κάτι, κυρίως ότι δεν είμαστε ειδικοί σε τίποτα και υπάρχουν τόσα πολλά που δεν γνωρίζουμε, τόσα πολλά που έχουμε να εξερευνήσουμε και ο μόνος τρόπος που μπορείς να μάθεις πράγματα είναι να πηγαίνεις σε διάφορα μέρη και να συνεργάζεσαι. Χρειάζεσαι καλούς φίλους για να το πετύχεις αυτό.

Μπορούν να υπάρξουν προβλήματα με τα «εγώ» ανάμεσα σε διάσημους μουσικούς ή οι Dirtmusic είναι αποτέλεσμα μιας ευχάριστης μουσικής συνεργασίας;

Στους Dirtmusic έχουμε ένα άγραφο κοινό όραμα. Είναι περισσότερο από πολιτικό, είναι ένας τρόπος να βλέπεις, να ακούς και να αλληλεπιδράς με τον κόσμο και με όσα απορροφούμε. Ο καθένας από εμάς έχει τον δικό του μουσικό κόσμο όπου μπορεί να βρίσκεται και να κάνει ό,τι θέλει, οπότε όταν βρισκόμαστε μαζί ως Dirtmusic είναι κάτι σαν ανακούφιση να αφήσουμε όλα αυτά πίσω μας και απλά να συγκεντρωθούμε στο να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι συλλογικά, το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο από τον καθέναν μας ατομικά.

Και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να μοιραστείτε με τον κόσμο στο νέο σας album “Bu Bir Ruya” ?

Το μήνυμα είναι «κρυφό», το μέσο είναι το μήνυμα, δεν έχει λόγια. Το Bu Bir Ruya είναι ένα όνειρο, ναι, ένα όνειρο, αλλά τόσο αληθινό. Ξέρεις κοιτάμε τριγύρω μας κάθε μέρα τον τρόμο που μεταδίδουν τα μέσα όλο το 24ωρο και δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτά που διαβάζουμε και ακούμε. Οι πιο γελοίες, παράλογες, ανούσιες καταστάσεις περασμένα μέσα από τη δική τους διεστραμμένη λογική. Είναι μία πολύ άσχημη στιγμή να είσαι ζωντανός και αυτό «υφαίνεται» μέσω των στίχων και της μουσικής. Ναι το album ηχογραφήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, στην κορυφή της κάλυψης της συριακής κρίσης από τα μέσα, αλλά όσο ο κόσμος συνεχίζει να δημιουργεί τραγικές κρίσεις θα υπάρχουν πρόσφυγες και περισσότεροι πρόσφυγες και δεν υπάρχει κανένα σημάδι ότι αυτό θα σταματήσει. Με βάση αυτό στο Bu Bir Ruya αναζητούμε υπερβατικούς χώρους και έντονα συναισθήματα και αντλούμε ενέργεια από τον ηλεκτρισμό που υπάρχει στην ατμόσφαιρα.

Εν γένει ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος ενός καλλιτέχνη στην κοινωνία;

Δε νομίζω ότι η δουλειά του καλλιτέχνη είναι να παίζει κάποιον ρόλο. Ο καλλιτέχνης αναπτύσσει και μαθαίνει να ακούει τη δική του διαίσθηση και επεκτείνει την αντίληψη και τη συνείδησή του και δε νομίζω ότι κάτι από αυτά είναι απαραίτητα χρήσιμο στην κοινωνία. Δε νομίζω ότι τα πράγματα πρέπει να είναι αναγκαία, κάποια είναι αναπόφευκτα και μερικές φορές η αναζήτηση της τέχνης δεν έχει καμία δικαιολόγηση. Άλλες φορές η τέχνη γίνεται πολιτική, δεν υπάρχει λόγος να μην είναι, γιατί ούτως ή άλλως η τέχνη είνα μία αντανάκλαση της καθημερινότητας και η πολιτική έχει μια βίαιη εισβολή στην πραγματικότητα όλων μας, οπότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν «πολεμοφόδιο» στην τέχνη της... επιβίωσης.

Bu Bir Ruya by Dirtmusic

Και μιας και μιλάτε σε ένα μέσω ενημέρωσης ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος των μίντια στη σύγχρονη κοινωνία; Μήπως το Διαδίκτυο τα έχει καταπιεί όλα ή όχι;

Νομίζω ότι το Διαδίκτυο είναι μία αντανάκλαση των εαυτών μας, μία αλλόκοτη, υπερβολική, μη λογοκριμμένη, αποκλεισμένη αντανάκλαση της πραγματικής ψυχής της ανθρωπότητας σε όλη τη δόξα και φρίκη. Είναι σίγουρα εκτός ελέγχου και μπορείς να δεις πώς χρησιμοποιείται σε αυταρχικές χώρες με αυστηρή λογοκρισία και φυσικά για να υποβαθμίσει την εύθραυστη δημοκρατία. Νομίζω ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να προστατεύουν τους δημοσιογράφους και ότι χρειαζόμαστε ατρόμητους δημοσιογράφους τώρα περισσότερο από ποτέ, κι όμως είναι συνεχώς υπό απειλή. Μια αδιανόητη κατάσταση πριν από μερικά χρόνια, τουλάχιστον στη χώρα από όπου κατάγομαι (σσ Αυστραλία). Ναι χρειαζόμαστε πραγματικά μέσα που κάνουν έρευνα και άρθρα γνώμης χωρίς ατζέντα, αλλά δεν το έχουμε.

Θα δείτε αξιοθέατα στην Αθήνα;

Το ήλπιζα, αλλά δεν έχουμε τον χρόνο

Και τι να περιμένουμε από το πρώτο live σας στην Αθήνα;

Είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι που ερχόμαστε στην Αθήνα και μας αρέσει να παίζουμε μαζί. Κάθε συναυλία που κάνουν οι Dirtmusic είναι ένα καινούργιο ταξίδι σε άγνωστους χώρους, μια νέα εξερεύνηση, δεν είναι εντελώς αυτοσχεδιαστικό όμως υπάρχει αρκετή ελευθερία και πολλές εκπλήξεις. Οι καλεσμένοι μας θα είναι οι εξαιρετικοί Alcalica. Το περιμένουμε πως και πως!

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οι Dirtmusic για πρώτη φορά στην Αθήνα! Ρωτήστε τον Nick Cave! Theodore: Δικαίωση είναι το χειροκρότημα και η αποδοχή του κόσμου