Η απομάκρυνση Νετανιάχου, προϋπόθεση για την Ειρήνη

Όσο αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, ο κίνδυνος ανάφλεξης και ευρύτερης εμπλοκής θα ελλοχεύει. Εναπόκειται στον λαό του Ισραήλ να απαλλάξει τον εαυτό του και την ανθρωπότητα από αυτή την κυβέρνηση.

Δικαιολογημένο το ουφ της παγκόσμιας ανακούφισης από την ανακοίνωση εκεχειρίας ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν και την απομάκρυνση του εφιάλτη μια πυρηνικής ανάφλεξης. Θα ακούσουμε πολλές ερμηνείες , άλλες αληθοφανείς και άλλες συνωμοσιολογικές. Κάποια στιγμή στο μέλλον θα μάθουμε και την αλήθεια για τα γεγονότα, όπως πχ μάθαμε

μετά βεβαιότητας ότι ο Σαντάμ δεν είχε πυρηνικά. Αλλά με τι τίμημα….Θα μάθουμε, λοιπόν, για το αν - όπως εγώ πιστεύω - ο Τραμπ σύρθηκε πίσω από τον Νετανιάχου και τα τετελεσμένα του, για το πόσο σικέ ήταν η απάντηση και ανταπάντηση ΗΠΑ- Ιράν, για τον μεσολαβητικό ρόλο Ρωσίας και Κίνας για τον ανύπαρκτο ρόλο της Ευρώπης και άλλα πολλά.

Ένα δεν πρέπει να ξεχάσουμε χαμένοι μέσα στην μετάφραση και τις ερμηνείες. Ότι για ώρες η ανθρωπότητα κράτησε την ανάσα της, γιατί ένα αδιανόητο - τον καιρό του ψυχρού πολέμου - βήμα έγινε με τον βομβαρδισμό πυρηνικών εγκαταστάσεων. Ότι την επόμενη φορά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα προηγηθεί «ευγενής» προειδοποίηση για εκκένωση βάσεων, απομάκρυνση προσωπικού και μεταφορά ουρανίου. Γιατί όταν μισανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου, πιο εύκολα ανοίγει διάπλατα παρά κλείνει.

Δεν συμμερίζομαι θεωρίες ότι όλο αυτό είναι περίπου αντιπερισπασμός για να ξεχάσουμε το έγκλημα στην Γάζα. Είναι διεύρυνση και επέκταση του εγκλήματος που αναπόφευκτα θα φέρει στο μέλλον αντιμέτωπες πυρηνικές δυνάμεις. Η Κίνα μπορεί να μην ύψωσε τους τόνους και να απάντησε με μια περισσότερο Κομφουκιανή θεώρηση για το αναπόφευκτο της παρακμής της αμερικανικής αυτοκρατορίας, αλλά δεν θα μείνει απαθής αν κινδυνεύσουν πραγματικά οι σύμμαχοι της. Γι΄ αυτό η επιστροφή στην διπλωματία, στην τήρηση έστω και για τα μάτια των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, η επαναλειτουργία του ΟΗΕ και ο σεβασμός στους Διεθνείς Οργανισμούς είναι το πικρό ποτήρι που ίσως αναγκαστεί να πιει ο Τραμπ αν δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπος όχι μόνο με τους liberals και radicals πολίτες αλλά και με μεγάλο μέρος εκείνων που πήραν τοις μετρητοίς τις διακηρύξεις της MAGA ότι θα έκλεινε όλα τα πολεμικά μέτωπα.

Αυτή που δεν θέλει να πιει το ποτήρι της ειρήνης (δείτε με τι μένος προσπαθεί να υπονομεύσει την εκεχειρία ενοχοποιώντας το Ιράν και εξοργίζοντας ακόμα και τον Τραμπ) είναι η Ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ. Μαζί της διάφοροι Έλληνες αναλυτές, διεθνολόγοι, δημοσιογράφοι, απόστρατοι που μας έλεγαν μέχρι χτες στα ΜΜΕ , με δυσκολία αποκρύπτοντας τον ενθουσιασμό τους , ότι το Ισραήλ «αφού ξεκίνησε θα την τελειώσει την παρτίδα». Ότι επίκειται η αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν και μετά όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Όπως προφανώς έγινε στο Ιράκ, την Λιβύη, την Συρία με τα γνωστά διαλυτικά αποτελέσματα , όπως πάντα συμβαίνει με την εξαγωγή δημοκρατίας και την εξωτερική επιβολή.

Σε όλους αυτούς και πρωτίστως στην κυβέρνηση του Ισραήλ και προσωπικά στον Νετανιάχου απάντησε στην βαρυσήμαντη συνέντευξη του ο Μπιλ Κλίντον. Όλα αυτά, είπε ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ , δεν γίνονται για την προστασία του Ισραήλ αλλά για να παραμείνει ο Νετανιάχου στην εξουσία. Καταδίκασε απερίφραστα την στάση του Νετανιάχου στην Γάζα. Έχει σημασία γιατί ο Κλίντον δεν χαρίζεται στους Παλαιστινίους, που τους θεωρεί στην συνέντευξη του «βαθιά διχασμένους». Δεν έχει ξεχάσει την άρνηση του Αραφάτ να υπογράψει με τον Εχουντ Μπαράκ το 2000 στο Καμπ Ντέιβιντ την λύση του προβλήματος, με όρους που σήμερα θα υπέγραφαν με χέρια και πόδια . Οι υποχωρήσεις στις οποίες είχε τότε προχωρήσει κάτω από την πίεση του Κλίντον η Εργατική κυβέρνηση του Μπαράκ ήταν ότι πιο κοντινό υπήρξε ποτέ στις θέσεις της PLO. Αυτά αποτελούν Ιστορία, Ιστορία, όμως, που μας υπενθυμίζει ότι οι ευκαιρίες και οι ευνοϊκοί διεθνείς συσχετισμοί δεν παρουσιάζονται συνεχώς. Αν δεν τις αξιοποιήσεις - όπως ο Αραφάτ - η
Ιστορία πολλές φορές σε εκδικείται. Μάθημα χρήσιμο για Κύπρο και Ελλάδα, με Σχέδιο Ανάν και Κραν Μοντανά.

Επιστρέφοντας στο παρόν, η Ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ αποδεικνύεται το μεγαλύτερο αγκάθι για την όποια ειρηνευτική διαδικασία και το άνοιγμα διόδου για την δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους . Όσο αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, ο κίνδυνος ανάφλεξης και ευρύτερης εμπλοκής θα ελλοχεύει. Εναπόκειται στον λαό του Ισραήλ να απαλλάξει τον εαυτό του και την ανθρωπότητα από αυτή την κυβέρνηση. Κυβέρνηση επικίνδυνη για όλους. Και για το ίδιο το Ισραήλ που βλέπει την παγκόσμια κοινή γνώμη να μεταστρέφεται άρδην εναντίον του.

(Ο Νϊκος Μπίστης είναι πρώην υπουργός)

#ΜΠΕΝΙΑΜΙΝ_ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ #ΙΣΡΑΗΛ #ΕΙΡΗΝΗ