Ουκρανία: Η μεγάλη ώρα της Ευρώπης

Η ώρα της ενηλικίωσης. Να δείξει ότι μπορεί να προστατεύει αρχές, δίκαιο, συμφέροντα. Μετά την «προδοσία» Τραμπ άλλη επιλογή έξω από την ευρωπαϊκή δεν υπάρχει.

Αν βγαίνει ένα δίδαγμα από τη δίωρη τηλεφωνική επικοινωνία Ντόναλντ Τραμπ – Βλαντίμιρ Πούτιν είναι ότι ο αμερικανός πρόεδρος δεν έχει κανένα ηθικό φραγμό να εγκαταλείψει μια χώρα-σύμμαχο των ΗΠΑ (Ουκρανία) στο έλεος της επιθετικότητας της Ρωσίας, όπως και να αγνοήσει πλήρως διεθνές δίκαιο και φιλελεύθερες δημοκρατικές αρχές. Καθώς, ως φαίνεται, στην τηλεφωνική επικοινωνία

του Πούτιν ο πρόεδρος Τραμπ:

1. Ουσιαστικά εγκατέλειψε την προσπάθεια επίτευξης εκεχειρίας, τερματισμού του πολέμου (τον οποίο θα τελείωνε σε ένα εικοσιτετράωρο σύμφωνα με τις προεκλογικές του εξαγγελίες). Αφήνει έτσι ελεύθερο τον πρόεδρο Πούτιν να προχωρήσει το ανίερο σχέδιό του για «εξάλειψη των γενεσιουργών αιτίων της σύγκρουσης» (root causes), κάτι που στην πράξη σημαίνει την εξάλειψη της Ουκρανίας ως ανεξάρτητης κυρίαρχης χώρας. Με την επιβολή όρων όπως ουδετερότητα, αποστρατιωτικοποίηση Ουκρανίας, αποκλεισμό ένταξής της στο ΝΑΤΟ, απαγόρευση στάθμευσης ξένων στρατευμάτων στο έδαφός της, απομάκρυνση της σημερινής πολιτικής ηγεσίας της (προέδρου Ζελένσκι) και αντικατάστασή της προφανώς από κυβέρνηση φιλορωσικών ανδρεικέλων. Ο Τραμπ όχι μόνο δεν άσκησε καμιά πίεση προς τον Πούτιν να εγκαταλείψει αυτό το σχέδιο, αλλά ουσιαστικά το ευλόγησε. Αυτό που θέλησε να εξασφαλίσει ήταν η εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ – Ρωσίας για «να ανοίξουν οι προοπτικές της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών».

2. Η εγκατάλειψη της Ουκρανίας και η αποδέσμευση των ΗΠΑ από την προσπάθεια τερματισμού του πολέμου θέτει την Ευρώπη μπροστά σε τεράστιες ευθύνες. Μόνο με τη δική της αναβαθμισμένη στήριξη μπορεί η Ουκρανία να επιβιώσει, να μην υποκύψει στη νέα πραγματικότητα της ρωσο-αμερικανικής συμπαιγνίας γύρω από το μέλλον της. Η Ευρώπη οφείλει με ένα σχέδιο που θα συνδυάζει νέες εξοντωτικές κυρώσεις με συγκεκριμένες, ρεαλιστικές ειρηνευτικές προτάσεις να εξαναγκάσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν αλλά και τον Ντόναλντ Τραμπ να αναθεωρήσουν τη στρατηγική / σύμπλευσή τους για κατάλυση της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας και άμεσο τερματισμό του πολέμου. Στο ερώτημα εάν μπορεί η Ευρώπη να σηκώσει αυτή την ευθύνη, η απάντηση έρχεται από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα ήταν αυτή που με τη στήριξή της διέσωσε την Ουκρανία από τη μετατροπή της σε ρωσική επαρχία. Τώρα (και με τη συνεργασία ίσως των χωρών BRICS) έχει μεγαλύτερες δυνατότητες.

Με άλλα λόγια, αυτή είναι η μεγάλη ώρα της Ευρώπης. Η ώρα της ενηλικίωσης. Να δείξει ότι μπορεί να προστατεύει αρχές, δίκαιο, συμφέροντα. Μετά την «προδοσία» Τραμπ άλλη επιλογή έξω από την ευρωπαϊκή δεν υπάρχει.

(Ο Π. Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕΠ- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Τα Νέα»)

#ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Keywords
Τυχαία Θέματα
Ουκρανία, Ευρώπης,oukrania, evropis