Βρέθηκαν αγνοούμενοι στις Άλπεις μετά από 75 χρόνια – Άθικτες οι σοροί (εικόνες)

Ο Marcelin και η Francine Dumoulin, γονείς επτά παιδιών, εξαφανίστηκαν στις 15 Αυγούστου του 1942«Ήταν τέλεια συντηρημένοι στον παγετώνα και τα υπάρχοντά τους ήταν ανέπαφα», δήλωσε ο διευθυντής του Glacier 3000.

Οι παγωμένες σοροί ενός ζευγαριού Ελβετών, που εξαφανίστηκε πριν από 75 χρόνια, βρέθηκαν σε παγετώνα στις Άλπεις, όπως αναφέρουν ελβετικά ΜΜΕ.

Ο Marcelin και η Francine Dumoulin, γονείς επτά παιδιών, εξαφανίστηκαν στις 15 Αυγούστου του 1942 στο Chandolin του Valais, όταν πήγαν να ταΐσουν

τις αγελάδες τους.

«Περάσαμε όλη μας τη ζωή αναζητώντας τους, χωρίς να σταματήσουμε. Σκεφτήκαμε ότι μία μέρα θα μπορούσαμε να τους κάνουμε την κηδεία που άξιζαν», δήλωσε στην εφημερίδα Lausanne Le Matin η μικρότερη κόρη τους, Marceline Udry-Dumoulin, η οποία είναι 75 ετών.

«Μπορώ να πω ότι μετά από 75 χρόνια αναμονής, αυτή η είδηση μου δίνει μια βαθιά αίσθηση ηρεμίας».

Η αστυνομία του Valais δήλωσε ότι δύο σοροί που φέρουν έγγραφα ταυτοποίησης ανακαλύφθηκαν την περασμένη εβδομάδα από έναν εργάτη στον παγετώνα Tsanfleuron, κοντά σε ένα τελεφερίκ πάνω από το θέρετρο Les Diablerets σε υψόμετρο 2.615 μέτρων.

Τα τεστ DNA θα πραγματοποιηθούν, για να επιβεβαιώσουν την ταυτότητά τους.

«Τα σώματα ήταν κοντά το ένα στο άλλο. Ήταν ένας άνδρας και μια γυναίκα που φορούσαν ρούχα που χρονολογούνται από την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», δήλωσε στο πρακτορείο ο Bernhard Tschannen, διευθυντής του Glacier 3000.

«Ήταν τέλεια συντηρημένοι στον παγετώνα και τα υπάρχοντά τους ήταν ανέπαφα».

Σε δηλώσεις του στο Tribune de Geneve, είπε: «Πιστεύουμε ότι μπορεί να έπεσαν σε ένα κρησφύγετο, όπου έμειναν για δεκαετίες. Καθώς ο παγετώνας υποχώρησε, αποκάλυψε τα σώματά τους».

Ο Marcelin Dumoulin, 40 ετών, υποδηματοποιός, και η Francine, 37 ετών, δάσκαλος, άφησαν πέντε γιους και δύο κόρες.

«Ήταν η πρώτη φορά που η μητέρα μου πήγε μαζί του σε μια τέτοια εκδρομή. Ήταν πάντα έγκυος και δεν μπορούσε να αναρριχηθεί στις δύσκολες συνθήκες ενός παγετώνα», δήλωσε η Udry-Dumoulin.

«Μετά από λίγο, τα παιδιά χωρίστηκαν και τοποθετήθηκαν σε οικογένειες. Ήμουν τυχερή που έμεινα με τη θεία μου. Όλοι κατοικούσαμε στην περιοχή, αλλά γίναμε ξένοι».

«Για την κηδεία, δεν θα φορέσω μαύρο. Νομίζω ότι το λευκό θα ήταν πιο κατάλληλο. Εκπροσωπεί την ελπίδα, την οποία δεν έχασα ποτέ», τόνισε.