Γιάνης Βαρουφάκης: Ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να κερδίσουν τη ΝΔ όποιος και αν ηγείται

«Παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η πλειοψηφία ποθεί μια μεγάλη αντι-Δεξιά παράταξη που θα ανατρέψει την “Μητσοτάκης ΑΕ” και θα συγκρουστεί με την ολιγαρχία που κρύβεται από πίσω της, το ΠΑΣΟΚ και τα κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τα εχέγγυα για να βγουν μπροστά σε μια τέτοια ενωτική πρωτοβουλία», τονίζει στο Dnews o επικεφαλής του ΜέΡΑ25.

«Όσο παραμένουν δεσμευμένοι στις μνημονιακές συμφωνίες του καλοκαιριού του 2015

(3ο Μνημόνιο) και του καλοκαιριού του 2018 (4ο Μνημόνιο ή, όπως το αποκάλεσαν, Μεταμνημόνιο), ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ (ή συνασπισμός των θραυσμάτων του) μπορούν να κερδίσουν την Νέα Δημοκρατία όποιος ή όποια και να ηγείται».

Τα παραπάνω τονίζει με συνέντευξή του ο Γιάνης Βαρουφάκης μιλώντας στο Dnews, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα πως «παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η πλειοψηφία ποθεί μια μεγάλη αντι-Δεξιά παράταξη που θα ανατρέψει την 'Μητσοτάκης ΑΕ' και θα συγκρουστεί με την ολιγαρχία που κρύβεται από πίσω της, το ΠΑΣΟΚ και τα κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τα εχέγγυα για να βγουν μπροστά σε μια τέτοια ενωτική πρωτοβουλία».

«Το ΜέΡΑ25 έχουμε ήδη πετύχει τον μεγαλύτερο και πιο δύσκολο στόχο: είμαστε το μοναδικό μικρό κόμμα από την Μεταπολίτευση το οποίο, έχοντας χάσει την εκπροσώπησή του στη Βουλή, όχι μόνο δεν κατέρρευσε αλλά έλκυσε νέα μέλη και στελέχη και, τώρα, διεκδικεί με αξιώσεις την επανείσοδό του στη Βουλή» σημειώνει χαρακτηριστικά ο γραμματέας του κόμματος.

Γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική λύση σήμερα κ. Βαρουφάκη; Και μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης ενδεχομένως να κερδίσει και μια τρίτη θητεία, έστω ως πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας;

Το ότι σήμερα δεν διαφαίνεται εναλλακτική κυβερνητική εναλλακτική στην «Μητσοτάκης ΑΕ» οφείλεται σε ένα και μόνο πράγμα: Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, υπογράφοντας μνημόνια τα οποία υποστηρίζουν μέχρι και σήμερα, δεσμεύτηκαν να μην βρεθούν ξανά στον πυρήνα κάποιας μεγάλης παράταξης που θα συγκρουστεί με τις βασικές επιλογές της ολιγαρχίας. Ουσιαστικά έθεσαν εαυτόν, ως παρατάξεις (όχι αναγκαστικά ως πρόσωπα ή κουλτούρα), στο ολιγαρχικό στρατόπεδο.

Αν το δούμε ιστορικά, στην μεταπολεμική μας Ιστορία μόνο τρεις φορές προέκυψε μεγάλη παράταξη που συγκρούστηκε με τις βασικές επιλογές της ολιγαρχίας:

1. Οι δύο Ανένδοτοι του προσκείμενου στον Γεώργιο Παπανδρέου κομματιού της Ένωσης Κέντρου που, με την στήριξη της ΕΔΑ, συγκρούστηκε με τη μορφή ολιγαρχικού Δικομματισμού που προέκρινε η τρόικα Πρεσβείας-Παλατιού-Παρακράτους.

2. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου (περιόδου1974-1988) που, κόντρα στον Δικομματισμό ΝΔ-Κέντρου που προτιμούσε η ολιγαρχία, πάσχισε να ξανα-μοιράσει την πίτα που συρρικνωνόταν νομοτελειακά (λόγω της κατάρρευσης της βιομηχανίας, ελέω πετρελαϊκής κρίσης και ΕΟΚ).

3. Τον ΣΥΡΙΖΑ της Άνοιξης του 2015 που, κόντρα στον ολιγαρχικό Δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, εντάλθηκε να βάλει τέλος στην χρεοδουλοπαροικία.

