Μια πρωτότυπη ευχή για τον νέο χρόνο

Του Ιγνάτιου Καϊτετζίδη

Στις γιορτές, μια από τις πιο συνηθισμένες κοινωνικές εκφράσεις είναι να ευχόμαστε. Πρόκειται για μια διαδικασία επαναλαμβανόμενη και τυποποιημένη. Γι’ αυτό και όλες οι ευχές είναι περίπου ίδιες. Aποτυπώνουν έναν κοινό μέσο όρο αναγκών (καλή υγεία, να είσαι χαρούμενος κλπ) και όχι μια ιδιαίτερη ανάγκη κάθε ανθρώπου. Γιατί σε μια απόμακρη κοινωνία δεν αφιερώνουμε χρόνο για να γνωρίσουμε τις ανάγκες των διπλανών μας, οπότε με τις γενικές ευχές καλύπτουμε την κοινωνική μας υποχρέωση. Κοινότοπα και οριζόντια. Ευχές που αποδέκτης τους μπορεί να ήταν ο καθένας. Ευχές

που μας τις επιβάλλει ένας κοινωνικός κώδικας και που συνήθως βγαίνουν μηχανικά από το στόμα μας, ενώ θα έπρεπε να βγαίνουν από την καρδιά μας.

Εκεί που αλλάζουμε τον χαρακτήρα της ευχής και τον κάνουμε προσωπικό είναι στις ευχές για τον εαυτό μας. Σε αυτή την περίπτωση επικρατεί η εξειδίκευση και η ευχή αποκτά χαρακτήρα αιτήματος. Ευχόμαστε για εμάς με διαφορετικό τρόπο. Εκεί είμαστε πρωτότυποι και αναλυτικοί και βεβαίως ξεπερνάμε σε αριθμό ευχών ακόμη και το γνωστό τζίνι των παραμυθιών, που έδινε δικαίωμα μόνο για τρείς.

Αν ο ορισμός της ευχής μιλά για μια προφορική έκφραση της επιθυμίας και της ελπίδας για κάτι που θέλουμε να συμβεί στο μέλλον, εμείς έχουμε τροποποιήσει αυτήν την ισορροπία. Θεωρούμε το μέλλον στόχο μακρινό. Η άμεση εκπλήρωση είναι αυτή που ζητάμε. Επίσης η ελπίδα είναι λέξη χωρίς ιδιαίτερη δυναμική και πολυχρησιμοποιημένη στην πολιτική, με διάθεση κυρίως να παραπλανήσει. Προτιμά κανείς τη βεβαιότητα από την ελπίδα. Τέλος η επιθυμία αφήνει συχνά περιθώρια κάτι να μη συμβεί. Το «θέλω» είναι ισχυρότερο από το «επιθυμώ». Ακόμη και η συχνότητα που ευχόμαστε υπέρ ημών και σπανίως υπέρ των άλλων δείχνει τη σχέση μας με τη διαδικασία της ευχής. Και για να το βάλουμε και στη θρησκευτική του διάσταση, ας σκεφτούμε πόσες από τις φορές που στεκόμαστε μπροστά σε μια Άγια εικόνα ζητάμε και πόσες ευχαριστούμε για όσα έχουμε.

Είναι στη φύση του ανθρώπου να ζητά. Και να ζητά κυρίως για τον εαυτό του. Δεν μας περισσεύουν ούτε χρόνος ούτε συναίσθημα ούτε ενδιαφέρον να ζητήσουμε για τους άλλους. Υπάρχει όμως ένα μυστικό για να «πιάνουν» όλες οι ευχές. Να τις ζητάνε άλλοι για εμάς. Χωρίς να το ξέρουμε. Χωρίς να το θέλουμε. Είναι ο τρόπος να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Για τον χρόνο λοιπόν που έρχεται ας μην ευχηθούμε τίποτε για τον εαυτό μας. Ας αφιερώσουμε κάθε μας ευχή στους άλλους.

* Ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης είναι δήμαρχος Πυλαίας- Χορτιάτη και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της ΚΕΔΕ.