Χανιώτικες «θηλυκές εταιρίες»: Όταν τα γυναικεία μυαλά ενώνονται και… κάνουν θαύματα!

Η επιχειρηματικότητα δεν έχει γένος, ισχυρίζονται οι ανά τον κόσμο επιτυχημένες γυναίκες επιχειρηματίες. Στην Ελλάδα, επίσης, δεν είναι λίγες οι γυναίκες που επιχειρούν με απόλυτη επιτυχία και, μέσα από τη δραστηριότητά τους, υποστηρίζουν αυτή τη θέση «διασκεδάζοντας» τις στατιστικές που καταδεικνύουν «έλλειμμα» γυναικείας παρουσίας στο ελληνικό επιχειρηματικό τοπίο.

Το Χανιώτικο free press InTown που κυκλοφορεί,

Γεωργία Κωστούρου – Χριστίνα Μενεγάκη Mene & Jo – Jo & Mene Το αχτύπητο δίδυμο του Creative Marketing στην πόλη, είναι γένους θηλυκού! Από τη μια η επί 20 χρόνια (τα 5 τελευταία στο digital marketing) στο χώρο, υπόδειγμα οργάνωσης και αποτελεσματικότητας, Γεωργία Κωστούρου. Από την άλλη, η… πέραν πάσης αμφιβολίας και επί 18ετία ανεξάντλητα δημιουργική γραφίστρια Χριστίνα Μενεγάκη… Με ήδη απόλυτα επιτυχημένες προσωπικές διαδρομές η καθεμιά στο χώρο της, βρέθηκαν πριν τρία χρόνια και από τότε συμπορεύονται δημιουργικά επιβεβαιώνοντας το ρητό που θέλει την “ισχύ εν τη ενώσει” να κάνει θαύματα…

Αυτοδημιούργητες ή άξιες διάδοχοι; Αυτοδημιούργητες και οι δυο…

Γίνατε επιχειρηματίες από προσωπική επιλογή ή ήταν θέμα συγκυριών;
Jo: Ύστερα από αρκετά χρόνια σε εφημερίδα, ραδιόφωνο και διαφημιστική εταιρεία, αποφάσισα να αλλάξω πορεία. Με πολύ διάβασμα, άπειρα σεμινάρια και συνέδρια και φυσικά θέληση για να μάθω και να εξελίξω τη βάση και την εμπειρία την οποία είχα ήδη αποκομίσει από τα 15 χρόνια δουλειάς, γνώρισα και με γνώρισε ένας άλλος κόσμος… ο ψηφιακός! Άκρως εντυπωσιακός, με απεριόριστες δυνατότητες για τον επιχειρηματία, με εκπληκτική διάδοση της πληροφορίας αλλά και με αστραπιαία εξέλιξη σε καθημερινή βάση, απλά με γοήτευσε και με ξαναζωντάνεψε!
Το πρώτο ηλεκτρονικό κατάστημα που έστησα ήταν η αιτία συνεργασίας με την Mene! Είχα δει δουλειά της χρόνια πριν και πάντα την είχα στο μυαλό μου ως την «out of the box» γραφίστρια της πόλης! Η Μενέ, όχι γιατί είναι συνέταιρός μου, αλλά το έχει η τύπισσα και τη θαυμάζω και χαίρομαι που έχουμε βρει τον κώδικα επικοινωνίας μεταξύ μας. Μην ξεχνάμε οτι δύο δυναμικές γυναίκες με αντίστοιχες πορείες δύσκολα «δένουν» και γίνονται μια γροθιά. Εμείς, ίσως τα κοινά όνειρα, η κοινή αντίληψη των πραγμάτων γενικότερα, ο σεβασμός στους εαυτούς μας πρώτα και ύστερα στον πελάτη μας; Δεν ξέρω…

Θυμάμαι λίγες μέρες πριν ανοίξουμε το νέο μας γραφείο ήμασταν εκεί, χαρούμενες πλέον που ολοκληρώθηκε και της λέω το εξής: Μενέ, δε με νοιάζει τι μπορεί να συμβεί, αν τσακωθούμε, αν καμιά ώρα σε σέρνω από τα κοτσίδια σου ή εσύ από το τσουλούφι μου, αν έρθουν δύσκολες μέρες, ένα μόνο θα σου πω… Δεν δέχομαι στα 40πλήν αυτό το εγχείρημα να μην πάει μπάλα! Και γυρίζει με τα εκφραστικά αυτά μάτια και μου απαντά, όπως πάντα λακωνικά: Δεν τίθεται θέμα προς συζήτηση!!!