Πώς αντέδρασε η ολιγαρχία στις απειλές αυτές; Το 1967 με πραξικόπημα. Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, με Κοσκωτά και το Βρώμικο 1989 και, το 2010, πείθοντας το να υπογράψει, και να νομιμοποιεί ως σήμερα, το 1ο Μνημόνιο. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, με το πραξικόπημα Ντράγκι & τρόικας του 2015 κατάφερε να πείσει την ηγεσία του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς να νομοθετήσει υπέρ των αρπακτικών της ολιγαρχίας όλα εκείνα που ακόμα κι η κυβέρνηση Σαμαρά ντράπηκε να νομοθετήσει.

Ερχόμενοι στο σήμερα, επειδή το ΜέΡΑ25 νοιαζόμαστε μόνο για το τώρα και το αύριο, είναι ξεκάθαρο γιατί ΠΑΣΟΚ και τα θραύσματα του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατούν να αρθρώσουν κυβερνητικό λόγο που να διαφέρει ουσιαστικά από εκείνον της Νέας Δημοκρατίας. Αν, παραδείγματος χάριν, δούμε ένα-ένα τα καυτά ζητήματα που αφορούν την χώρα, θα διαπιστώσουμε την πλήρη αδυναμία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Αριστεράς να διαφοροποιηθούν επί της ουσίας από την κυβέρνηση, αναγκαζόμενοι να λένε μεγάλα λόγια που, στα αυτιά των πολιτών, ηχούν κενά και υποκριτικά:

Και υπόσχονται φτηνό ρεύμα και στηρίζουν το Χρηματιστήριο Ενέργειας το οποίο στήριξαν και το οποίο κρατά το ρεύμα ληστρικά ακριβό. Και υπόσχονται προστασία της πρώτης κατοικίας και αρνούνται να καταργήσουν τα funds του Ηρακλή που παίρνουν πάνω από ένα εκατομμύριο σπίτια και μικρομάγαζα. Και φωνάζουν ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δεν επιτρέπει σοβαρή ενίσχυση δημόσιας υγείας και παιδείας και επιμένουν ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα οποία από κοινού δεσμεύτηκαν ως το 2060 ήταν μονόδρομος. Και υπόσχονται συλλογικές διαπραγματεύσεις στους εργαζόμενους και χαριεντίζονται με το κατεστημένο (π.χ. ΣΕΒ) που λέει: «συλλογικές διαπραγματεύσεις πάνω από το πτώμα μου» Και υπόσχονται ασφαλή τραίνα και δεν ζητάνε συγγνώμη που νομοθέτησαν το σπάσιμο του πάλαι ποτέ ενιαίου ΟΣΕ και την ιδιωτικοποίηση των συρμών. Και υποκρίνονται στήριξη στην Παλαιστίνη και δεν κάνουν έστω και μια υποτυπώδη αυτοκριτική που, ενόσω στην κυβέρνηση, οι Πανανδρέου-Τσίπρας-Κοτζιάς-Καμμένος έπεφταν στην αγκαλιά του γενοκτόνου Νετανιάχου συνάπτοντας φοβερές και τρομερές αμυντικές και οικονομικές συμφωνίες.

Να γιατί, παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η πλειοψηφία ποθεί μια μεγάλη αντι-Δεξιά παράταξη που θα ανατρέψει την «Μητσοτάκης ΑΕ» και θα συγκρουστεί με την ολιγαρχία που κρύβεται από πίσω της, το ΠΑΣΟΚ και τα κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τα εχέγγυα για να βγουν μπροστά σε μια τέτοια ενωτική πρωτοβουλία. Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, το οποίο προκάλεσαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι πολίτες είτε δεν προσέρχονται στις κάλπες είτε, από τους μισούς που προσέρχονται, το 30% (δηλαδή το 15% των εκλογέων) σκέφτονται: «Αφού ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και οι διάφοροι ΣΥΡΙΖΑ λίγο-πολύ τα ίδια έχουν δεσμευτεί να κάνουν, τουλάχιστον ας ψηφίσω σταθερότητα – τη Νέα Δημοκρατία που παραμένει σχετικά συμπαγής».

Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιες και κάποιοι από εμάς το 2018 δημιουργήσαμε το ΜέΡΑ25, αφού είχαμε δώσει όλες τις ευκαιρίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που δημιούργησαν υπογράφοντας και στηρίζοντας τα μνημόνια: Επειδή γνωρίζαμε, και το λέγαμε από το 2018, ότι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξαναέβρισκαν ποτέ την δυναμική που απαιτεί η ανατροπή της Δεξιάς την οποία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ανέστησαν εφαρμόζοντας τις πιο τοξικές, δεξιές πολιτικές που εφαρμόστηκαν ποτέ σε ευρωπαϊκή χώρα. Είναι ο ίδιος λόγος που το ΜέΡΑ25 συνεχίζουμε σήμερα: Για διατηρηθεί ζωντανή η ελπίδα της ανατροπής ενός ολιγαρχικού συστήματος που έχει καταστήσει την Ελλάδα μη βιώσιμη.

Το ΠΑΣΟΚ με τη στρατηγική της αυτόνομης πορείας μπορεί στις κάλπες να κερδίσει την πρώτη θέση, όπως είναι ο στόχος του Νίκου Ανδρουλάκη; Μήπως ένα κοινό εκλογικό μέτωπο ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και άλλων κινήσεων; Θα βοηθούσε ίσως η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα που συζητείται πολύ τελευταία;

Όσο παραμένουν δεσμευμένοι στις μνημονιακές συμφωνίες του καλοκαιριού του 2015 (3ο Μνημόνιο) και του καλοκαιριού του 2018 (4ο Μνημόνιο ή, όπως το αποκάλεσαν, Μεταμνημόνιο), ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ (ή συνασπισμός των θραυσμάτων του) μπορούν να κερδίσουν την Νέα Δημοκρατία όποιος ή όποια και να ηγείται. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι, όποιος και να κυβερνά, εφόσον αποδέχεται αυτές οι δεσμεύσεις (που, ισχύουν ως το 2060) αδυνατεί να διαφοροποιήσει ουσιαστικά τις αντιλαϊκές πολιτικές. Οπότε, η πλειοψηφία όσων δεν απέχουν από την κάλπη ψηφίζει την Δεξιά που, τουλάχιστον, πιστεύει αυτές τις πολιτικές, είναι συμπαγής, τα έχει καλύτερα με τα ξένα κέντρα και, άρα, καθώς δεν χρειάζονται να αποδεικνύουν ότι είναι… δεξιοί ίσως τους επιτραπεί να δώσουν κι ένα επίδομα-φιλοδώρημα παραπάνω!

Το ΜέΡΑ25 θα μπορούσε να συνεργαστεί με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή τη Νέα Αριστερά;

Από τον Φεβρουάριο του 2023, το κόμμα της κας Κωνσταντοπούλου επισήμως κατηγορηματικά απορρίπτει κάθε συνεργασία με το ΜέΡΑ25. Όσο για την Νέα Αριστερά, τις πρώτες μέρες μετά την συγκρότησή της ο κ. Χαρίτσης απέρριψε κι εκείνος εκ προοιμίου την συνεργασία με το ΜέΡΑ25, δηλώνοντας ανοικτός σε σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ – μια σύμπλευση που απαιτεί «χρίσμα» από συγκεκριμένους ολιγάρχες για τους οποίους το ΜέΡΑ25 είμαστε κόκκινο πανί. Άρα, το ερώτημά σας το απάντησαν ευθαρσώς εκείνοι.

Ο στόχος του ΜέΡΑ25 για τις επόμενες εκλογές;

Το ΜέΡΑ25 έχουμε ήδη πετύχει τον μεγαλύτερο και πιο δύσκολο στόχο: είμαστε το μοναδικό μικρό κόμμα από την Μεταπολίτευση το οποίο, έχοντας χάσει την εκπροσώπησή του στη Βουλή, όχι μόνο δεν κατέρρευσε αλλά έλκυσε νέα μέλη και στελέχη και, τώρα, διεκδικεί με αξιώσεις την επανείσοδό του στη Βουλή. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Είναι αποτέλεσμα τριών πραγμάτων:

Πρώτον, αποδείξαμε ότι δεν αγωνιζόμαστε για τα αξιώματα καθώς, όταν τα χάσαμε τον Ιούνιο του 2023, αντί να τα παρατήσουμε αγωνιστήκαμε, κατεβήκαμε στην κοινωνία, συμμετείχαμε στα κινήματα περισσότερο από πριν.

