Μουντομπάσκετ 2019: Για την Εθνική Ελλάδας φαίνεται ότι έφτασε η ώρα της υπέρβασης

Η Εθνική Ομάδα μπάσκετ, ταξίδεψε με πολύ μεγάλες προσδοκίες στα γήπεδα της Κίνας για το Παγκόσμιο Κύπελλο, ειδικά αφού έγινε γνωστή η παρουσία του MVP του ΝΒΑ, Γιάννη Αντετοκούνμπο, στην τελική της σύνθεση.

Ήταν η πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, όπου η «Επίσημη Αγαπήμενη» μπόρεσε να προκαλέσει προσμονή και ανυπομονησία στον Έλληνα φίλαθλο. Αποκορύφωμα ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στο τουρνουά «Ακρόπολις», όπου στις 18 Αυγούστου γέμισε το κλειστό γυμναστήριο του ΟΑΚΑ,

Πρόκειται, ίσως, για τη μοναδική φορά σε γεμάτο γήπεδο στην Ελλάδα που δεν επικρατούσαν συνθήκες «πολεμικές», όπως συμβαίνει συνήθως στα γήπεδα της Επικράτειας. Μάλιστα, η πρωτοβουλία της ΕΟΚ (Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης) να βραβεύσει τους παίκτες που αγωνίστηκαν στα προκριματικά, αποτέλεσε την καλύτερη «ασίστ» για την Εθνική των «αστέρων», ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα στο Μουντομπάσκετ.

Η φετινή Εθνική Ελλάδας αποτελεί ένα μπασκετικό παραμύθι με μικρές ιστορίες. Πιο χαρακτηριστική από αυτές είναι, φυσικά, η ιστορία των αδερφών Αντετοκούνμπο. Ο Γιάννης αγωνιζόταν πριν από 6 χρόνια στον Φιλαθλητικό Ζωγράφου, παλεύοντας απέναντι στην Κηφισιά για την άνοδο στην Α1. Η ιστορία του, από κει και πέρα, είναι γνωστή. Draft NBA από τους Μπακς, βελτιωμένος κάθε μέρα, από παιχνίδι σε παιχνίδι, μέχρι την ανάδειξη του σε MVP της κανονικής περιόδου.

Αποτελεί το νούμερο ένα πρότζεκτ της καλύτερης διοργάνωσης του πλανήτη, όσον αφορά τα μπασκετικά δρώμενα. Η απήχηση του ονόματος του «Giannis» είναι τεράστια στην αγορά της Κίνας, κάτι που φαίνεται από τη παρουσία πλήθους κόσμου στα παιχνίδια της Εθνικής που επευφημούν και ζητωκραυγάζουν για τον Έλληνα All Star.

Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο αποτελεί ακόμα ένα παράδειγμα προσπάθειας και θέλησης για την επιτυχία. Ο πρώην άσσος του Παναθηναϊκού έκανε πριν από λίγες μέρες το «άλμα» για το ΝΒΑ και τους ΜιλγουόκιΜπακς, ώστε να ανταμώσει εκ νέου με τον αδερφό του μετά τα παρκέ του Ζωγράφου. «Κατηγορήθηκε» από αρκετούς πως αποτέλεσε μεταγραφή του αδερφού του στον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ, όμως η πλειοψηφία των φιλάθλων δεν έκρινε τη μεταγραφή του ως 15ου παίκτη του ρόστερ, κάτι που κάνει τη μεγάλη διαφορά σε αυτή τη μεταγραφή.

Παράλληλα, δεν μπορεί κανένας να ξεγράφει τους παίκτες που χάνουν μεγάλο διάστημα από τις καλοκαιρινές τους διακοπές για να ενισχύσουν τα καλοκαίρια την Εθνική Ομάδα στις υποχρεώσεις της. Ο Νικ Καλάθης, ηγέτης του Παναθηναϊκού και από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη στην δημιουργία, ο Κώστας Σλούκας, ηγέτης της Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Κώστας Παπανικολάου και ο Ιωάννης Παπαπέτρου που αποτελούν ένα από τα καλύτερα δίδυμα στη θέση «3» της διοργάνωσης, ο Γιώργος Παπαγιάννης για τον οποίο ο Αμερικανός θρύλος Ρικ Πιτίνο έλεγε τα καλύτερα λόγια για το ταλέντο του, ο Βαγγέλης Μάντζαρης που επέστρεψε από τις καλοκαιρινές διακοπές του μόλις τρεις μέρες αφού είχε «κοπεί» από την προετοιμασία, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης που άφησε στην άκρη το επόμενο συμβόλαιο και αγωνίστηκε στην πλειοψηφία των αγώνων στα προκριματικά, αποτελούν σημαντικές μονάδες της Εθνικής τα τελευταία χρόνια και βοηθούν πάντοτε όπως και όποτε τους ζητηθεί, αποτελώντας το παρόν και το μέλλον της Εθνικής.