Πόσο ανδρικό προνόμιο είναι τελικά η επιχειρηματικότητα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία;
Στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία ΔΕΝ είναι ανδρικό προνόμιο η επιχειρηματικότητα…

Σε όσους ισχυρίζονται ότι οικογένεια και καριέρα δεν μπορούν να συμβαδίσουν, τι απαντάτε;
Jo: Με δύο παιδιά στην εφηβεία, σε μονογονεϊκή οικογένεια και με την παρούσα επιχειρηματική δραστηριότητα;;; χαχαχαχαχαχαχα

Ποια από τις δυο σας αναλαμβάνει να παίξει το ρόλου του «κακού» όταν χρειαστεί;
Mene: Δεν υπάρχει στάνταρ ρόλος σε αυτή την «παράσταση». Οι ρόλοι εναλλάσσονται αναλόγως τη διάθεση, αυτόν που έχουμε απέναντι μας και το θέμα που έχουμε προς συζήτηση. Ίσως αυτό είναι και το σημείο που μας έκανε να δέσουμε μεταξύ μας. Ποτέ δεν έχουμε προ-συμφωνήσει τι θα πει η κάθε μια σε κοινό ραντεβού. Όλα βγαίνουν αυθόρμητα μετά από 20 χρόνια εμπειρίας στο χώρο.

Πόσο συχνά διαφωνείτε μεταξύ σας; Φτάσατε ποτέ στο σημείο να σκεφτείτε να πορευτείτε χωριστά;
Διαφωνούμε σχεδόν σε καθημερινή βάση, πάνω στη δουλειά μας και μόνο. Έτσι βγαίνει άρτιο το αποτέλεσμα. Όταν μιλάμε για «διαφωνία» αυτό δε σημαίνει ότι πιάνω τη Μενεγάκη από τα κοτσίδια της, ούτε αυτή εμένα από τη μοναδική τούφα που μου έχει αφήσει!!! Χαχαχαχαχαχα (Mene τραβάει τσουλούφι Jo) Διαφωνούμε επί της ουσίας και επί του αποτελέσματος, μιας και δε μπορούμε να διανοηθούμε ότι θα βρεθεί πελάτης που θα βρει λάθος στη δουλειά μας. (Jo)

Οπαδoί του «strictly business» ή του «πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος»;
Ποιος είπε ότι ο «άνθρωπος» δεν μπορεί να είναι σωστός και άψογος επαγγελματίας;

Τι σημαίνει για εσάς επαγγελματική επιτυχία;
Δεν υπάρχει επαγγελματική επιτυχία σε μια δουλειά που εξελίσσεται διαρκώς. Κάθε φορά που ολοκληρώνουμε ένα project δεν το γιορτάζουμε με βεγγαλικά. Κοιταζόμαστε και λέμε: Τέλεια, ολοκληρώσαμε! Ποιο είναι το επόμενο; (Jο) Πάμε να πιούμε μια σαμπανίτσα; (Mene)

Πόσο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία είναι το κλισέ «να σου αρέσει αυτό που κάνεις»;
Jo: Ίσως είναι το μοναδικό κλισέ που ΔΕΝ είναι κλισέ. Αν δεν “το ’χεις” και θεωρείσαι επιτυχημένος στο χώρο σου, στο πιστοποιεί απλά o τραπεζικός σου λογαριασμός. Αν όμως «σου αρέσει αυτό που κάνεις» τότε αυτό στο πιστοποιεί παράλληλα και ο «εσωτερικός» σου λογαριασμός…
Αν δε μου άρεσε αυτό που κάνω θα είχα αρκεστεί σε μια διαφημιστική της Αθήνας, τους καλούς καιρούς της διαφήμισης, και θα δούλευα ακόμα τις συσκευασίες της Pepsi co, της Unilever Hellas και του Σαράντη. Δε λέω, μεγάλο σχολείο, αλλά εμένα με ιντριγκάρουν άλλα πράγματα! Λατρεύω να σχεδιάζω αυτό που ο πελάτης μου έχει φανταστεί. Συγκινούμαι όταν ο πελάτης με παίρνει και μου λέει: Δεν μπορούσα να το φανταστώ τόσο τέλειο! Δεν είναι «κλισέ» λοιπόν το να σου αρέσει αυτό που κάνεις! Είναι η κινητήριος δύναμη, είναι η έμπνευση, είναι τα πάντα. Ναι, προφανώς και οι γνώσεις είναι σημαντικές και η εμπειρία το ίδιο, αλλά να βλέπεις οτι έχεις δώσει «σάρκα και οστά» στο όνειρο κάποιου είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή! Το να βγάλεις απλά ένα «σωστό» τεχνικά λογότυπο δεν είναι challenge!

