Πρέπει οι βουλευτές να παραδίδουν την έδρα τους όταν αποχωρούν από το κόμμα; - Πολιτικοί επιστήμονες στο Dnews

Τι προβλέπει το Σύνταγμα και τι τα καταστατικά των κομμάτων. Υπάρχει ηθική δέσμευση;

Οι βουλευτές που διαγράφονται από έναν πολιτικό σχηματισμό, ή αποχωρούν από αυτόν, πρέπει ή όχι να παραδίδουν την βουλευτική έδρα τους; Το ερώτημα μπήκε ξανά, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και τις αποχωρήσεις από το κόμμα.

Το Σύνταγμα προβλέπει,

στο άρθρο 60, για το δικαίωμα έκφρασης και ελευθερίας των βουλευτών, από την άλλη, σε κάποια καταστατικά κομμάτων αναφέρεται η υποχρέωση των βουλευτών που φεύγουν από το κόμμα, να παραδίδουν την έδρα τους.

Την άποψή τους για το θέμα, λένε στο Dnews, ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, Θανάσης Διαμαντόπουλος και ο πολιτικός επιστήμων, Λευτέρης Κουσούλης.

«Δεν είναι εύκολο και δεν είναι πάντα ενιαία η απάντηση. Άλλο είναι ένας πολιτικός που μέχρι τη στιγμή που διαγράφεται, δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του που λέμε και άλλο είναι ένας πολιτικός με «ειδικό βάρος», που συνιστά τμήμα της δύναμης του κόμματος, συνεισφέρει στο κόμμα, ενδεχομένως προϋπήρχε στο κόμμα, πριν την ανάδειξη νέου αρχηγού και επομένως εξελέγη και με άλλον ιδεολογικό προσανατολισμό, από αυτόν που έφερε ο νέος αρχηγός», αναφέρει ο κ. Διαμαντόπουλος.

Που σημειώνει ότι είναι άλλο, όταν ένας βουλευτής έχει εκλεγεί με σταυρό προτίμησης και άλλο με λίστα. «Θεωρητικά, είναι πιο εύκολο να φύγει κάποιος που έχει εκλεγεί με λίστα, ή βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Η πολιτική βαρύτητα του βουλευτή παίζει μεγάλο ρόλο. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μία ιδιαιτερότητα, που πρέπει να εξετάσουμε», λέει ο κ. Διαμαντόπουλος.

Σε ότι αφορά το θέμα των καταστατικών των κομμάτων, που αναφέρουν ότι πρέπει να παραιτηθεί, όποιος βουλευτής αποχωρήσει από το κόμμα, αναφέρει:

«Δεν νομίζω ότι το καταστατικό του κόμματος, μπορεί να υπερισχύσει του Συντάγματος, που ρητά προβλέπει την ανεξαρτησία γνώμης, στάσης και θέσης του βουλευτή. Το θέμα νομίζω, δεν είναι νομικό, αλλά πολιτικό και ηθικό. Υπό προϋποθέσεις μπορεί να υπάρχει ηθικό θέμα για κάποιον βουλευτή, που έχει διαγραφεί. Αλλά και εκεί πρέπει να εξεταστεί κατά περίπτωση. Υπήρξαν περιπτώσεις, που βουλευτές διαφώνησαν και παρέδωσαν την έδρα», καταλήγει.

Από την πλευρά του ο πολιτικός επιστήμων Λευτέρης Κουσούλης αναφέρει στο Dnews, ότι «στο ερώτημα «σε ποιον ανήκουν οι έδρες», η απάντηση είναι ότι οι έδρες ανήκουν στους βουλευτές. Και αυτό το λέει καθαρά το Σύνταγμα, στο άρθρο 60, που μιλά για το απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και έκφρασης της συνείδησης του βουλευτή».

«Το Σύνταγμα λέει, ότι μπορεί ο βουλευτής να παραιτηθεί με δική του πρωτοβουλία», συνεχίζει ο κ. Κουσούλης και επισημαίνει: « Το Σύνταγμα λοιπόν, λέει ότι κάθε βουλευτής έχει απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση. Δεν λέει κατά την εντολή του κόμματος. Επίσης, σε άλλη παράγραφο, αναφέρεται ότι η παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα, είναι δικαίωμα του βουλευτή. Δηλαδή, δεν είναι δικαίωμα του κόμματος να απαιτήσει την παραίτηση. Πρέπει να το αποφασίσει ο ίδιος ο βουλευτής, να υποβάλλει γραπτά στη Βουλή, την παραίτησή του, η οποία και δεν ανακαλείται» αναφέρει. Τονίζοντας παράλληλα, ότι ο βουλευτής είναι εκλεγμένος αντιπρόσωπος του λαού και είναι αυτός που κατέχει την έδρα. «Η έκφραση της εμπιστοσύνης σε ένα κόμμα, γίνεται μέσω προσώπων, μέσω πολιτικών και όχι αόριστα προς ένα κόμμα, την εντολή την έχει ο πολιτικός τον οποίο ο λαός ψηφίζει», αναφέρει.

Σε ότι αφορά τις ανάλογες διατάξεις των καταστατικών κάποιων κομμάτων, ο κ. Κουσούλης, αναφέρει ότι «το κόμμα δεσμεύει ηθικά τους βουλευτές του και ο κάθε βουλευτής δεσμεύεται ηθικά, να δώσει την έδρα του αν αποχωρήσει. Αυτό όμως που υπερισχύει είναι το Σύνταγμα και όχι ένα κανονιστικό κείμενο ενός κόμματος. Αυτό που έχει να κάνει ο πρόεδρος ενός κόμματος, είναι να τους εγκαλέσει πολιτικά. Γιατί ο βουλευτής, μπορεί κάλλιστα να πει ότι άλλαξε το πολιτικό πλαίσιο, στο οποίο εκείνος είχε δεσμευτεί», καταλήγει.

#ΠΟΛΙΤΙΚΗ #ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ #ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ #ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ #ΕΔΡΑ #ΚΟΜΜΑΤΑ