Κατά το δοκούν οι δήμοι ερμηνεύουν τους νόμους λέει ο ΣτΠ

"Αναχρονιστική" χαρακτηρίζεται σε έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη η ισχύουσα νομοθεσία για τον καθορισμό των τελών καθαριότητας-φωτισμού από τους δήμους, οι οποίοι ερμηνεύουν "κατά το δοκούν τις ίδιες διατάξεις, εμφανίζοντας και αδυναμία είσπραξης των συσσωρευμένων χρεών", σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη, Ανδρέα Ποττάκη.

Στην έκθεση διαπιστώνεται επίσης ότι "η διακριτική ευχέρεια, που παρέχεται στους δήμους από τη νομοθεσία, περί οικονομικής διαχείρισης κοιμητηρίων, ιδίως στα κοιμητήρια των μεγάλων αστικών κέντρων, έχει δημιουργήσει φαινόμενα ανεπίτρεπτης παραβίασης κάθε έννοιας νομιμότητας

"Έσοδα δήμων και κράτος δικαίου" είναι ο τίτλος της έκθεσης που παρουσιάστηκε σήμερα σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη και περιέχει υλικό που έτυχε πρώτης επεξεργασίας το 2014, υπό την καθοδήγηση της πρώην Συνηγόρου του Πολίτη, Καλλιόπης Σπανού, και επικαιροποιήθηκε, ενσωματώνοντας πρόσφατες ρυθμίσεις και εξελίξεις έως το τέλος του 2017, υπό την εποπτεία του Συνηγόρου του Πολίτη, Ανδρέα Ποττάκη, και της βοηθού Συνηγόρου, Ευανθίας Σαββίδη.

"Διαπιστώσαμε ότι σε πολλές περιπτώσεις στους δήμους, οι ίδιες διατάξεις ερμηνεύονται διαφορετικά. Για παράδειγμα, τα τέλη καθαριότητας από τα κλειστά διαμερίσματα δεν εισπράττονται στον δήμο Θεσσαλονίκης αλλά εισπράττονται σε άλλους δήμους" διευκρίνισε στο περιθώριο της εκδήλωσης ο κ.Ποττάκης. Πρόσθεσε δε, ότι πολλά από τα πρόστιμα για στάθμευση βεβαιώνονται μετά από ...15 χρόνια, πολλές φορές για "ψηφοθηρικούς λόγους".

Απαλλαγή από τα τέλη λόγω οικονομικής κρίσης

Στην επταετία 2010-2017 ο Συνήγορος του Πολίτη δέχθηκε σωρεία αναφορών με αίτημα τη διαμεσολάβησή του σε δήμους, ώστε να απαλλαγούν από τα τέλη καθαριότητας ιδιοκτήτες διαμερισμάτων και καταστημάτων κλειστών λόγω και της οικονομικής κρίσης, των οποίων η ηλεκτροδότηση είχε διακοπεί. Στις περιπτώσεις που εξετάστηκαν, οι ιδιοκτήτες που αγνοούσαν ότι θα μπορούσαν να απαλλαγούν από τα τέλη καθαριότητας των κλειστών και μη ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων τους, κλήθηκαν από αρκετούς δήμους να τα καταβάλουν προσαυξημένα με πρόστιμα.

"Καθίσταται σαφές", υπογραμμίζεται σχετικά, "ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει αποσαφήνιση των όρων απαλλαγής από τα τέλη καθαριότητας των ακινήτων που δε χρησιμοποιούνται και δεν ηλεκτροδοτούνται, διότι η διαμορφωθείσα διοικητική πρακτική παραβιάζει ανεπίτρεπτα τις αρχές της νομιμότητας και της φορολογικής ισότητας".

Μάλιστα, στην έκθεση διευκρινίζεται ότι ο καθορισμός των δημοτικών τελών με βάση το εμβαδόν των "εστεγασμένων ή μη εστεγασμένων χώρων, ανά μετρητή ηλεκτρικού ρεύματος" που προκύπτει από υπεύθυνες δηλώσεις, δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής και αξιόπιστος για την επιβολή της δημοτικής φορολογίας. Επομένως, "θα ήταν χρήσιμη η προσπάθεια σύνδεσης των αρχείων των δήμων με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (Ε9) ή του Κτηματολογίου, όπου αυτό υπάρχει, ώστε να επιχειρηθεί ο ακριβής προσδιορισμός των επιφανειών των ακινήτων".

Παραλείπουν να.. ενημερώσουν για το "μάρμαρο" των κοιμητηρίων!

Έχει διαπιστωθεί, διαπιστώνεται στην έκθεση, ότι οι Κανονισμοί Λειτουργίας Κοιμητηρίων περιλαμβάνουν πλήθος τελών, την ύπαρξη των οποίων αγνοούν όσοι εμπλέκονται στη διοικητική διαδικασία που αρχίζει με το θάνατο ενός προσώπου.

"Η συστηματική παράλειψη εκμέρους των δημοτικών υπηρεσιών να ενημερώνουν εγκαίρως και επαρκώς τους ενδιαφερομένους για το είδος και ύψος των υποχρεώσεων που αναλαμβάνουν, με αφορμή το θάνατο οικείου προσώπου, οδηγεί στη συσσώρευση έκτακτων οφειλών σε βάρος τους, που ενίοτε, λόγω του ύψους τους διαταράσσουν σοβαρά την οικονομική σταθερότητά τους" αναφέρεται. Μάλιστα, σύμφωνα με την έκθεση, "η απροσδόκητη χρέωση δημοτικών τελών, αιφνιδιάζει τους υπόχρεους με τρόπο που προσβάλλει τις αρχές της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της χρηστής διοίκησης".

Για παράδειγμα, δήμος επιβάρυνε δημότη, δικαιούχο οικογενειακού τάφου, με ποσό 2.000 και πλέον ευρώ, λόγω παράτασης του χρόνου εκταφής, χωρίς ποτέ να τον έχει ενημερώσει για τη σχετική υποχρέωση ή για την οφειλή, παρά την σε ετήσια βάση προσέλευση του δημότη στα ταμεία του δήμου για την καταβολή των δικαιωμάτων του οικογενειακού τάφου. Μετά όμως την παρέμβαση του Συνηγόρου, ο δήμος διέγραψε το επιβληθέν σε βάρος του πολίτη ποσό.

Χαρακτηριστική περίπτωση υπέρβασης των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας είναι η περίπτωση μεγάλου δήμου που επιβάλλει κατ' αποκοπήν οικονομική υποχρέωση, (η οποία αναφέρεται ως "εργολαβικό δικαίωμα"), για κάθε κατασκευή τάφου, σε βάρος εργοληπτών/μαρμαρογλυπτών, το οποίο επιρρίπτεται από τους τελευταίους, στους συγγενείς των θανόντων. Ήδη, η Διεύθυνση Οικονομικών Ο.Τ.Α του Υπουργείου Εσωτερικών, με έγγραφό της, διευκρίνισε ότι δεν επιτρέπεται η επιβολή εργολαβικού δικαιώματος σε βάρος των εργοληπτών, καθώς αυτοί εκτελούν σύμβαση έργου κατασκευής μνημείου στο σημείο ταφής, για το οποίο έχουν καταβληθεί τέλη ταφής. Ταυτόχρονα δε, η κατασκευή μνημείου συνδέεται με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ενδιαφερομένων και όχι με την εν γένει λειτουργία του κοιμητηρίου και δε μπορεί να αποτελεί αιτία δημοτικού εσόδου.

ΑΠΕ