Το να αποτυπώσεις όμως ολόκληρη τη φιλοσοφία μιας επιχείρησης σε ένα λογότυπο είναι μεγάλο θέμα! Με τη Jo πραγματικά δημιουργούμε και αποτυπώνουμε όλη τη φιλοσοφία μιας επιχείρησης, σε όλη την εταιρική ταυτότητα και επικοινωνία της! Είναι σημαντικό αυτό που θα παραλάβει ο πελάτης από το γραφείο μας να είναι μελετημένο από όλες τις απόψεις και έτοιμο να σταθεί επάξια έναντι του ανταγωνισμού. Το να «κουμπώσεις» μια ιδέα και να δημιουργείς ένα συνεχόμενο «story to tell» για τον πελάτη είναι μεγάλη υπόθεση. Αυτό το User Experience που με ζαλίζει η Jo κάθε μέρα και σε κάθε Project, τελικά θέλει γνώσεις, εμπειρία και αυτό το «κλισέ» που είπατε: ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ!!! (Μene)

Αντιμετωπίζετε μια αποτυχία ως ήττα ή απλά σαν μέρος του παιχνιδιού;
Τα λάθη είναι μέρος του παιχνιδιού και πληρώνονται, βεβαίως, με βάση τους όρους χρήσης του! (Μene & Jo)

Ποια είναι η άποψή σας για το επαγγελματικό ρίσκο; Do or don’t?
Do υπό το τρίπτυχο: μελέτη – στρατηγικός σχεδιασμός – σωστή εφαρμογή (Mene-Jo)

Οικονομική κρίση για εσάς τι σημαίνει;
Εμείς αναπτυχθήκαμε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Προφανώς με πολύ σκληρή δουλειά, με 4ήμερα κλεισμένες σ’ ένα γραφείο για να βγουν τα deadlines των πελατών μας, με διακοπές σχεδόν ανύπαρκτες και γιορτές που μόνο άθεες θα μας χαρακτήριζαν κάποιοι, καταφέραμε να υπάρχουμε ακόμα και σήμερα. Για το αύριο… ουδείς λόγος γίνεται!!! (Mene)

Τόνια, Ηρώ & Κατερίνα Γαροφαλάκη

Τόσο διαφορετικές αλλά με κοινό σημείο αναφοράς την αισθητική αντίληψη και την αγάπη για τη μόδα, οι τρεις αδερφές συν-εργάζονται πάνω στο ίδιο αντικείμενο και, εδώ και χρόνια, γράφουν τη δική τους ιστορία μέσα από μια απόλυτα επιτυχημένη εμπορική πορεία στην πόλη. Το «Χαμάμ», ένα κτήριο όπου παλαιότερα τα ρούχα ήταν περιττά, σήμερα γίνεται σημείο αναφοράς ενδυμάτων και αξεσουάρ Ελλήνων σχεδιαστών ενώ και το νεότερο «Σανδάλι»… βαδίζει στα ίδια επιτυχημένα βήματα επιβεβαιώνοντας τις ως σήμερα επιχειρηματικές επιλογές τους!

Αυτοδημιούργητες ή άξιες διάδοχοι;
Αυτοδημιούργητες . Με τη στήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος.

Γίνατε επιχειρηματίες από προσωπική επιλογή ή ήταν θέμα συγκυριών;
Από προσωπική επιλογή επιχειρήσαμε στο χώρο της μόδας. Θεωρούμε πως η φιλοσοφία και η αισθητική μας, μας οδήγησαν στο να επιλέξουμε αυτόν τον χώρο.

