Μαρία Σολωμού: Ο Νίκος Μουτσινάς έχει τη φήμη του δύσκολου συνεργάτη γιατί…

Βαριέται τα κλισέ, δεν υποδύεται ρόλους –εκτός αν μιλάμε για θέατρο–, δηλώνει «άνθρωπος της λογικής», δεν θυμάται πότε ήταν η τελευταία φορά που φόρεσε ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνες γόβες, ενώ όταν τη ρωτάς τι γνώμη πιστεύει πως έχουν οι άλλοι για εκείνη, σου απαντά πολύ αυθόρμητα «Τι να σου πω; Στον δρόμο με χαϊδεύουν ή με μουτζώνουν». Ο λόγος για τη Μαρία Σολωμού η οποία μίλησε στο περιοδικό People και στη Φανή Πλατσατούρα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον Νίκο Μουτσινά και πως είναι ως συνεργάτης.

Πώς είσαι αυτή

Στο τρέξιμο! Ετοιμαζόμαστε για την περιοδεία με τον Νίκο (σ.σ. Μουτσινάς) και καλή παρέα…

Πόσα χρόνια γνωρίζεστε με τον Νίκο;

Αμέτρητα! Από τον Ίασμο ακόμη, όταν καθόμασταν σε διπλανά θρανία.

Έχει τη φήμη του δύσκολου συνεργάτη. Ισχύει;

Ξέρεις γιατί έχει αυτή τη φήμη; Γιατί έχει πολλές απαιτήσεις ως σκηνοθέτης. Αν δεις, όμως, τα πράγματα απ’ έξω, ο άνθρωπος ζητάει τα αυτονόητα. Δεν έχει κάποια απαίτηση τρελού, δεν μας βάζει να κάνουμε τρεις τούμπες στον αέρα. Εμένα μου αρέσει ο Νίκος. Ο τρόπος που δουλεύει και το χιούμορ του. Και να σου πω κάτι; Έχω μάθει να μην ακούω τι λένε οι πολλοί. Γιατί και για μένα κυκλοφόρησε κάποια στιγμή μια φήμη ότι είμαι δύσκολη συνεργάτιδα και όταν ρώτησα «Ποιος τα λέει αυτά;» κατάλαβα ότι τα έλεγαν άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ μαζί μου. Πάντα από ανθρώπους που δεν σε ξέρουν βγαίνουν οι βρόμες.

Νομίζω ότι εσύ έχεις κυρίως τη φήμη του νευρικού ανθρώπου…

Έλα όμως που είμαι μια χαρά ήρεμος άνθρωπος. Δεν μπορώ τις εντάσεις και τα νεύρα, όλα αυτά με απορρυθμίζουν. Υπήρξαν φορές που βγήκα εκτός εαυτού και τι κατάφερα; Τίποτα! Τζάμπα τη ζαχαρένια σου χαλάς. Γι’ αυτό έχω επιλέξει να μην μπαίνω σε λογομαχίες. Εκτός αν έχεις να κάνεις με ανθρώπους που, αν δεν τους «πατήσεις» φωνή, δεν θα βγάλεις άκρη.

Νιώθεις παρεξηγημένο άτομο; Από τον τρόπο που ντύνεσαι μέχρι την άποψη που έχουν οι άλλοι για σένα.

Και ποιος δεν είναι παρεξηγημένος, σήμερα; Όλοι έχουν άποψη για μένα και όλοι πέφτουν έξω. Έχουμε τέτοια άνεση σήμερα να κρίνουμε έναν άνθρωπο, λες και είναι ο κολλητός μας. Κανείς δεν ξέρει κανέναν, παιδιά μου. Και τον εαυτό μας που λέμε ότι ξέρουμε, υπό συζήτηση είναι. Και η persona που επιλέγει ο καθένας μας να βγάλει προς τα έξω σε αυτόν τον χώρο, στο υπογράφω, είναι χιλιόμετρα μακριά από τον πραγματικό άνθρωπο.

Γιατί το κάνουμε αυτό οι άνθρωποι;

Για να είμαστε περισσότερο αρεστοί; Για να έχουμε μεγαλύτερο κοινό; Ειλικρινά, δεν ξέρω. Προσωπικά, προσπάθησα να μην πέσω σε αυτή την παγίδα. Γι’ αυτό, αν θέλεις, κι όλος αυτός ο χαμός με τις συνεντεύξεις. Βαρέθηκα να ακούω «Μα, πώς τα λέει αυτά η Σολωμού;». Μάλλον, το αυτονόητο θεωρείται ακόμη περίεργο στη χώρα αυτή. Τα φυσιολογικά νιώθω ότι λέω και ύστερα μου «φοριέται» η ταμπέλα της τρελής και της περίεργης. Νομίζω ότι έχει γίνει λίγο καραμέλα πια ότι «Εγώ θα σου πω το τρελό». Δεν ξέρω, πλέον, τι να κάνω. Να λέω τη γνώμη μου ή μια μπούρδα για να μη μου ζαλίζουν τα συκώτια μετά;

Μήπως όλο αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι σε κάποια πράγματα είμαστε ακόμη βαθιά συντηρητικοί;

Δεν είμαστε συντηρητικοί, παιδιά. Κανένας μας δεν είναι συντηρητικός στο σπίτι του, έξω κάνουμε τους συντηρητικούς και τους κομιλφό. Είναι άτιμο πράγμα, μωρέ, η έκθεση. Αυτό το «εγώ» μας, το πώς θα φανώ, το πώς είμαι και τι θα πουν οι άλλοι για μένα. Δύσκολο κεφάλαιο το «εγώ» για να το αντιμετωπίσεις. Δεν σου κρύβω ότι τα πρώτα χρόνια με έπιαναν τα κλάματα με όσα άκουγα. Μετά, κάθισα και σκέφτηκα το εξής: Γιατί να με επηρεάζει η γνώμη που έχει η κυρία Κούλα για μένα; Που νιώθει ότι με ξέρει και με μεγάλη σιγουριά, θέλω να σου πω! Ο κόσμος είναι φουλ στα ψυχολογικά και θα ακούσεις πολλές κακίες. Δεν πρέπει να τις λαμβάνεις υπ’ όψιν. Περνάω δίπλα από ανθρώπους και με χαϊδεύουν ή με μουτζώνουν, αντίστοιχα, πώς να το εκλάβω δηλαδή αυτό; Και ειδικά τώρα, στην περιοδεία, θα το ζήσουμε πολύ έντονα.

Έχει τύχει ποτέ να μεταμφιεστείς προκειμένου να αποφύγεις τα παραπάνω;

Έτσι ινκόγκνιτο; Δεν τα καταφέρνω. Η μεταμφίεση προϋποθέτει ότι κάτι θα προσθέσεις. Τι να προσθέσω εγώ σε αυτή την αφάνα; Να βάλω περούκα ή καπέλο; Δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με τα καπέλα εδώ πέρα. Είναι ένας λόγος για να γυρίσουν περισσότερα κεφάλια. Θα πουν «Α, η Σολωμού με καπέλο!». (γέλια)