Algiers live: Μία νέα σχέση αγάπης με το ελληνικό κοινό γεννιέται

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ algiers-colorgraphs-630.jpg Credit: Αργύρης Λιόσης 12.02.2019, 14:25 | Ετικέτες: rock, punk, Temple, συναυλίες Συντάκτης: Χρήστος Καλλιμάνης

Ανταπόκριση: Algiers w Colorgraphs live @ Temple 09/02/2019

Κατάμεστο ήταν από νωρίς το Temple το βράδυ του Σαββάτο, καθώς πολλοί συνέρρευσαν για να απολαύσουν τους Algiers, την φοβερή κολλεκτίβα από

την Atlanta που επέστρεψε στην Ελλάδα για δεύτερο διάστημα μέσα σε έναν χρόνο.

Με έναν εκρηκτικό συνδυασμό από punk, gospel, rock, funk, αλλά και ηλεκτρονικά στοιχεία η τετράδα έδειξε πόσο δύσκολο, αλλά και πόσο μεγάλη ανταμοιβή είναι να παίζεις μουσική που πραγματικά... μετράει.

Οι Algiers μπορούν μετά και από αυτό το live να θεωρούνται ως μία από τις αγαπημένες μπάντες του ελληνικού εναλλακτικού κοινού.

Περίπου στις 22.00 στη σκηνή ανέβηκε η Σήλια Τσιούφη, που βρίσκεται πίσω από το project “Colorgraphs”, η οποία είχε το δύσκολο έργο να ζεστάνει ένα ανυπόμονο κοινό.

Credit: Αργύρης Λιόσης

Μόνη της στη σκηνή με την φωνή της να γεμίζει τα προηχογραφημένα μέρη από το ντεμπούτο της “Gradients” η νεαρή τραγουδίστρια κατάφερε να κερδίσει το κοινό με την ερμηνεία της. Εξαιρετική φωνητική ερμηνεία και καλή απόδοση των κομματιών, κέρδισε το χειροκρότημα του κοινού και δέχθηκε και τα συγχαρητήρια από τους ίδιους τους Algiers.

Ενδιαφέρον στοιχείο ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού είχε έρθει από νωρίς και έκατσε να παρακολουθήσει με προσοχή το support act.

Περίπου στις 11 το βράδυ η τετράδα των Algiers ανέβηκε στη σκηνή και δεν μας... άφησε και πολλά περιθώρια. Αποδίδοντας από το πρώτο λεπτό πολύ δυναμικά έβαλε το κοινό μέσα στην περίεργη μουσική της αισθητική.

Credit: Αργύρης Λιόσης

Εξαιρετικά δεμένοι και άρτιοι τεχνικά (σ.σ. δεν είναι καθόλου εύκολο το είδους που παίζουν με τους τόσους πειραματισμούς) οι Algiers βασίστηκαν στο εξαιρετικό “The Underside of Power” για να βάλουν φωτιά στη σκηνή του Temple.

Ο frontman Franklin James Fisher (με λουκ α λα Jimmy Hendrix) είναι καθοριστικός για τη σχέση που έχει στα live της η μπάντα με το κοινό, είτε τραγουδάει, είτε παίζει πιάνο είτε παίζει κιθάρα.

Αεικίνητος και σε διαρκή επικοινωνία με τους θεατές ο μπασίστας της μπάντας Ryan Mahan έδειχνε να βρίσκεται σε... σαμανική έκσταση, ενώ οι Matt Tong (τύμπανα) και Lee Tesche (κιθάρες) γέμιζαν με ενέργεια και χαοτικούς ήχους τον χώρο.

Credit: Αργύρης Λιόσης

Κορυφαίες στιγμές τα “The Underside Of Power”, “Death March”, “Blood”, "Irony. Utility. Pretext.", αλλά και το μεγαλειώδες φινάλε “Black Eunuch ”.

Στα highlights σίγουρα και η εκτέλεση ενός νέου τραγουδιού όπου ο Fisher μας ζήτησε να τραγουδήσουμε μαζί του και κατέβηκε από τη σκηνή για να βρεθεί μέσα στο κοινό. Παράλληλα, τα δύο πανό που ήταν κρεμασμένα στο πίσω μέρος της σκηνής και έγραφαν “I' m not the Pig” και “All Power to The People” έδιναν τον τόνο όσον αφορά την πολιτική τοποθέτηση του γκρουπ και τις πολιτικές προεκτάσεις των στίχων τους.

Credit: Αργύρης Λιόσης

Σίγουρα κάποια μικροπροβλήματα στον ήχο και μερικές στιγμές αμηχανίες από τους ίδιους τους Algiers on stage δεν αποτελούν λόγο για να μην δηλώσουμε ότι η τετράδα από την Atlanta είναι πραγματικά απολαυστική, παίζει δυναμική και πολιτικά φορτισμένη μουσική και σίγουρα θα συνεχίσει να μας απασχολεί και στο μέλλον.

Ελπίζουμε να τους δούμε άμεσα ξανά στη χώρα μας.

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Algiers: Στη μουσική μας χωρούν όλοι και όλα, εκτός από τους φασίστες Οι μεγάλοι νικητές των φετινών Γκράμι Ένα live mixtape με διάθεση... συνεταιριστική