Ίλιντεν λοιπόν….μεταφρασμένο ή αμετάφραστο;

*Του Ιγνάτιου Καϊτεζίδη

Οι εκπλήξεις φαίνεται να μην έχουν τέλος στη χώρα που ζούμε. Ακόμη μία μεγάλη μεγέθους έκπληξη μας προσέφερε, λοιπόν, η προχθεσινή ανακοίνωση του πρωθυπουργού για τη νέα ονομασία των Σκοπίων. Η ελληνική διπλωματία, αφού κυοφόρησε τη λύση επί μήνες, πήγε, ήλθε, συνέφαγε και συνομίλησε σε «εξαιρετικό κλίμα» με τους αβάπτιστους γείτονές μας, όρμησε περίπου διθυραμβικά

στην εξέδρα της ενημέρωσης για να ανακοινώσει στην κοινωνία, που περίμενε από κάτω με αγωνία, πως το νέο όνομα της νέας χώρας θα είναι «Μακεδονία του Ίλιντεν»! Αμετάφραστο ή μεταφρασμένο, σιγά τη διαφορά!

Στέλεχος της κυβέρνησης έσπευσε μάλιστα να αναγνωρίσει την πρώτη μεγάλη αξία της λύσης: Μάθαμε όλοι τι είναι το Ίλιντεν! Άρα, εκτός από πολιτική, η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να πιστωθεί και μια εκπαιδευτική επιτυχία. Η προτεινόμενη λύση άνοιξε τους γνωστικούς ορίζοντές μας. Πιάσαμε όλοι το βιβλίο της Ιστορίας και μάθαμε τι ακριβώς σημαίνει αυτός ο προσδιορισμός, που είναι βεβαίως ιστορικός και όχι γεωγραφικός. Χρειάστηκε μάλιστα τρεις και τέσσερις φορές να διαβάσουμε την ιστορία γύρω από την προτεινόμενη ονομασία, όχι για να την καταλάβουμε, αλλά γιατί δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θεωρείται διπλωματική δεινότητα να βάλεις το χέρι σου σε ένα σακί με φίδια και να πιάσεις το δηλητηριώδες.

Δεν γνωρίζουμε αν η ονομασία που περιφέρει πλέον ο πρωθυπουργός στους αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής αποτελεί βάση συζήτησης ή απλά ανακοίνωση στο πλαίσιο δημιουργίας της εντύπωσης ότι δήθεν λειτουργεί η δημοκρατία. Δεν ξέρουμε καν αν το όνομα εντάσσεται στην πολύ συνηθισμένη τακτική «ξεκινάς με το ολέθριο για να δεχτούν τελικά το καταστροφικό». Είναι, ωστόσο, εντυπωσιακό ότι μήνες συζητήσεων, υπό την εποπτεία του- κουρασμένου και μάλλον επίσης αδιάβαστου- διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, κατέληξαν στην πρόταση μιας ονομασίας που απλά και μόνο η αναφορά της παραπέμπει στην πιο ξεκάθαρη έκφραση αλυτρωτισμού των γειτόνων. Με άλλα λόγια, από εκεί που διαπραγματευόμασταν να μην υπάρχει αλυτρωτισμός στα βιβλία και στο Σύνταγμά τους, τον βάλαμε στο όνομα!

Από την πλευρά της κοινωνίας, θεωρώ πως το μήνυμα είναι απόλυτα ξεκάθαρο: Καμιά λέξη «Μακεδονία» μέσα στην ονομασία. Καμιά «Μακεδονία», εκτός από την ελληνική. Όσοι κάνουν ότι δεν το ακούν εκφράζουν πολιτικά μόνο τον εαυτό τους. Δεν ξέρω πόση δημοκρατία απέμεινε σε μια χώρα, όταν με 151 βουλευτές ψηφίζεται νομοσχέδιο για τη συσκευασία που θα έχουν τα αγγουράκια και με την ίδια κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα ψηφιστεί η παραχάραξη της ιστορίας. Δεν ξέρω επίσης πόσοι βουλευτές θα ψηφίσουν το όνομα. Ίσως θα πρέπει να υπάρξει μια πρόνοια να αφαιρεθούν οι καθρέφτες, όπου υπάρχουν στη Βουλή. Γιατί είναι βέβαιο ότι πολλοί δεν θα αντέξουν να βλέπουν πλέον τον εαυτό τους…

*Ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης είναι δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της ΚΕΔΕ. Το άρθρο δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 24.05.2018 στην εφημερίδα Δημοκρατία.