Τα Μαύρα Καλοκαίρια του εν γένει Ελληνισμού

Οι συνέπειες των "φυσικών" φαινομένων είναι σύμπτωση ή αίτιο εναλλαγής στην εξουσία μεταξύ των δύο πόλων;

Όπως και το 2007, η πελοποννησιακή πύρινη καταστροφή λόγω ανθρώπινης, το πιθανότερο, αμέλειας, οδήγησε στην σταδιακή πτώση του νεοδημοκρατικού-καραμανλικού καθεστώτος, κατ’ ανάλογο τρόπο, εν έτει 2018, η αττική πύρινη λαίλαπα αναμένεται να οδηγήσει στην πτώση της συριζανελαϊκής αριστεράς.

Εκτός εάν η αναληφθείσα πολιτική ευθύνη από τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση της χώρας οδηγήσει στη λήψη και εφαρμογή των ικανών και αναγκαίων αποφάσεων και έργων για την εξιλέωση από την Εθνική

Τραγωδία του Ιουλίου 2018.

Ενόσω μαίνονταν οι φωτιές και εξελισσόταν η αναζήτηση των αγνοουμένων, αιτιατό ανθρώπινης ή φυσικής παρέμβασης, κάθε υβριστική δημόσια παρέμβαση ήταν καταδικαστέα. Περαιτέρω, το κάλεσμα για παραίτηση των υπευθύνων και εμπλεκόμενων αξιωματούχων του κράτους δεν είναι λύση τις δύσκολες ώρες της καταστροφής. Τουναντίον, κατά τη χρονική περίοδο εξέλιξης της πύρινης γήινης κόλασης, είναι ώρα για δράση και αποφάσεις.

Οι όποιες ευθύνες ας αποδίδονται από τη λεγόμενη ελληνική δικαιοσύνη εν ευθέτω χρόνω ή έστω μέσω της κάλπης ∙ μέχρι την επόμενη καταστροφή και συνεπακόλουθη εναλλαγή των συσσωματώσεων συμφερόντων στην εξουσία. Κάποιες φορές όμως, έστω μετά το πέρας ενός εύλογου διαστήματος, οι παραιτήσεις ή αποπομπές από τους υπουργικούς θρόνους καθίστανται αναγκαίες.
Με το πέρας του τριήμερου πένθους και έχοντας βιώσει τη μετάδοση της επικαιρότητας, τόσο από τα κλασικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) όσο και τα νέα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), πρόεκυψαν ερωτήματα προς διερεύνηση για το ρόλο και τρόπο χρήσης τόσο των μεν ΜΜΕ όσο και των δε ΜΚΔ.

Η προσέγγιση των ΜΜΕ τις πρώτες ώρες και ημέρες της νέμεσης ήταν προς την κατεύθυνση της δραματοποιημένης καταγραφής των γεγονότων, ωσάν να ήταν κινηματογραφική ταινία, προσβάλλοντας την τραγικότητα μιας απτής και οδυνηρής πραγματικότητας. Εξετάζοντας δε τα ΜΚΔ, με στόχευση κυρίως στο Facebook και το Twitter, καθώς και σε πληθώρα ειδησεογραφικών ιστοσελίδων, πέραν της γνωστής ασθένειας μετάδοσης ψευδών ειδήσεων, αλλά και της επιδοτούμενης προβολής αναρτήσεων από Κομματικούς και άλλους Οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ΜΜΕ υπό τον έλεγχο επιχειρηματικών συμφερόντων, η πλειοψηφία των μηνυμάτων προήλθε από μεμονωμένους πολίτες, εντός και εκτός της χώρας, χρησιμοποιώντας τη γνωστή μέθοδο του κάγκελου (hashtag #) και των ακόλουθων, μεταξύ άλλων, λέξεων-φράσεων: #Πυρκαγια #Greecefires #PrayforGreece.

Ο αρχικός καταιγισμός μηνυμάτων μίσους και ειρωνείας, πολιτικής αντιπαράθεσης και αναζήτησης υπευθύνων και καταλογισμού ευθυνών, δίχως επιστημονική τεκμηρίωση, ευτυχώς διαδέχθηκαν αναρτήσεις με κυρίως αλληλέγγυο περιεχόμενο, προσδοκώντας στην ανεύρεση των αγνοουμένων, τη συμπαράσταση στους επιζώντες και συγγενείς των θυμάτων, καθώς και στην προώθηση της υλικής, χρηματικής και συναισθηματικής αλληλοβοήθειας. Αλληλοβοήθειας, καθότι ο κάθε συνεισφέρων την ψυχή του επιδιώκει να σώσει εν τέλει!
Η παρέμβαση αυτή αποσκοπεί στο να συμβάλει στη δημόσια συζήτηση για το μέγα αυτό ζήτημα εθνικής σημασίας και πένθους, καθώς και για να αποτίσει τοιουτοτρόπως συμπαράσταση στους επιζήσαντες πυρόπληκτους και τιμή στους αδικοχαμένους μιας ακόμη πύρινης λαίλαπας. Προκύπτουν ζητήματα πρόληψης, θεωρίας και πρακτικής αντιμετώπισης των πυρκαγιών από το Δασικό και Πυροσβεστικό Σώμα, όπως και της καλύτερης αξιοποίησης από την Πολιτική Προστασία τόσο της Εφεδρείας και της Εθνοφυλακής, όσο και των Εθελοντών από ΜΚΟ με αποστολή την έρευνα και διάσωση, αλλά και την αναγκαία επακόλουθη αλληλεγγύη.