Πόσο ανδρικό προνόμιο είναι τελικά η επιχειρηματικότητα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία;
Πιστεύουμε πως το να επιχειρεί ένας άνθρωπος έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του και όχι με το φύλλο.

Σε όσους ισχυρίζονται ότι οικογένεια και καριέρα δεν μπορούν να συμβαδίσουν, τι απαντάτε;
Φυσικά και μπορούν να συμβαδίσουν μιας και η γυναίκα είναι από τη φύση της προσαρμοστική. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι η ισορροπία.

Ποια από τις τρεις αναλαμβάνει να παίξει το ρόλου του «κακού» όταν χρειαστεί;
Για εμάς δεν υπάρχει «καλός» και «κακός» αλλά μόνο συνέπεια, αποφασιστικότητα και σταθερότητα. Αρχές που ασπαζόμαστε το ίδιο απόλυτα και οι τρεις…

Πόσο συχνά διαφωνείτε μεταξύ σας; Φτάσατε ποτέ στο σημείο να σκεφτείτε να πορευτείτε χωριστά;
Διαφωνούμε κάποιες φορές, πράγμα το οποίο είναι και απόλυτα υγιές. Άλλωστε, μέσα από μια διαφωνία πάντα προκύπτει ένα δημιουργικό αποτέλεσμα.

Κατά πολλούς οι γυναίκες στη δουλειά είναι αυτό που λέμε “σκυλιά”. Πόσο σας αντιπροσωπεύει αυτή η άποψη;
Αυτή η άποψη αντιπροσωπεύει και τις τρεις μας . Στη δουλειά η λέξη αύριο, αντί του σήμερα, κοστίζει ακριβά κάποιες φορές. Και είναι προνόμιο των γυναικών το να τα προλαβαίνουν όλα… σήμερα!

Οπαδoί του «strictly business» ή του «πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος»;
Πάνω απ’ όλα «ανθρώπινος» άνθρωπος!

Τι σημαίνει για εσάς επαγγελματική επιτυχία;
Ακριβώς αυτό που είναι. Η επαγγελματική επιτυχία δεν θα σήμαινε τίποτα για εμάς αν δεν υπήρχε ισορροπία σε όλα τα επίπεδα.

Πόσο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία είναι το κλισέ «να σου αρέσει αυτό που κάνεις»;
Απόλυτα… Η επιτυχία έρχεται μόνο όταν έχεις σφοδρή επιθυμία γι αυτό που κάνεις.

Αντιμετωπίζετε μια αποτυχία ως ήττα ή απλά σαν μέρος του παιχνιδιού;
Είναι μέρος του παιχνιδιού και η αποτυχία, αρκεί να ξέρεις να τη διαχειρίζεσαι ώστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να βγαίνεις κερδισμένος.

Ποια είναι η άποψή σας για το επαγγελματικό ρίσκο; Do or don’t?
Χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει εξέλιξη. Οπότε, ρίσκο αλλά με μέτρο.

Θα ενθαρρύνατε ή θα αποθαρρύνατε τους νέους, ή μάλλον τις νέες, να «επιχειρήσουν» στους σημερινούς, δύσκολους καιρούς;
Θα ενθαρρύναμε τους νέους-ες να επιχειρήσουν, εφόσον φυσικά το επιθυμούσαν και είχαν τα απαραίτητα προσόντα.

Λίτσα, Άρια & Στελλίνα | LSA TrilogyΟι δυο γενιές που ακολούθησαν εκείνη της δημιουργίας του ιστορικού «Ζέπου» στο Παλιό Λιμάνι, αριθμούν σήμερα πέντε επιχειρήσεις στο χώρο της εστίασης και του τουρισμού, ενώ χαίρουν της εκτίμησης συναδέλφων και συνεργατών τιμώντας το επίθετο Παρασκευάκη με τον καλύτερο τρόπο σε όλα τα επίπεδα! Οι αδερφές Λίτσα και Άρια και πρόσφατα η κόρη της Λίτσας Στελλίνα, αποτελούν τη… μετάφραση των αρχικών της εταιρίας τους LSA και τα πρόσωπα πίσω από τα εστιατόρια “Zέπος” και “Lithos”, τα Boutique Hotels “Domus Renier” και “Chania Inn” και το Beach Bar “Mama Mia”…