Δεύτερον, καταφέραμε να ξεπεράσουμε την δαιμονοποίηση από την ολιγαρχία των θέσεών μας. Πράγματα τα οποία λέγαμε, τα οποία ακόμα και πέρσι ξένιζαν στα αυτιά των περισσότερων, π.χ. για την ανάγκη δημόσιου ψηφιακού συστήματος πληρωμών, σήμερα ο κόσμος καταλαβαίνει ότι πρόκειται για απαραίτητες τομές. Ακόμα και το 25 στο όνομά μας, για το οποίο μας κοιτούσαν περίεργα, σήμερα αποδεικνύεται προφητικό – θυμίζω πως από το 2016 λέγαμε πως, αν Ελλάδα και Ευρώπη συνεχίσουν στην ίδια πορεία, το 2025 η Ελλάδα θα ασφυκτιά εντός μίας υπό διάλυση Ευρώπης. Είναι πράγματι προφανές, από αυτά που μας λέει ο κόσμος στο δρόμο και στις εκδηλώσεις μας, ότι έχει αλλάξει το κλίμα υπέρ των θέσεων του ΜέΡΑ25 που παλαιότερα ξένιζαν.

Τρίτον, η προσήλωσή μας στην ενωτική μας πρωτοβουλία, την παράταξη «ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική-Οικολογική-Αριστερά», έχει εκτιμηθεί από μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ως ο μόνος πραγματικά φιλόξενος, ουσιαστικά ενωτικός χώρος της Αριστεράς που δεν αποτελεί μια ευκαιριακή εκλογική σύμπραξη αλλά που ήρθε για να μείνει.

Τώρα, όσο αφορά τις επόμενες κάλπες, έχουμε δύο αλληλένδετους στόχους. Πέραν της επανεισόδου στη Βουλή, στοχεύουμε προεκλογικά στην περαιτέρω διεύρυνση της ενωτικής μας πρωτοβουλίας, της παράταξης «ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική-Οικολογική-Αριστερά». Κι αυτό όχι βέβαια για να κατακτήσουμε περισσότερες και περισσότεροι από εμάς βουλευτική έδρα αλλά για να υπάρξει ξανά κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των ανατρεπτικών, με οικολογική συνείδηση αριστερών ανθρώπων οι οποίοι δεν πιστεύουν στην αυθεντία μιας στενής κομματικής γραμμής, που δεν νοιάζονται για τα οφίτσια, αλλά που ποθούν την ρήξη με μια ολιγαρχία που πνίγει την κοινωνία και εξωθεί τους απεγνωσμένους στην Ακροδεξιά.

Η χώρα πού οδεύει κ. Βαρουφάκη;

Για να είμαι συγκεκριμένος στην απάντησή μου επιτρέψτε μου μερικά νούμερα, επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της ΕΕ: Η Ελλάδα σήμερα παράγει το ίδιο ΑΕΠ σε ευρώ με εκείνο του 2009. Όμως, από την μία, το κόστος ζωής είναι τουλάχιστον 35% μεγαλύτερο απ’ ότι το 2009 ενώ, από την άλλη, το κράτος το 2024 φορολόγησε από αυτό το ΑΕΠ €72 δισ. (€6 δισ. μηνιαίως) αντί για €48 δισ. το 2009. Από αυτά τα βαριά κουτσουρεμένα διαθέσιμα εισοδήματα ο λαός μας καλείται να αποπληρώνει δημόσιο χρέος €406 δισ. και άλλα €300 δισ. ιδιωτικό χρέος – συνολικά €200 δισ. μεγαλύτερο

Είναι λοιπόν τόσο προφανές όσο είναι και θλιβερό: Η Ελλάδα παραμένει μη βιώσιμη σε σταθερά πτωτική πορεία και, μάλιστα, εντός μιας φθίνουσας Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι αδύνατον πλέον να διασωθεί με τρόπο που επιτρέπει στην πλειοψηφία των ευρωπαίων να ελπίζουν σε ένα ειρηνικό μέλλον κοινής ευημερίας.

Το ΜέΡΑ25 υπάρχουμε επειδή σε αυτή την φθίνουσα χώρα έχει σημασία να υπάρχει μια προοδευτική, ενωτική, ριζοσπαστική παράταξη που να μην χαϊδεύει αυτιά – που να λέει άφοβα και ξεκάθαρα ότι λύση δεν μπορεί να υπάρξει εντός των κανόνων της ΕΕ τους οποίους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Νέα Αριστερά θεωρούν εθνικό καθήκον να τηρούμε, ότι η μόνη λύση είναι η ρήξη τόσο του ευρωπαϊκού ζουρλομανδύα όσο και των ολιγαρχικών δεσμών που κρατούν την χώρα υπανάπτυκτη και την πλειοψηφία σε απόγνωση.

#ΓΙΑΝΗΣ_ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ #ΜΕΡΑ25 #ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ_ΠΡΟΤΑΣΗ_ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