Oι άκαυτες Μυκήνες και τα καμμένα ΜΜΕ

Κοιτάω την είδηση για τις καμμένες Μυκήνες. Για άλλη μία φορά, όχι στα ελληνικά αλλά στα γερμανικά ΜΜΕ. Πολλά φιλοκυβερνητικά Μέσα Ενημέρωσης ούτε που την αναφέρουν. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ό,τι δεν βολεύει κόβεται. Η μεγαλύτερη αρρώστια της ενημέρωσης στην Ελλάδα δεν είναι η οικονομική κρίση αλλά ο κομματισμός.

Έπειτα από μερικά χρόνια εμπειρίας στα γερμανόφωνα ΜΜΕ, έχω συνεργαστεί από την Bild μέχρι μικρές εφημερίδες της γειτονιάς. Δεν έχω δει πουθενά εργαζόμενους να συνεχίζουν να δουλεύουν ακόμα και απλήρωτοι ή ξενυχτισμένοι κάνοντας ροή ειδήσεων ή καλύπτοντας δύο - τρία υπουργεία ταυτόχρονα έναντι μιας μηνιαίας αμοιβής που αντιστοιχεί στο ποσό που πληρώνει η ΒILD για μία εικονογράφηση και μόνο. Για άλλη μία φορά σπαταλιέται άξιο ανθρώπινο δυναμικό. Το πρόβλημα δεν είναι ο μέσος εργάτης του Τύπου, αλλά ο προσανατολισμός των Μέσων.

Στην Γερμανία τα ΜΜΕ ανήκουν σε εταιρίες που έχουν ως μοναδικό αντικείμενο την ενημέρωση. Zούνε αποκλειστικά από τους θεατές,ακροατές και αναγνώστες. Αυτό είναι το κοινό τους. Όχι φωνακλάδες υπουργοί, επιχειρηματίες , αναλυτάδες και αναγνωρίσιμοι. Δεν κυριαρχεί ο κομματικός λαϊκισμός, οι εύκολοι διαχωρισμοί και ο χλευασμός του αντιπάλου. Στην Γερμανία όταν ο Διευθυντής της Βild δέχτηκε πίεση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Γερμανίας να αποσιωπήσει ένα θέμα έκανε το προφανές: δημοσιοποίησε την απειλή (ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή) και οδήγησε τον Πρόεδρο σε παραίτηση. Η εφημερίδα κέρδισε σε αναγνώστες, όχι σε κομματική εύνοια.

Στην Ελλάδα πολλοί άξιοι Δημοσιογράφοι είναι καταδικασμένοι να γράφουν πια μόνο στα κοινωνικά δίκτυα. Γνώμες εξαιρετικές, ψαγμένες, πραγματικές και κυρίως ελεύθερες, έχουμε άλλωστε εξαιρετικό δημοσιογραφικό δυναμικό. Από εκεί πήρε δημοσιότητα το “Σκοιλ Ελικίκου” την στιγμή που άλλοι Συνάδελφοι πάσχιζαν να το κρύψουν. Στην Ελλάδα συμβαίνει πολλές φορές το παράδοξο: τα συμβατικά ΜΜΕ να είναι τα Fake News και τα κοινωνικά δίκτυα η πραγματική είδηση. Είδηση βγαλμένη από άξιες συναδέλφισες και συνάδελφους που κάνουν απλώς την δουλειά τους και κρατάνε επαφή με το κοινό τους που πρέπει να είναι πρωτίστως οι πολίτες και δευτερευόντως οι πολιτικοί και όχι το αντίθετο.

Άραγε ξέρουν οι επηρμένοι αναλυτές με τις πολλές γνωριμίες ότι οι ελληνικές εφημερίδες έχουν μικρότερη κυκλοφορία από μία εφημερίδα στο Λουξεμβούργο των 500.000 κατοίκων; Ότι μία εφημερίδα που κυκλοφορεί σε μία μόνο γειτονιά της Στουτγάρδης έχει 9000 Φύλλα κυκλοφορία;Ότι η τοπικές εφημερίδες που κυκλοφορούν σε περιοχές των 2 εκατομμυρίων κατοίκων ξεπερνούν τα 150.000 φύλλα καθημερινής κυκλοφορίας; Μάλλον όχι. Άλλωστε πολλά Μέσα στην Ελλάδα απλώς δεν δημοσιεύουν κυκλοφορίες. Τους αρκεί η όποια κυβερνητική εύνοια.

Αυτοί οι Αναλυτάδες ασχολούνται με τον καυτηριασμό της Αντιπολίτευσης και όχι της Κυβέρνησης. Χλευάζουν ανθρώπους με προβλήματα υγείας χωρίς καν να μπαίνουν στον κόπο να κάνουν μία στοιχειώδη διασταύρωση έπαρση τυφλώνει και ...κουφαίνει. Ο αριστερός είναι συνήθως αμόρφωτος κατσαπλιάς, ο δεξιός πουλημένος νεοφιλελές και η ιστορία τελειώνει εκεί. Βάζουν το κεφάλι στην άμμο σαν Στρουθοκάμηλοι. Μόνο που η άμμος είναι από κλεψύδρα και σιγά σιγά φεύγει μακριά. Τα ΜΜΕ χρειάζονται κοινό, όχι κομματικά μπράβο.

ΥΓ. Ο ανταποκριτής της Handelsblatt στην Αθήνα Gerd Höhler γράφει ένα ρεπορτάζ στην εφημερίδα με θέμα την Ελλάδα. Τα Μέσα που στήριζαν τον Σύριζα αναπαρήγαγαν αυτά που ήταν θετικά για τον Σύριζα ενώ το αντίθετο έκαναν τα Μέσα που στήριζαν την ΝΔ. Αυτό συνέβη πριν μερικά χρόνια…

* Ο Κώστας Κουφογιώργος εργάστηκε για σχεδόν 25 χρόνια ως σκιτσογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά στον ελληνικό Τύπο. Πλέον, εδώ και πάνω από μία δεκαετία, εργάζεται ως σκιτσογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά στην Γερμανία και στην Ελβετία.