Αυτοδημιούργητες ή άξιες διάδοχοι;
Λίτσα: Η παρακαταθήκη των γονιών μας ήταν σημαντική. Είχαμε ένα υγιές υπόβαθρο για να στηριχτούμε. Όμως το πιο σημαντικό που μας κληροδότησαν ήταν η επιμονή, η θέληση και η όρεξη για δημιουργία. Ο πατέρας μας, που ξεκίνησε από το μηδέν, μέχρι την τελευταία στιγμή είχε σχέδια και όραμα. Εγώ πάλι ξεκίνησα από τα 18 μου για ένα χαρτζιλίκι στο Ζέπο πράγμα που τελικά έγινε επιλογή ζωής και η βάση για όλα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα.
Άρια και Στελλίνα (μαζί γελώντας!): Εμάς πάλι μας «τράβηξε» η επιλογή της Λίτσας. Με μεθοδικότητα και τα ανάλογα… ανταλλάγματα μας έσυρε μία – μία στο χορό!!!

Γίνατε επιχειρηματίες από προσωπική επιλογή ή ήταν θέμα συγκυριών;
Άρια: Εγώ προσπάθησα να ξεφύγω από την οικογενειακή επιχείρηση. Πίστευα ότι δεν μου ταιριάζει ένα τέτοιο επάγγελμα. Σπούδασα και δραστηριοποιήθηκα στο χώρο της δημοσιογραφίας στην Αθήνα με σχετική επιτυχία. Όμως τα χρήματα που έπαιρνα ήταν λίγα για τον κόπο και τις εργατοώρες. Κάποια στιγμή με πήρε η Λίτσα τηλέφωνο για μία επιχείρηση σε πολύ καλό σημείο στο λιμάνι (το Λίθο μας) που θα ήθελε να την πάρει, αλλά δεν είχε άνθρωπο να την αναλάβει. Χωρίς ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή να έχω σκεφτεί να γυρίσω στα Χανιά της είπα: προχώρα, κατεβαίνω. Άρα, στη δική μου περίπτωση ήταν και τα δύο, συγκυρία και επιλογή ταυτόχρονα.

Πόσο ανδρικό προνόμιο είναι τελικά η επιχειρηματικότητα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία;
Λίτσα: Όταν πήρα το “Ζέπο” στα χέρια μου, νομίζω ήμουν η μοναδική γυναίκα που επιχειρούσε στο ενετικό λιμάνι. Κρίνοντας από τα προβλήματα που αντιμετώπισα τότε και τη δυσπιστία από τους προμηθευτές ως τους εργαζόμενους, μπορώ να πω ότι ήταν δύσκολη η γυναικεία επιχειρηματικότητα. Στη σύγχρονη κοινωνία τα πράγματα έχουν αλλάξει, όμως δεν έχουν εξισωθεί πλήρως στην αντίληψη των ανθρώπων.

Σε όσους ισχυρίζονται ότι οικογένεια και καριέρα δεν μπορούν να συμβαδίσουν, τι απαντάτε;
Άρια: Συμβαδίζουν αλλά με μεγάλες δυσκολίες και μόνο αν υπάρχει υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον. Κάποιες φορές έχει προτεραιότητα η δουλειά, κάποιες άλλες η οικογένεια. Ως μητέρα πάντα νοιώθω ενοχές ότι δεν αφιερώνω αρκετό χρόνο στην κόρη μου. Αυτά τα απενοχοποιητικά που λέγονται, τύπου “σημασία έχει ο ποιοτικός χρόνος”, τα βρίσκω κάπως… θεωρητικά. Από την άλλη, όταν είσαι εργοδότης και πρέπει στη δουλειά να έχεις έναν συγκεκριμένο ρόλο, είναι δύσκολο να τον αποποιηθείς στη διαδρομή δουλειά – σπίτι και μέσα σε δέκα λεπτά να γίνεις γλυκιά και τρυφερή μανούλα!

