Όταν δεν ντρέπεται ο Ζάεφ ποιος πρέπει να ντρέπεται;

Στη διπλωματία θεωρείται επιτυχία όταν επιτρέπεις στον συνομιλητή σου να κάνει το δικό σου. Κάπως έτσι, ή ακριβώς έτσι, φαντάζομαι ότι σκέφθηκαν ο Ζάεφ με τον Τσίπρα πριν συμφωνήσουν στις Πρέσπες. Το «δικό» του καθενός έγινε «δικό» του άλλου, έδωσαν τα χέρια, πήραν τα εύσημα από τις μεγάλες δυνάμεις και μετά η συμφωνία των Πρεσπών έγινε «ένα κουπάκι με ζελέ» όπως εύστοχα είχε χαρακτηρίσει τη διεθνή διπλωματία ο Τζων Κέννεντυ. Βέβαια όλα αυτά έχουν τη σημασία τους αρκεί ο υπογράφων, εν

προκειμένω ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, να έχει επίγνωση των επιπτώσεων που προκαλεί μια υπογραφή.

Προφανώς ο Τσίπρας, για διαφορετικούς λόγους από τον ομόλογό του, από τη βιασύνη του να υπογράψει ξέχασε σε ποια γλώσσα θα τον γράψει η ιστορία. Και μπορεί για τον πρωθυπουργό αυτή η λεπτομέρεια να μην έχει και τόση σημασία, αλλά για την πλειονότητα των Ελλήνων αποτελεί παραχάραξη της ιστορίας.

Σύμφωνοι, οι αμοιβαίες υποχωρήσεις συνήθως ευνοούν εκείνους που έχουν κάνει όλες τις υποχωρήσεις που τους αναλογούν. Ειλικρινά, πιστεύει κανείς στην Ελλάδα ότι η κυβέρνηση στην οποία μετέχουν και οι υπερπατριώτες Ανεξάρτητοι Έλληνες έχει κάνει υποχωρήσεις που τις αναλογούν; Ευνοείται και πως από αυτές τις «αναλογούσες» υποχωρήσεις και γιατί άραγε οι «δίπλα» εμφανίζονται τελευταία να θέλουν να μας κάνουν φροντιστήριο «μακεδονικών»;

Ακούσαμε τον παραιτηθέντα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά να λέει ότι αν ήταν υπουργός θα τράβαγε το αυτί του Ζάεφ. Βλέπουμε όμως ότι δεν ιδρώνει καθόλου το αυτί του Ζάεφ και κυρίως τα αυτιά του Τσίπρα με αυτά που λέει ο Ζάεφ. «Δεν θα είμαστε βορειο- μακεδόνες, δεν θα έχουμε αυτή τη ντροπή», είπε ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ κατά τη διάρκεια διαλόγου με τους πολίτες της χώρας του. Απολύτως κατανοητό γιατί αισθάνεται υπερήφανος. Απολύτως όμως ακατανόητο, μετά από αυτές τις δηλώσεις, πως και δεν ντρέπεται κανείς στην ελληνική κυβέρνηση.

Από τα λεγόμενα του Ζάεφ είναι εμφανές ότι στις Πρέσπες οι υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς δεν ήταν ανάλογες, αλλά τόσο δυσανάλογες ώστε οι «βόρειοι» να δικαιούνται να αποκαλούνται «μακεδόνες», να ομιλούν την «μακεδονική» γλώσσα, να έχουν την «μακεδονική ιθαγένεια», και εφόσον έχουν την καλή διάθεση και εμείς από την πλευρά μας δεν ντρεπόμαστε γιατί δεν ντρέπονται αυτοί, να μας αφήσουν να χρησιμοποιούμε την ονομασία «μακεδονικός χαλβάς».

Προς το παρών και ελλείψει υπουργού Εξωτερικών (στην περίπτωση δεν ισχύει ο «νόμος Κατρούγκαλου») ο Πάνος Καμμένος αποφάσισε ότι η συμφωνία των Πρεσπών έχει λήξει! Που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι μετά από τις δηλώσεις του Ζάεφ η κυβέρνηση δεν θα φέρει προς κύρωση τη συμφωνία και έτσι ο Καμμένος δεν θα φύγει από την κυβέρνηση και ο Παπαχριστόπουλος δεν θα υποχρεωθεί να παραδώσει την έδρα του. Κάτι είχε πει ο Σωκράτης για τη «ντροπή», αλλά ας το αφήσουμε... αμετάφραστο όπως το όνομα που χάρισε η κυβέρνηση στον Ζάεφ.