Για να γίνεις πολιτικός, πρέπει να έχεις υπάρξει πολίτης

*Του Δημήτρη Γαλαμάτη

Βρίσκομαι στην πολιτική από 18 χρονών, συμπληρώνω τρεις δεκαετίες συνεχούς και αδιάσπαστου πολιτικού βίου κι ωστόσο αρνούμαι να δηλώσω πολιτικός κατ’ επάγγελμα. Στην πολιτική μου διαδρομή είχα πάντα κατά νου ότι πίσω με περίμεναν η οικογένεια, οι φίλοι και η εργασία μου.

Ήξερα ότι δεν μπορείς να βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή της μάχης αν δεν είσαι έτοιμος να ζήσεις ξανά εκτός πολιτικής -όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν.

Κάποιος που μπαίνει στον πολιτικό στίβο και ζητάει την ψήφο των πολιτών για να αποφασίσει για όσους εκπροσωπεί, θα πρέπει προηγουμένως να

έχει ζήσει ο ίδιος σε συνθήκες κανονικής ζωής. Να έχει δώσει έναν προσωπικό αγώνα καταξίωσης. Να έχει εργαστεί, ταξιδέψει, περπατήσει στον δρόμο, βρεθεί σε λαϊκές αγορές και καταστήματα. Κι ακόμη να γνωρίζει από πρώτο χέρι πώς λειτουργούν οι αστικές συγκοινωνίες, να έχει επισκεφτεί νοσοκομείο, να έχει βρεθεί δίπλα σε ανθρώπους που υποφέρουν, που διαμαρτύρονται, που διεκδικούν. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, για να γίνει κάποιος πολιτικός να έχει υπάρξει πρώτα ο ίδιος πολίτης.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα βιώματα και οι παραστάσεις ενός ανθρώπου σφραγίζουν την πορεία της ζωής του. Τα βιώματα από δεύτερο χέρι, μέσα από αφηγήσεις άλλων, δεν είναι επαρκές εφόδιο για μια επιτυχημένη διαδρομή. Η ζωή μάς δίνει μαθήματα καθημερινά κι αυτά τα μαθήματα είναι πιο σημαντικά από το εξαντλητικό διάβασμα και τις ανεξάντλητες θεωρίες. Γιατί εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να είσαι άριστος στην επίδοση και εντέλει μέτριος στην απόδοση.
Αν λοιπόν δεν έχεις παραστάσεις από την πραγματική ζωή δεν θα είσαι ένας καλός, χρήσιμος και αποτελεσματικός πολιτικός, τις αποφάσεις σου δεν θα τις καθορίζουν οι παραστάσεις και τα βιώματά σου αλλά μια αποστειρωμένη διαδρομή.

Στον δημόσιο βίο της χώρας μας πλεονάζουν τα παραδείγματα ανθρώπων που μπήκαν στην πολιτική και ταύτισαν τη ζωή τους μαζί της. Που δεν διανοούνται ότι θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς αυτήν, ενώ ταυτόχρονα θεωρούν ότι ούτε η πολιτική μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτούς!
Όμως η πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή και κρίσιμη διαδικασία, για να ανατίθεται σε ανθρώπους που δεν διαθέτουν προσωπική εμπειρία, για όσα αποφασίζουν για τους άλλους. Δεν χρειάζεται αρίστους της θεωρίας αλλά της πράξης. Από την άποψη αυτή θεωρώ ευοίωνο το μήνυμα που έδωσαν οι πολίτες με την ψήφο τους στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές επιλέγοντας ανθρώπους που προτείνουν, σχεδιάζουν, ανοίγουν δρόμους, διεκδικούν, μάχονται γι’ αυτούς που εκπροσωπούν. Είμαι βέβαιος ότι οι εθνικές εκλογές θα φέρουν στην πρώτη γραμμή πολιτικούς των έργων και της πράξης.

*Ο Δημήτρης Γαλαμάτης, είναι υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στην Α' Θεσσαλονίκης