Μπάμπης Αναγνωστόπουλος – Περιέγραψε τη δολοφονία της Καρολάιν: Ανέβηκα πάνω της και την πίεσα με το μαξιλάρι

Βήμα βήμα περιέγραψε στο δικαστήριο πως σκότωσε την Καρολάιν ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος κατά τη διάρκεια της απολογίας του στο δικαστήριο.

Τον τρόπο με τον οποίο σκότωσε τη σύζυγό του Καρολάιν Κράουτς περιέγραψε κατά την πολύωρη απολογία του στο δικαστήριο ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.

Ο ίδιος ανέφερε ότι αφορμή δεν ήταν άλλη από την ένταση που υπήρξε νωρίτερα μεταξύ τους. «Ήταν η πρώτη φορά που σε μία τέτοια έκρηξη, που πήρε την μπάλα η μικρή» .

Και

συνέχισε: «Στο άνοιγμα της πόρτας δεν κατάλαβε κάτι. Όταν κάθισα στο κρεβάτι δίπλα της το κατάλαβε. Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, τυπου «μη με αγκαλιάζεις». Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Σαν να λέει «πάλι ήρθες;». Πίστευα ότι θα της είχε περάσει».

Η ώρα της δολοφονίας

Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, απάντησε σε πολλές ερωτήσεις της προέδρου του δικαστηρίου για την ώρα της δολοφονίας. Έτσι περιέγραψε πρακτικά καρέ – καρέ τη δολοφονία.

Πρόεδρος: Το είχατε δεδομένο ότι έχει αλλάξει κάτι στην ψυχολογία της;

Κατηγορούμενος: Το θεωρούσα το πιο πιθανό και το ήλπιζα.

Πρόεδρος: Εγώ σας ρωτώ για αν το είχατε δεδομένο. Τι άλλαξε από τις προηγούμενες φορές;

Κατηγορούμενος: Σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε.

Πρόεδρος: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;

Κατηγορούμενος: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγαπη μου..»

Πρόεδρος: Το «αγαπη μου» δεν δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής, το αγαπη μου δε δηλώνει κάτι τέτοιο.

Κατηγορούμενος: Όσο πιο έντονα έκανε κινήσεις «φύγε», η πρώτη μου κίνηση δεν θα ήταν να την πιάσω απότομα. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω.

Πρόεδρος: Χρησιμοποιήσατε και τον κορμό σας;

Κατηγορούμενος: Ναι. Μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.

Πρόεδρος: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;

Κατηγορούμενος: Έτσι όπως χτυπιόταν προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Μη προσπαθείτε να βρείτε ιδιαίτερη λογική εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να της πω «χτύπησες τη μικρή».

Πρόεδρος: Ναι αλλά όταν τη χτύπησε εσείς φύγατε, δεν είπατε κάτι. Είχαν περάσει 2,5 ώρες.

Κατηγορούμενος: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας. Δεν υπάρχει ένας φόβος για το παιδί.

Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκεινη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;

Κατηγορούμενος: Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί.

Πρόεδρος: Το άθελα της δίνει άλλη βαρύτητα στην πράξη σας

Κατηγορούμενος: Δεν το πήρε και το χτύπησε, θα αντιδρούσα αλλιώς, ήθελα να κατευνάσω τα πνεύματα. Ήθελα να ηρεμήσει.

Πρόεδρος: Πως θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;

Κατηγορούμενος: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση

Πρόεδρος: Η εξαίρεση που αφαιρεί τη ζωή

Κατηγορούμενος: (Με δάκρυα στα μάτια) το ξέρω. Ίσως έφτασα στα όρια μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι.

Πρόεδρος: Ποτέ νιώσατε εκτός ελέγχου;

Κατηγορούμενος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».

Πρόεδρος: Το είχε κάνει άλλες τρεις φορές όταν ανεβήκατε ξανά και σας έδιωχνε.

Κατηγορούμενος: Στο μυαλό μου το θολωμένο δεν περίμενε ότι μετά από τόσες ώρες… περίμενα ότι θα δω μια φυσιολογική αντίδραση. Αντί της αντίδρασης που περίμενα, κάτι έστω προς το θετικό από μέρους της, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος περιέγραψε ως εξής την ώρα της δολοφονίας της συζύγου του: «Ανέβηκα πάνω της για να μη μπορεί με ευκολία να με χτυπήσει. Της έλεγα σε παρακαλώ ηρέμησε, χτύπησες το παιδί. Μετά από αυτό το χάος την πίεσα με το μαξιλάρι στο πρόσωπο. Πήγαινε να μου φωνάξει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα το κεφάλι της δεν είναι προς το στρώμα. Έλεγε «σήκω, παράτα με, φυγε». Δε θέλω να πω χειρότερα. Κάποιες από τις κοινές βρισιές. Μετά πήρα το μαξιλάρι μου και το χρησιμοποίησα πάνω στο κεφάλι της. Δεν υπήρχε σκοπός εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε λογική. Μέσα στο μυαλό μου εκείνη την ώρα… δε μπορώ ακόμα να το εξηγήσω».

Πρόεδρος: Έγινε κάτι που σας ανέβασε την ένταση;

Κατηγορούμενος: Η αντίδραση της

Πρόεδρος: Τι θα έπρεπε να κάνει;

Κατηγορούμενος: Καλά έκανε. Εγώ περιγράφω τι έγινε. Ήταν τόσο θολωμένο το μυαλό μου. Με ρωτάτε τι προσπαθούσα να επιτύχω πιέζοντας το κεφάλι της γυναικας μου με το μαξιλάρι και λέγοντας «μη ξαναχτυπήσεις τη μικρή».

Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνατε τι θα προκαλέσετε με το μαξιλάρι; Αναφερθήκατε σε ένα πλάσμα που λατρεύατε σα να είναι παρούσα.

Κατηγορούμενος: Ακόμα τη λατρεύω. Ψάχνω να βρω λογική σε ένα σημείο που δεν υπάρχει.

Πρόεδρος: Εκείνη τη στιγμή δε σκεφτήκατε τον έρωτα σας για την κοπέλα; Δεν είχατε περίστροφο. Είναι η γυναίκα των ονείρων σας.

Κατηγορούμενος: Δε σκέφτηκα κάτι με καθαρό μυαλό. Είχα μια έκρηξη χωρίς λογική.

Πρόεδρος: Εσείς θεωρείτε ότι αυτά που μας είπατε είναι τόσο σοβαρά και τόσο σπουδαία για να οδηγηθεί ένας άνθρωπος στο έγκλημα;

Κατηγορούμενος: Αυτό που λέω είναι αυτό που έγινε. Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση. Αυτό διαρκεί κάποια λεπτά. Η πρώτη κίνηση ήταν να κατέβω τρέχοντας κάτω να δω ότι η μικρή κοιμάται καλά στον καναπέ. Είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσω τη έχει συμβεί. Έτρεξα ξανά επάνω γιατί δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι έγινε.

#ΜΠΑΜΠΗΣ_ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ #ΓΛΥΚΑ_ΝΕΡΑ #ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ #ΚΑΡΟΛΑΙΝ