Ο Γιώργος Πρίντεζης και ο Γιάννης Μπουρούσης αποτελούν «στυλοβάτες» αυτής της Εθνικής Ομάδας, καθώς ανταποκρίθηκαν σχεδόν σε κάθε κάλεσμα της Ομοσπονδίας όλα αυτά τα χρόνια. Ο Πρίντεζης είναι καλαθοσφαιριστής που απολαμβάνει τον θαυμασμό όλων των φιλάθλων του Ελληνικού Μπάσκετ. Ποιος ξεχνάει το χειροκρότημα από το «πράσινο» ΟΑΚΑ σε τελικούς πρωταθλήματος λίγες ώρες μετά τον θάνατο του πατέρα του; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να αγνοήσει τα ταξίδια του Μπουρούση από την Κίνα για να αγωνιστεί...23-25 λεπτά σε μία αναμέτρηση κάθε φορά της Εθνικής στα προκριματικά για την πρόκριση στη διοργάνωση της Κίνας και να μη του βγάλει το καπέλο για την προσπάθειά του;

Και φτάνουμε στον άνθρωπο που είναι το απόλυτο παράδειγμα προς μίμηση, όσον αφορά τη θέληση, την προσπάθεια και τη διάθεση να μη τα παρατά ποτέ για να πετύχει τους στόχους του. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο, τον συνδετικό κρίκο του ταξιδιού στην Κίνα με τη μαγική πορεία του 2006 στα γήπεδα της Ιαπωνίας. Της πορείας που έφερε την Ελλάδα στο δεύτερο σκαλί του Παγκόσμιου βάθρου μετά την μεγάλη επικράτηση απέναντι στις ΗΠΑ, την 1η Σεπτεμβρίου του 2006, με 101-95. Την σεζόν 2008/09 ο Βασιλόπουλος θα έβλεπε για πρώτη φορά να τον προδίδει στο σώμα του. Λίγο πριν το FinalFour του Βερολίνου είδε τη μέση του να τον προδίδει, με αποτέλεσμα να χάσει το υπόλοιπο της σεζόν, ενώ το πρόβλημα συνέχισε να υπάρχει και την επόμενη σεζόν, κάτι που τον οδήγησε στο πρώτο χειρουργείο.

Τον Φεβρουάριο του 2011 ο Βασιλόπουλος τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο (ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού). Χρειάστηκε να περάσει πάνω από ένας χρόνος μέχρι να ξαναπατήσει παρκέ. Μετά από πέντε παιχνίδια υπέστη εκ νέου ρήξη χιαστού και μπήκε στο χειρουργείο για 4η φορά σε διάστημα δύο χρόνων. Θα έμενε άλλον ένα χρόνο εκτός δράσης και θα υπέγραφε συμβόλαιο με την Ισπανική Βαγιαδολίδ λίγο πριν την έναρξη της σεζόν 2013/14, όπου θα τραυματιζόταν εκ νέου στο γόνατο (πάλι ρήξη χιαστού) έπειτα από μόλις μερικά παιχνίδια. Ήταν έτοιμος να σταματήσει το μπάσκετ, αλλά δεν τα παράτησε ποτέ.

Αγωνίστηκε στην Α' ΕΣΚΑΝΑ, πήγε στην Κηφισιά, πήγε στην Αμαλιάδα, στη Ρόδο, στον Άρη, στην ΑΕΚ (κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ), στο Περιστέρι. Ήταν παρών στις αναμετρήσεις των «παραθύρων» για την πρόκριση. Ήταν και είναι πάντα παρών στα παρκέ, παρά τα προβλήματα που έβγαλε.

Κάθε παίκτης αποτελεί μία ξεχωριστή μπασκετική περίπτωση μεγάλου παίκτη. Κάθε ένας ξεχωριστά, έχει κερδίσει μόνος του, με το σπαθί του, την παρουσία του στα γήπεδα της Κίνας. Κάθε παίκτης έχει από πίσω μια δική του μπασκετική ιστορία. Όλοι μαζί καλούνται πλέον να ανατρέψουν τα δύσκολα δεδομένα που τους παρουσιάζονται στη συνέχεια της διοργάνωσης, να κερδίσουν τόσο τη Νέα Ζηλανδία, όσο και την Τουρκία ή την Τσεχία που θα βρεθεί στο δρόμο τους στην επόμενη φάση και αν χρειαστεί, ακόμα και τις ΗΠΑ. Εξάλλου, σε μεγάλη διοργάνωση, είναι οι τελευταίοι που το έκαναν. Και αν χρειαστεί, γιατί να μη το ξανακάνουν;

Φαίνεται ότι, στη πορεία για τα νοκ άουτ, θα χρειαστούν τη μεγάλη υπέρβαση. Ίσως, να έχει έρθει πλέον η ώρα για αυτή.