Υμνώ την Αγάπη Σου, Κύριε

Υμνώ την Αγάπη Σου, Κύριε & τα πάθη φεύγουνε με μιας, φεύγουνε τα σκοτάδια

Γιά τήν ἀγάπη μάθαμε, αὐτή πού σύ χαρίζεις, πώς εἴν’ ἀνέκφραστη, ἄπειρη κι ἀχώρητη στόν κόσμο. Εἴν’ ὅλη φῶς ἀπρόσιτο, φῶς π’ ἐνεργεῖ τά πάντα.

Αὐτή χέρι Σου λέγεται καί μάτι Σου καλεῖται καί στόμα τό πανάγιο καί δύναμη καί δόξα.

Αὐτή στή λύπη ἀντίκειται, αὐτή τό φθόνο διώχνει.

Εἴν’ εὐχαρίστηση, χαρά, πραότης καί εἰρήνη, ἔλεος ἀναρίθμητο, ἄβυσσος εὐσπλαχνίας.

Πάντοτε μᾶς χειραγωγεῖ, δίπλα μας πάντα στέκει, διδάσκει τήν ταπείνωση, πού ὅλα τά κατορθώνει.

Κι’ ὅταν τήν ἀποκτήσω αὐτή καί

ταπεινός σάν γίνω τότε ἀχώριστη θά ζεῖ μέσα μου ἡ ἀγάπη.

Μιλάει μου, φωτίζει μέ, βλέπει καί τή βλέπω. Μοῦ ἑρμηνεύει τίς Γραφές καί μοῦ προσφέρει γνώση.

Θλίψη δέν ξέρω τί θά πεῖ κι’ ἄν ὅλοι μέ λυποῦνε.

Τά πάθη φεύγουνε μέ μιᾶς, φεύγουνε τά σκοτάδια, καί βλέπω φῶς παντοτεινά καί νύχτα καί ἡμέρα. Ἀπολαμβάνω τή χαρά τήν ἄρρητη καί θεία.

Συμεών ο νέος Θεολόγος

Keywords
Τυχαία Θέματα