Έντι Ράμα, ο πιο καλός ο μαθητής του Ερντογάν

Του Σάββα Αναστασιάδη, βουλευτή ΝΔ Β’ Θεσσαλονίκης*

Το ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα γιορτάσει το Πάσχα στην Κορυτσά μαζί με τον Αλβανό ομόλογό του Έντι Ράμα, μπορεί για τους πολλούς να μη σημαίνει κάτι, ωστόσο έχει ιδιαίτερη διπλωματική σημασία.

Γιατί είναι προφανές πια ότι την ώρα που είμαστε απορροφημένοι

με τα σχέδια επανασύστασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα σχέδιο αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού του Ε. Ράμα.

Τα τελευταία χρόνια είχαμε ισχυρές ενδείξεις γι’ αυτό όχι μόνο από τις δηλώσεις περί Τσαμουριάς που έφταναν τις αλβανικές διεκδικήσεις μέχρι την Πρέβεζα, αλλά την κατεδάφιση του ναού του Αγίου Αθανασίου στις Δρυμάδες, πριν από δυο χρόνια, και την αρπαγή των περιουσιών των Ελλήνων της Χειμάρρας με το πρόσχημα της τουριστικής ανάπτυξης, δηλαδή , την προσπάθεια αφελληνισμού της βορείου Ηπείρου. Όλα αυτά κάτω από τα μάτια της ελληνικής κυβέρνησης του Αλ. Τσίπρα, η οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα των Τιράνων.

Η ματαίωση του πασχαλινού τραπεζιού στην Κορυτσά, από τον Ε.Ράμα, έχει να κάνει με το θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών που για τη χώρα μας αφορά όχι μόνο την υφαλοκρηπίδα, τον καθορισμό της ΑΟΖ και τα κυριαρχικά δικαιώματα που προκύπτουν από την οριοθέτησή τους στο Ιόνιο, αλλά θα ληφθούν και ως δεδικασμένα για τις Ελληνικές θέσεις σε ότι αφορά τα νησιά του Αιγαίου και κυρίως σε ότι αφορά το Καστελόριζο.

Η οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων η οποία έγινε Συμφωνία το 2009, από την κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και υπέγραψε τότε με τον Αλβανό ομόλογό του Σαλί Μπερίσα, εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα. Η συμφωνία βασίστηκε στις διατάξεις της σύμβασης του Ο.Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας και την αρχή της “μέσης γραμμής”. Η συμφωνία αυτή δημιουργούσε ένα κακό προηγούμενο για την Τουρκία γιατί έδινε πλήρη δικαιώματα στα Ελληνικά νησιά, κάτι που η ίδια, πάγια, αμφισβητεί.

Μετά τη Συμφωνία έγιναν εκλογές στην Αλβανία και επανεξελέγη ο Σ, Μπερίσα ενώ το 2009 έγιναν εκλογές και στην Ελλάδα και εξελέγη η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Τον Οκτώβριο 2009 και ενώ στη Βουλή των Τιράνων είχε ξεκινήσει η διαδικασία κύρωσης και ήδη είχε εγκριθεί από τις δυο εκ των τριών Επιτροπών πριν εισαχθεί στην Ολομέλεια, ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης Ε. Ράμα, με προτροπή της Τουρκίας, προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας του και πέτυχε την ακύρωσή της. Υπενθυμίζουμε ότι ο διάλογος για τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας- Αλβανίας άρχισε ξανά τον περασμένο Νοέμβριο με την Αλβανία να απαιτεί αναθεώρηση της συμφωνίας του 2009, συντασσόμενη με την γραμμή της Τουρκίας. Σύμφωνα δε με ανεπίσημες πληροφορίες η συμφωνία που πάει να κλείσει η κυβέρνηση με την Αλβανία είναι ετεροβαρής για την Ελλάδα σε σχέση με αυτή του 2009.

Μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός, πριν ακυρώσει την συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό, επισκέφθηκε την Άγκυρα για να συναντήσει τον T. Ερντογάν από τον οποίο πιθανώς έλαβε… οδηγίες

Κανείς δεν διαφωνεί ότι ζούμε σε μια ταραγμένη ιστορική περίοδο. Γι αυτό η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα με καλοπιστία (ή μαλθακότητα) που ίσως δικαιολογείται σε περιόδους ειρηνικής συνύπαρξης. Με την λογική πως όλα αυτά σε Τουρκία και Αλβανία συμβαίνουν για λόγους δικής τους εσωτερικής κατανάλωσης, αδυνατεί να κατανοήσει την πραγματικότητα.

Αντί ο Τσίπρας να υιοθετεί αυτή τη λογική ως λόγο απραξίας του και αδυναμίας του να δημιουργήσει εθνική στρατηγική και άμυνα απέναντι σε κάθε είδους προκλήσεις, οφείλει ως πρωθυπουργός και κυβέρνηση να αξιολογήσει ορθά τις προφανείς ανθελληνικές ενέργειες, να δημιουργήσει διεθνείς συμμαχίες και παράλληλα, να προετοιμάζεται για το χειρότερο σενάριο. Και διπλωματικά και στρατιωτικά, ακολουθώντας τη ρήση του Λατίνου Βιργίλιου «Αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο». Έτσι θα είμαστε ικανοί να προστατεύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα αλλά και τον ελληνισμό που μετρά χιλιάδες χρόνια παρουσίας έξω από τα γεωγραφικά μας όρια.