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσατε στην καριέρα σας επειδή ήσασταν γυναίκες;
Λίτσα: Την αντιζηλία από κάποιους άντρες συναδέλφους που, μερικές φορές, έφτασε ακόμα και σε δολιοφθορές και απειλές.

Και το καλύτερο που σας συνέβη και το αποδίδετε στον ίδιο λόγο;
Άρια: Τίποτα πραγματικά δεν “κερδίσαμε” επειδή είμαστε γυναίκες και τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Ό,τι έχουμε καταφέρει είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά πολλής και σκληρής δουλειάς.

Ποια από τις τρεις αναλαμβάνει να παίξει το ρόλου του «κακού» όταν χρειαστεί;
Στελλίνα: Για μένα τα πιο ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα τα έχει η μητέρα μου, λόγω εμπειρίας. Γενικά αυτή είναι που “βγάζει το φίδι απ’ την τρύπα”. Η Άρια είναι καλή στο να ηρεμεί τα πνεύματα. Αυτά βέβαια ισχύουν στις κοινές «μάχες» γιατί η καθεμία στη δική της επιχείρηση καλείται να αναλαμβάνει όλους τους ρόλους κατά περίπτωση.

Πόσο συχνά διαφωνείτε μεταξύ σας; Φτάσατε ποτέ στο σημείο να σκεφτείτε να πορευτείτε χωριστά;
Άρια: Διαφωνούμε πολύ συχνά μεταξύ μας σε επιμέρους θέματα. Όταν τα πνεύματα οξύνονται κάνουμε ένα break επικοινωνίας για 2-3 μέρες. Όμως όλες πιστεύουμε στο «η ισχύς εν τη ενώσει» και τα καλύτερα project τα έχουμε πραγματοποιήσει όλες μαζί.
Στελλίνα: Ουσιαστικά μέσα από τις διαφωνίες μας βγαίνει συνήθως κάτι καλό που μας πάει παραπέρα.

Κατά πολλούς οι γυναίκες στη δουλειά είναι αυτό που λέμε “σκυλιά”. Πόσο σας αντιπροσωπεύει αυτή η άποψη;
Στελλίνα: Πλήρως! Δεν θα αναφερθώ σ’ εμάς που δουλεύουμε κυρίως τα καλοκαίρια τα 2/3 της μέρας. Από την προσωπική μου εμπειρία στην επιχείρηση που διευθύνω 8 χρόνια τώρα, οι γυναίκες είναι πιο ανθεκτικές σε σκληρά ωράρια, πιο παραγωγικές και λιγότερο γκρινιάρες.

Οπαδoί του «strictly business» ή του «πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος»;
Λίτσα: Όταν δουλεύουμε δεν παίζουμε. Strictly business λοιπόν! Αν όμως κάτι συμβεί σε έναν εργαζόμενό μας, είμαστε δίπλα του σαν οικογένεια.

Τι σημαίνει για εσάς επαγγελματική επιτυχία;
Στελλίνα: Τρία δίπτυχα καθορίζουν την επαγγελματική επιτυχία: Ιδέες -Όραμα, Υλοποίηση – Δημιουργία, Κέρδος – Επενδύσεις.

Πόσο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία είναι το κλισέ «να σου αρέσει αυτό που κάνεις»;
Στελλίνα: Για δύο λόγους μπορεί κανείς να πετύχει. Από μεγάλη ανάγκη ή από πολλή αγάπη. Ο παππούς και η γιαγιά όταν ξεκίνησαν, ότι πέτυχαν το πέτυχαν από μεγάλη ανάγκη αλλά έφτασαν να το κληροδοτήσουν σ’ εμάς σαν μεγάλη αγάπη.

Αντιμετωπίζετε μια αποτυχία ως ήττα ή απλά σαν μέρος του παιχνιδιού;
Λίτσα: Η αποτυχία είναι μέρος του παιχνιδιού και έτσι την αντιμετωπίζουμε.

Ποια είναι η άποψή σας για το επαγγελματικό ρίσκο; Do or don’t;
Άρια: Δεν υπάρχει επιχειρείν χωρίς ρίσκο. Θεμελιώδης κανόνας.

Οικονομική κρίση για εσάς τι σημαίνει;
Λίτσα: Ανασφάλεια για επενδύσεις σε ένα ασταθές περιβάλλον.