Εισήγηση είναι ότι μέσω της διεξαγωγής ετήσιων, προληπτικής φύσεως, ασκήσεων, ο προκατασταλτικός μηχανισμός και ο σχεδιασμός αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών από μέγας ισχύος θεομηνίες και άλλες συμφορές, θα καταστεί πιο παραγωγικός, υλοποιώντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα σχέδια αντιμετώπισης των ανωτέρω φαινομένων, στα οποία περιλαμβάνονται οι αναγκαίες εκκενώσεις των κατοικημένων περιοχών. Η ύπαρξη επαρκούς αριθμού εκπαιδευμένου προσωπικού για την πειθαρχία του συνόλου κατά τις εκκενώσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ κάθε συντονισμένης και συγκροτημένης διαφυγής των πολιτών σε μια επαπειλούμενη περιοχή.
Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται η αρχή της εν δυνάμει αξιοποίησης της εφεδρείας και της εθνοφυλακής και ο συνυπολογισμός τους κατά την κατάστρωση των σχεδίων πολιτικής προστασίας (ή άμυνας κατά την κυπριακή).
Η αξιοποίηση των εφέδρων και των εθνοφυλάκων μπορεί να επιτευχθεί εφόσον πραγματοποιούνται σε ετήσια βάση προγραμματισμένες ασκήσεις από την Πολιτική Προστασία, η οποία θα τους λαμβάνει σοβαρά υπόψη, παρέχοντάς τους την απαραίτητη εκπαιδευτική επικαιροποίηση της θεωρητικής και πρακτικής τους γνώσης, καθώς και τον αναγκαίο εξοπλισμό που απαιτείται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Προαπαιτείται προφανώς η κοστολόγηση ενός τέτοιου μεγέθους έργου σε πανελλήνια βάση, το κόστος όμως του οποίου δεν μπορεί να αντισταθμιστεί αντικειμενικά, καθότι έχει ως αποστολή την αποτροπή επανάληψης φαινομένων ολικής καταστροφής ή την ελαχιστοποίηση των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, όπως επίσης και σε ζωικές και υλικές ζημιές.

Οι έφεδροι και οι εθνοφύλακες έχουν υψηλό το φρόνημα και την αγάπη προς την πατρίδα και μπορούν να αντιληφθούν τα δυνητικά οφέλη των ασκήσεων, ενώ είναι έτοιμοι να θυσιάσουν ένα Σαββατοκύριακο το χρόνο προς αυτή την κατεύθυνση, εάν αντιληφθούν ότι πρόκειται για επαγγελματική, σοβαρή και οργανωμένη διαδικασία, παράλληλα με την απόδοση εύλογων κινήτρων, ήτοι της αναλογούσας κοινωνικής και υγειονομικής ασφάλισης. Στον ελληνισμό, ως γνωστόν, πάσχουμε από οργανωτικές ελλείψεις και παθογένειες, καθώς και από μια αντικοινωνική αντίληψη αναφορικά με το σεβασμό του πλησίον και της γειτονιάς μας, καθότι μας παρασύρει ως πιο ελκυστικό ό,τι πιο ευήκοο, ρητορικό και λαϊκιστικό. Η παρούσα πρόταση δεν αιθεροβατεί, αντιθέτως, λαμβάνει με σοβαρότητα και πραγματισμό τις εγγενείς αδυναμίες της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Ευελπιστεί όμως στην σταδιακή αλλαγή της ιδιοτελούς νοοτροπίας και της εγωκεντρικής αντίληψης που μας διακατέχει. Ένα όραμα το οποίο δύναται να προσεγγισθεί μέσω της δρομολογημένης ενεργοποίησης του πολίτη στα κοινά, όπου θα αντιληφθεί ότι η προσωπική του ευημερία μεγεθύνεται μέσω του κοινού καλού!

* Βασίλειος Κοιλιαρής
Πολιτειολόγος – Διεθνολόγος - Έφεδρος Υπολοχαγός

Keywords
Τυχαία Θέματα