Ελεάνα Βραχάλη: Το μαύρο μου μπαλόνι – Συγκλονίζουν οι στίχοι για ένα έγκλημα προμελετημένο

Η γνωστή στιχουργός, Ελεάνα Βραχάλη, έντυσε με τους στίχους της τον πόνο, τη θλίψη, τον θυμό και την αγανάκτηση όλων για την τραγωδία των Τεμπών και τη μετοπική σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών.

Με άξονα τα μαύρα μπαλόνια που υπήρχαν στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα κι αφήνονταν ελεύθερα στον ουρανό συμβολίζοντας τις ψυχές των θυμάτων, έγραψε το συγκλονιστικό ποίημα, «Το μαύρο μπαλόνι». Η Ελεάνα Βραχάλη μίλησε στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται» για το γεγονός αυτό και τον τρόπο

Συγκεκριμένα η Ελεάνα Βραχάλη είπε στην κάμερα της εκπομπής: «Το ίδιο το γεγονός με κατέκλυσε που ήταν σοκαριστικό. Τα συναισθήματα ήταν πολλά και έντονα. Το γράψιμο για εμένα είναι η αναπνοή μου. Είχα χάσει τον ύπνο μου, ένιωθα ότι έκλεινε η αναπνοή μου. Πολλή σιωπή έχει πέσει! Όλοι αισθάνονται ότι θα μπορούσαν να είναι στο τρένο, να ήταν κάποιος δικός τους στο τρένο. Ένιωσαν ότι έχασαν ένα δικό τους κομμάτι.

Δεν πρόκειται για ένα δυστύχημα, είναι καθαρά ένα έγκλημα προμελετημένο. Ξέραμε ότι θα γίνει αλλά δεν ξέραμε την ημερομηνία. Πώς υπάρχουν άνθρωποι που ζουν κανονικά και θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα σαν να μη συνέβη τίποτα», πρόσθεσε για το τραγικό γεγονός.

«Το μαύρο μου μπαλόνι»

Αν είχε ο πόνος πρόσωπο θα ήταν το δικό μου
Ντροπή που δεν ξεπέρασα πολύ τον εαυτό μου
Να κάνω το καλύτερο εγώ για κάποιους άλλους
κι αξία να μην έδινα σε κάποιους παπαγάλους
που άλλοι τους κουρδίζουνε σα να είν’ φτηνά ρολόγια,
στην ώρα να αθωώνουνε τα ανάλγητα λαμόγια

Η υπομονή μου ξέφυγε και άλλο δεν τρομάζει
εκεί προς στην αλήθεια μου θα πάει κι ας λαχανιάζει
Συγνώμη που με το αίμα μου δε βάφτηκαν οι τοίχοι
Συγνώμη που δεν ψήφισα και το άφησα στην τύχη
Συγνώμη για όσους πλήρωσαν και πέθαναν για μένα
Συγνώμη που δεν πρόλαβα να πω πως είμαστε ένα
Συγνώμη που ανέχτηκα τα ολέθρια, τα μοιραία
Δεν ξέρω από κόμματα δεν θέλω και σημαία
Θα πάω στις επάλξεις μου, στον άνισο αγώνα
Θα βρω εγώ τον τρόπο μου και ρίξτε δακρυγόνα

Εδώ όπου γεννήθηκα, πεθαίνω κάθε μέρα
και πέφτω με όποιον δίπλα μου σκοτώνεται απ’τη σφαίρα
Κάποιοι όλα τα πήρανε χωρίς κανείς να δίνει
κι ο ένας προς τον άλλονε πετάει την ευθύνη
Δε θέλω ανακούφιση ούτε ελεημοσύνη
Ενός λεπτού κραυγή ζητώ και μια δικαιοσύνη…

Κι εσύ που από δίπλα μου επέλεξες να λείπεις,
τις λέξεις μου τις βάφτισες στη δύναμη της λύπης…
Σου δίνω την καρδιά μου εδώ, που σπάει, μα δεν παγώνει
Θα είναι πια πυξίδα μου το μαύρο μου μπαλόνι.

ieidiseis.gr

The post Ελεάνα Βραχάλη: Το μαύρο μου μπαλόνι – Συγκλονίζουν οι στίχοι για ένα έγκλημα προμελετημένο appeared first on zarpanews.gr.