"Αϊλίν": Η ιστορία μιας εξαφάνισης

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Αϊλίν Ντάνλοπ είναι μια διαταραγμένη κοπέλα, εγκλωβισμένη σε δυο ρόλους που σιχαίνεται. Από τη μια, «κηδεμόνας» του αλκοολικού πατέρα της, σε ένα σπίτι το οποίο συζητά όλη η γειτονιά για τη βρομιά του κι από την άλλη, γραμματέας σε μια φυλακή έφηβων αγοριών, με ό,τι εφιάλτες μπορεί αυτή να συνεπάγεται. Με ένα αίσθημα πικρίας και απέχθειας για τον εαυτό της να την κατατρώει, η Αϊλίν γεμίζει τις μέρες της με διεστραμμένες φαντασιώσεις και όνειρα απόδρασης από τη μικρή πόλη όπου ζει. Στο μεταξύ, περνάει τα βράδια και τα Σαββατοκύριακά

της κάνοντας μικροκλοπές σε μαγαζιά, παρακολουθώντας έναν γυμνασμένο δεσμοφύλακα με το όνομα Ράντι και καθαρίζοντας το χάος που δημιουργεί ο ολοένα και πιο ανισόρροπος πατέρας της. Όταν στη ζωή της μπαίνει η όμορφη και χαμογελαστή Ρεμπέκα, η νέα διευθύντρια εκπαίδευσης του Μούρχεντ, η Αϊλίν μαγεύεται και αδυνατεί να αντισταθεί σε αυτό που αρχικά μοιάζει με δυνατή φιλία. Σε μια χιτσκοκική ανατροπή, όμως, η λατρεία της για τη Ρεμπέκα θα την κάνει συνεργό σε ένα έγκλημα που ξεπερνά τη φαντασία της.

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Έμοιαζα με ένα από εκείνα τα κορίτσια που θα περιμένατε να συναντήσετε σε κάποιο αστικό λεωφορείο να διαβάζει ένα χαρτόδετο βιβλίο από τη δανειστική βιβλιοθήκη για φυτά ή γεωγραφία, να φοράει ίσως ένα φιλέ στα ανοιχτά καστανά μαλλιά του. Μπορεί να με περνούσατε για κάποια που σπουδάζει για να γίνει νοσηλεύτρια ή δακτυλογράφος, θα προσέχατε τα νευρικά χέρια, το χτύπημα του ποδιού, το δαγκωμένο χείλος. Δεν είχα τίποτε το ιδιαίτερο. Είναι εύκολο για μένα να φανταστώ αυτό το κορίτσι, μια αλλόκοτη, νεαρή και άχρωμη εκδοχή του εαυτού μου, να κουβαλάει μια δερμάτινη τσάντα ακαθόριστης μάρκας ή να τρώει φιστίκια από το σακουλάκι, τρίβοντας το κάθε φιστίκι ανάμεσα στα γαντοφορεμένα δάχτυλά του, ρουφώντας τα μαγουλά του, κοιτάζοντας εναγωνίως έξω από το παράθυρο […]

Να ‘μαστε λοιπόν. Το όνομά μου είναι ο όνομά μου είναι Αϊλίν Ντάνλοπ. Τώρα με γνωρίζετε. Ήμουν είκοσι τεσσάρων χρόνων και είχα μια δουλειά που μου απέφερε πενήντα επτά δολάρια την εβδομάδα – εργαζόμουν ως γραμματέας σε ένα ιδιωτικό σωφρονιστήριο για αγόρια στην εφηβεία. Τώρα το σκέφτομαι όπως ακριβώς ήταν –ήταν μια φυλακή για παιδιά. Θα την αποκαλώ Μούρχεντ. Ο Ντέλβιν Μούρχεντ ήταν ένας απαίσιος σπιτονοικοκύρης που είχα χρόνια αργότερα και το να χρησιμοποιήσω το όνομά του για ένα τέτοιο μέρος μού φαίνεται ταιριαστό. Σε μια βδομάδα θα το έσκαγα από το σπίτι και δε θα γύριζα ποτέ. Αυτή είναι η ιστορία της εξαφάνισής μου».

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Ottessa Moshfegh είναι συγγραφέας από τη Νέα Αγγλία. Διηγήματά της έχουν εκδοθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Paris Review, New Yorker και Granta, και έχουν τιμηθεί με τα βραβεία Pushcart, O. Henry και Plimpton Discovery. Το «Αϊλίν» είναι το πρώτο της μυθιστορημα. Προτάθηκε για το βραβείο National Book Critics Circle, κέρδισε το βραβείο PEN/Hemingway για πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστόρημα και συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο Man Booker 2016.

ΤΙΤΛΟΣ: Aϊλίν
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ottessa Moshfegh
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αργυρώ Μαντόγλου
Εκδόσεις Ψυχογιός
Σελ.: 328
Τιμή: 15,50 €