Ο Χανιώτης στιχουργός επιστρέφει με ένα ποίημα για το μυστικό που κρύβεται πίσω από τις γιορτές

Ο Ηλίας Κλουβιδάκης, δεν είναι μόνο ένας ταλαντούχος στιχουργός (δες εδώ), ασχολείται και με την ποίηση και την συγγραφή. Αυτή τη φορά το ποίημα του με τίτλο «Το νόημα των γιορτών», μιλά για την αληθινή αξία των γιορτών, την ψυχολογία των ανθρώπων και τα κρυφά μηνύματα πίσω από τα χαμόγελα, τα γλυκά και τις φανταχτερές διακοσμήσεις.

Μία αλήθεια που οι άνθρωποι φοβούνται να παραδεχτούν «να ντυθούμε καλά, να προσποιηθούμε ότι είμαστε χαρούμενοι, να δώσουμε αγκαλιές που θα αναιρέσουμε με τη συμπεριφορά μας μετά το πέρας των γιορτών, να παρουσιάσουμε μια εικόνα ιδανική, τέλεια, αψεγάδιαστη

ενώ παράλληλα τα εσωτερικά μας θέματα παραμένουν άλυτα και θα βγουν μετά από λίγο πάλι στην επιφάνεια. Μια κατάσταση πολύ πνιγηρή, με την κατανάλωση να χρησιμοποιείται ως μέσο για να σκεπάσουμε τα κενά της ψυχής μας, να τα πασπαλίσουμε με ζάχαρη άχνη και να τα ωραιοποιήσουμε, να τα καμουφλάρουμε γιατί μας φαίνεται δύσκολο και κοπιαστικό να τα καλύψουμε. Μια περίοδος που όσα φώτα κι αν έχει, όσες συναντήσεις και ανταλλαγές ευχών, άλλη τόση μοναξιά κρύβει», αναφέρει στο zarpanews.gr, ο Ηλίας Κλουβιδάκης.

«Όλες αυτές οι σκέψεις με οδήγησαν στο να γράψω κάτι που θα καυτηριάζει αυτή την κατάσταση, ξεκινώντας μια διαδρομή προσπαθώντας να καταλάβω τι σημαίνουν πραγματικά τα Χριστούγεννα. Εδώ έρχεται η ελληνική γλώσσα, η οποία με το βάθος και με τη συγκίνηση που ακτινοβολεί γύρω από κάθε της λέξη και κάθε της έννοια, μας δείχνει πάντοτε το δρόμο. Χριστούγεννα λοιπόν σημαίνουν γέννηση του Χριστού, του Θεανθρώπου. Αν το κατανοήσουμε αυτό και το βιώσουμε βαθιά μέσα μας τότε και μόνο θα αποκτήσουν νόημα οι γιορτές, οι ευχές κι οι προετοιμασίες».

Ο Ηλίας Κλουβιδάκης

Το νόημα των γιορτών

Κι αν τα Χριστούγεννα σημαίνουνε πως φώτα,

θ’ αναβοσβήνουν σε σαλόνια και αυλές,

σα’ ρθει το βράδυ τη συνείδηση σου ρώτα,

αν σε γεμίζουνε τα δώρα κι οι γιορτές.

Πασπαλισμένη η μοναξιά μου από άχνη,

σιροπιασμένη η ζωή μου από ευχές,

το τυχερό φλουρί αιώνια να ψάχνει,

στις πιο κενές κι ανιαρές Πρωτοχρονιές.

Κι αν τα Χριστούγεννα σημαίνουνε στολίδια,

στα ρεβεγιόν καλό κοστούμι να φοράς,

θα γεύεσαι ένα μενού από τα ίδια

και ν’ αποδράσεις στα κρυφά θα λαχταράς.

Περιτυλίγματα γιρλάντες χρυσαφένιες,

συσκευασμένα τα όνειρα μας σε κουτιά,

πώς να ηρεμήσουν τα προβλήματα κι οι έννοιες

που σιγοκαίνε σα μια άσβεστη φωτιά ;

Κι αν τα Χριστούγεννα σημαίνουν επισκέψεις,

με προσωπείο ενός δήθεν εαυτού,

να μείνεις μόνος σου στο τέλος θα διαλέξεις

κι απ’ τις ανέσεις την αλήθεια του λιτού.

Μηχανικές και παγωμένες χειραψίες,

σχέσεις απρόσωπες και ανειλικρινείς,

ενδιαφέρον μόνο για φιλοδοξίες

και το «εγώ» πάντα πιο πάνω απ’ το «εμείς».

Κι αν τα Χριστούγεννα ταυτίζουν τη σπατάλη,

με την ουσία και το νόημα των γιορτών,

ποιο πυροτέχνημα θα παίρνει τη σκυτάλη,

στη φωταγώγηση ζωών και ουρανών ;

zarpanews.gr